Hoas Asadi
نه گرامی ،شما اشتباه می کنید . فقط حرف زدنها که شما اشاره می کنید ..شورای گذار چه و چه ... گفته است کافی نبود و نیست. مصاحبه های شریعتمداری خود گواه است که او آقای رضا پهلوی را فقط در حد یک نماینده حزب مشروطه می پذیرد نه به عنوان نمادی برای گره خوردن مجموعه اپوزیسیون خارج کشور. این آنچیزی است که مردم ایران در او می بینند و شما بنام اپوزیسیون نخواستید بپذیرید. شما برای افسار زدن گرایشات پادشاهی خواهی مردم ایران، بدنبال رام کردن اسب سرکش این گرایشات، و نماینده سمبلیک میلیونها ایرانی بودید، که البته موفق نشدید. آنچه شما می بایست در عمل اقدام می کردید، دست همکاری دراز کردن بود. پذیرش آقای رضا پهلوی نه فقط به عنوان سرمایه ملی، بلکه گرانیگاه و قبول نقطه وصل همه شما می بایست بوده باشد. شما می بایست با صراحت او را به عنوان نماد پادشاهی استقبال می کرده و خواهان وحدت استراتژیک با پادشاهی خواهان تا تشکیل مجلس موسسان می شدید .
من به عنوان پارلمانتاریست و فارغ از مقدس سازی شکل نظام به این روند سالهاست که نگاه کردم . شما هر جا نشستید جمهوریخواهی خود را برجسته کردید و تبلیغ هم می کردید. این شما بودید که همیشه در جدا سازی خود از پادشاهی خواهی پیشقدم بوده اید و اصرار هم داشتید. من نمی گویم حق نداشتید، اما خواستید حیات سیاسی تان صرفا در جداسازی تعریف شود ، نه تلاش و خواست وحدت گرایانه . این را آقای پهلوی بسیار خوب فهمیده است . در پیمان نوین ما نزدیک به ۶۰ نفر از مسئولان چپ سابق حمایت کردیم و خواهان برداشتن قدم عملی همکاری با آقای رضا پهلوی و پادشاهی خواهان شده بودیم ، اما شما به یک اعلامیه و چند مصاحبه بسنده کردید. نه متاسفانه این راه جداسازی را اپوزیسیون بسیار قبل تر انتخاب کرده بود . الان هم امکان آنرا دارید که با نگاه دیگر با او به گفتگو بنشینید