● آخرین مطالب سایت

با دستیابی به مفهوم ِ منافع ِ ملی، قرار دادن ِ ایران در جایگاه ِ موضوع ِ یک نظریه ی ِ تمدن و حل ِ مسئله ی ِ غرب، و در نهایت، ترمیم ِ مفهوم ِ دولت-ملت، نه تنها زمینه برای ِ یک ائتلاف ِ اصولی میان ِ چپ و راست فراهم می شود، بلکه آن تغییر ِ پارادایم ِ لازم برای ِ خنثی کردن ِ بمب ِ سبز و آغاز ِ حذف ِ رژیم ِ شیعی نیز که در بالا به آن اشاره کردیم، صورت پذیرفته است. پیشنهاد ِ ما برای ِ خنثی کردن ِ این بمب، در شرایط ِ کنونی و با عنایت به «کمبود ِ حاد ِ امکانات»...

. سیاست بدون ِ شخصیت های ِ بزرگ ِ سیاسی سر ِ پا نمی ایستد، و این در حالی ست که در آنان نیز نمی توان و نباید که فروی اش کاست.
نکته ی ِ دومی که حاکی از یک تغییر ِ پارادایم است، پایفشاری بر حق ِ گزینش ِ همگانی ست در مورد ِ ساختار ِ نظام ِ سیاسی که تبلور ِ خود را در بند ِ سوم ِ «قطعنامه ی ِ سیاسی» یافته است. آن دسته از نیروهای ِ سلطنت طلب که پیوسته امضای ِ دکتر مصدق در پشت ِ قران را به یاد ِ جبهه ی ِ ملی می آوردند، ناخواسته دچار ِ همان خطایی می شدند که خود ِ سروران پیش تر مرتکب شده بودند...

حالا اگر قرار باشد اقوام مختلف از يکديگر جدا شوند تکليف اين فرزندان چه مي شود حتما پدر به کردستان و مادر به آذربايجان و بچه ها وسط اين دو استان . مگر همه اي افتخار و عشق و علاقه اقوام گونا گون ايران به اين نمي باشد که اول ايراني هستند و بعد کرد و ترک و آذري و غيره؟ مگر مي شود اين گربه ي چهل تيکه نشسته بر آسيا که يکي از قديمي ترين تمدنهاي بشري را در کارنامه خود دارد و هميشه ء تاريخ افتخارش بر اين بوده که اقوام ومليتهاي مختلف با آن تنوع عظيم فرهنگي و آئين و رسوم انساني قرنها در صلح و صفا...

همینجا اضافه میکنم نیاز مبرم تاریخی ما ، امروزه قبل از جمهوریت ، دموکراسی و حقوق بشر سکولاریسم است . آن جمهوریت، آن دموکراسی ، آن حقوق بشری که ضرورت سکولاریسم را به حاشیه براند جز یک خروس قندی تاکتیکی برای گرفتن امتیاز استراتژیکی و ایدئولوژیکی نیست. و آن سیاست ورزی که این نکته را، به ویژه با ملاحظه به سابقه خود ویژه تاریخی میهن ما، نا دیده انگارد جایش در کنار ولایت فقیه است و نمیتواند خود را اپوزیسیون بنامد.

يادم مياد در کودکي از پدرم پرسيدم رمز موفقيت در چيست؟گفت پسرم به هر جائي رفتي سعي کن خانه اي بسازي و من که بچه بودم فکر ميکردم چه طور ميشود در هر کجا خانه اي ساخت مگر با داشتن گنج قارون ولي بعدها که بزرگتر شدم فهميدم خانه بايد در دلها ساخت و همه تلاش خود را نمودم تا در دلها خانه اي بسازم و از اين پند بسيار کامها گرفتم و

این رژیم حتی می توان حرکت های ضدخودرابرای رهایی خودازیک نابودی قطعی صورت دهد. دراین میان جمهوری اسلامی به سراغ کمونیسم ها وسوسیالیستها رفته است. این رژیم که خود یکی ازبانیان فقرشدیدمردم ایران است، می خواهد با علم کردن ایده ای که درجهان بخاطربسته بودنش همانا همان کارهایی راکه جمهوری اسلامی مرتکب می شودرامرتکب می شود، برموج عدالت خواهی وآزادی طلبی مردم ایران سوارشود

دوستان تحريم انتخابات بي اثر تر از گذشته شده است . فرصت آخر را از دست ندهيم. براي موفقيت فقط بايد يك عمل را انجام داد و يك صدا را فرياد زد . از امروز ميتوان بين نيروهاي اپوزسيون يك انتخابات برگزار كرد و يك رهبري را براي يك هدف پذيرفت . اختلافات را براي زماني و فضائي آرام بگذاريم . ملت را به ميدان بياوريم براي يك هدف مشترك

به هر رو آنچه در سازمان ملل و در مجمع عمومی گفته و یا خوانده شد نشانه ای از مسائل مطرح در شرایط امروز را نداشت. برخی گفتار کنایه گونه و برخی دیگر دعوت بشریت به وحدانیت، رستگاری، آرزو و خواسته های شیعه گری بود که برای خیلی ها نا مفهوم و یا غیر قابل قبول بود. این در شرایطی مطرح می شد که میهن ما از هر سو در محاصره، با سه قطعنامه سازمان ملل مورد تحریم، در دیپلوماسی ناتوان و زمین گیر و با جنگ ویرانگر تهدید می شود.

از صدا و سيماي جمهوري اسلامي مي خواهيم اينقدر شب و روز نگويد انرزي هسته ايي حق مسلم ماست و ما را وسوسه نکند و خانواده ما را شرمنده نکند ما بچه هاي ايران از همه ي سازمانهاي بين المللي مي خواهيم به خاطر چند کيلو انرزي هسته ايي که حق مسلم ماست اينقدر ما را در فشار نگذارند ما اصلا از خير اين انرژي هسته ايي گذشته ايم ما به همان پسته ايي قانع هستيم ولي .....

نزد ِ نامدارترین گروه های ِ اپوزیسیون ِ ایرانی، حزب ِ مشروطه، با پیروی از طرح ِ مبارزه به جای ِ سرنگونی از یک سو، و بالابّرد ِ فرهنگ ِ سیاسی به جای ِ دستیابی به قدرت ِ سیاسی از سویی دیگر، تراز ِ مجد را در سوی ِ راست دچار ِ اختلال کرده است.
. فراکسیون ِ تحت ِ رهبری ِ فکری ِ فرخ ِ نگهدار، خوشبختانه، هنوز مفهوم ِ سیاست را از همه ی ِ جنبه های اش خالی نکرده است و در جست و جوی ِ روزنه ای برای ِ اعمال ِ قدرت ِ سیاسی، دست ِ کم از طریق ِ کانال ِ حکومت، می گردد.

در روزنامه آگهي سميناري ديدم كه موضوع آن پدافند غير عامل و سازو كارهاي آن بود و همينطور در ادارات برنامه هاي آموزشي ايمني پدافند غير عامل اجراء ميشود ، نهادهاي دولتي برنامه هاي دفاعي را در برابر جنگ آماده ميكنند ، همه آرام آرام در حال جا انداختن جنگ در ذهن ملت هستند
مملكت را گند برداشته است ، همه جا دزدي دولتي همه جا جنايت حكومتي اصلا كشوري به نام ايران وجود ندارد اين كشور دارد نفس آخر را ميكشد اگر دلسوزان واقعي ايران فكر نجات كشور هستند بايد الان بجنبند و كشور را نجات دهند

و اما، آنچه در این بیانیه می
خواهم بر آن تاکید کنم، خطری
ست که فضای رسانه
ای خارج را دارد تهدید می
کند: تیغ سانسور جمهوری اسلامی دارد قلم خارج کشوری
ها را هم، دست کم در عرصه مطبوعات چاپی، می
شکند و لابد بعد هم نوبت به بریدن زبان رادیوها و تلویزیون
ها می
رسد.

سمتگيری و سياست درست درمنازعه "حکومت اسلامی" با "جهان غرب" بر سر استراتژی اتمی، همکاری با سازمان ملل و پايبندی در اجرای قطعنامه های مصوب شورای امنيت است. جداسری با سازمان ملل متحد و رويگردانی از شورای امنيت، بحران را به "لحظه خطر" نزديک کرده و آبستن فاجعه است.
حمله نظامی دولت بوش به ايران- بعنوان يک احتمال بعيد- يک فاجعه نه تنها در مقياس ايران و منطقه، بلکه تمام جهان خواهد بود، پس در چنين صورتی هم حکم "عقل" اين خواهد بود که از جامعه مدنی جهانی استعانت بجوئيم و به عالی ترين مرجع بين المللی...

آیا در صورت حمله به ایران یا تجزیه کشور موقتا در کنار جمهوری اسلامی قرار خواهیم گرفت؟ و یا ما با جنگ و حمله نظامی دولت بوش مخالف هستیم و در صورت وقوع جنگ نه در کنار جمهوری اسلامی ونه در کنار دولت بوش قرار خواهيم گرفت؟
ایا خطر حمله امریکا جدی است ؟ ایا بایستی با نیروهای ضد جنگ در هر دو سو همراه بود ؟ و یا در حال حاضر موضع بیطرفی اختیار نموده و موضع خود را در هنگام شروع جنگ اتخاذ می کنیم وبهر حال مهمترین وظیفه ما چیست و در این شرایط حساس چه باید کرد ؟

یکی از خوبی های ِ در تبعید و اپوزیسیون ِ رژیم های ِ واپسزمانی بودن بی نیاز بودن از دور ِ انتخاباتی ست. بدون ِ دور ِ انتخاباتی، می توان، نه تنها بنیادهای ِ دمکراسی، که حتا بدیهی ترین اصول ِ"رای ِهمگانی" (common sens) را نیز دور زد، و باز نیز همچنان بر تارک ِ اپوزیسیون، به سان ِ خورشیدی از مس ِ ناب درخشید. می گویند آنگونه که زوج ها یکدیگر را، رژیم ها نیز هر چه بیشتر از عمر شان می گذرد، اپوزیسیون شان را بیشتر شکل ِ خودشان می کنند.

مدل "جدا از هم" که ارگان دین و حکومت در امور یکدیگر دخالتی ندارند و مسئلهء باورمندی و دین داری و یا بی دینی به امور شخصی و تصمیم فردی واگذار میشود، مانند کشور های فرانسه، آمریکا، جمهوری فدرال آلمان و امثال آنها که روابط دولت و حکومت بر اساس قوانین تعیین شده است. در آلمان با وجود پرنسیپ سکولاریسم حکومتها فعالیّتهای دینی در جامعه را محترم میشمارد و از نظر فرهنگی به آن اهمیّت بسیار میدهند. صدر اعظم کنونی این کشور [خانم مِرکِل] از حزب دموکرات مسیحی آلمان میباشد

نقد روان‌کاوانه ذیل در پی نقد موسیقایی کار نامجو نیست که تنها توسط یک متخصص موسیقی و هنر قابل طرح است، بلکه ،بر بستر سنت نقد روان‌کاوانه از فروید تا لکان و ژیژک و بر بستر شناخت ساختار و امکانات تحول گفتمان ایرانی و عبور از بحران مشترک سنت/مدرنیت، به نقد روان‌کاوانه خلاقیت و حالات خاص زبان و موسیقی و اشعار او و تفاوت آن با سنت موسیقایی در سبک و محتوا می‌پردازد و علل محبوبیت موسیقی او نزد علاقه‌مندان به موسیقی را دنبال می‌کند.

تاخت و تازهای ِ شخصی و لگدهای ِ کلامی ِ زیر ِ شکم ِ اخیر به برخی از شخصیت های ِ اپوزیسیون و کوشندگان ِ رسانه ای، تا جایی که برخی از کسان در این میان به بیماری های ِ گوناگون ِ فکری و جانی نیز مزین شدند، هر عضو ِ فعال در حوزه ی ِ عمومی را، حتا اگر این حوزه یک آگورای ِ الکترونیکی باشد و انباشته از نام های ِمستعار(با نام ِ مستعار نه تنها می توان اخلاقی، که باید اخلاقی تر زیست)، به چالش می کشد.

این شایعه هیج ربطی به چپی ها نداشته است ؛ در واقع مخالفین همایون درتیم کیهان لندن سعی کردند با این کار" سد" همایون را از جلوی پای نشست پاریس بردارند اما نا خواسته موضوع این اختلاف سیاسی را به موضوع مهم discourse مباحت در جنبش سیاسی مبدل کرده اند .
"کیهان لندن علاقمندان زیادی پیدا کرد ولی از دهسال پیش بدین سو دیگر بتدریج نقش خود را در جنبش سیاسی ایران به دلیل حضور صد ها سایت و هزاران وبلاگ سیاسی از دست داد چرا که بشکل کاغذی و هفتگی ماند و معلوم نیست چرا علیرغم اینکه دارای سایت است خود را...

نظریه پردازی در مورد انسان، جامعه و جهان، برنامه ریزی های سیاسی و اجتماعی، پیدا کردن هوادار تا رهبری جامعه را ایدئولوژی هدایت و سازمان دهی می کند. گروه های چپ و مارکسیسم در سال های نخست شکل گیری خود به ایدئولوژی بدبین بودند. مارکس جوان در دست نوشته های نخستین خود به آن می تاخت و از آن به زشتی یاد می کرد. در ایدئولوژی آلمانی آن را مفهومی زشت می نامید که آگاهی های دروغین را اشاعه می دهد

در مورد نزديكي و يا بهتر بگويم همسويي دكتر داريوش همايون به جمهوري اسلامي، اصل تقييه معرف مواضع ايشان نيست. در عوض آن اصل ديگر مذهب شيعگري يعني "نه از حب علي ؛ كه از بغض معاويه" بهتر مي تواند بيانگر نزديكي دكتر همايون به علي خامنه اي باشد. علي خامنه اي از دو چيز شديدا متنفر است. اول مذهب اهل سنت و سني ها و دوم آمريكا و به اصطلاح استكبار جهاني. آقاي دكتر همايون نيز علت همسنگر شدن احتمالي خود را با علي خامنه اي به دليل دو خطر بلقوه اعلام نموده است.

مونتسکیو که از طبقات اشراف فرانسه بود با انتشار کتاب خود بنام ً روح القوانینً تفکیک قوا را مطرح کرد که در سال های بعد در همه قوانین اساسی دنیا جا گرفت. با این تفکیک دولت و نهاد های اجرایی در مقابل پارلمان جوابگو شدند. قدرت اجرایی محدود به قوانینی می شد که از طریق نمایندگان مردم به تصویب می رسید. شاه قادر به اجرای خواسته های خود نبود، فرانسه را ملک خود، خود را نماینده خدا و قوه قضائیه را ابزاری برای سرکوب نمی دید و از این پیش آمد به شدت نگران و نا خشنود بود.

ما محتاج درک و فهم يکديگر هستيم و وسيله ای هم که در اختيار داريم گفتگو است. تعبير من از گفتگو فقط يک گفت و شنود ساده نيست. برای اين که گفتگو- ديالوگ- جريان پيدا بکند، نخستين شرط؛ شکل گيری موقعيت برابر در مناسبات طرف های گفتگو است؛ به اين معنی که همه می پذيريم؛ هيچکس حقيقت را در انحصار خود ندارد. با پيدائی اين موقعيت، گفتگو به جستجوی هسته حقيقت در سخن و رأی يکديگر فرا می رويد و پلی ساخته می آيد برای رسيدن به همگرائی در عين کثرت گرائی و از اين طريق ما از اين آشفتگی و تفرقه ای که به آن مبتلاء هستيم

آیا در صورت حمله به ایران یا تجزیه کشور موقتا در کنار جمهوری اسلامی قرار خواهیم گرفت؟ و یا ما با جنگ و حمله نظامی دولت بوش مخالف هستیم و در صورت وقوع جنگ نه در کنار جمهوری اسلامی ونه در کنار دولت بوش قرار خواهيم گرفت؟
ایا خطر حمله امریکا جدی است ؟ ایا بایستی با نیروهای ضد جنگ در هر دو سو همراه بود ؟ و یا در حال حاضر موضع بیطرفی اختیار نموده و موضع خود را در هنگام شروع جنگ اتخاذ می کنیم وبهر حال مهمترین وظیفه ما چیست و در این شرایط حساس چه باید کرد؟

ارتباط نزدیک و گفتگوی رو در رو، با "دشمن" است که باید سرلوحه ی ِ یک سیاست ورزی ِ پاسخگویانه باشد، حال چه کسان بر کار باشند، و چه بر کنار؛ چه در فرمان و چه در جست و جوی فرمان.
ایرانزمین در لب پرتگاه ایستاده است، از راست تا چپ را در این امر اختلافی نیست. نیز اختلافی در این نیست که چرخ زمان به سود میهن مشترک نمی چرخد. هر روز، آبستن حادثه ای می نماید و هر روز، بر هولناکی ِ حادثه ها افزوده می شود.

به باور من ؛ دوران کیهان لندن به دو جهت گذشته است : زمانی کیهان لندن در بین روشنفکران چپ اوج گرفت که بخش بزرگی از چپ استالینی عمق فاجعه را با پوست و گوشت خود تجربه می کرد
نا چارم " شایعه خانم بقراط " را در بستر سیاسی و اختلافات 2 ساله مابین طرفداران نظام پادشاهی را از مقطع " فراخوان ملی رفراندم تا طرح" یک کشور و یک ملت" و اظهارات داریوش همایون دایر بر اینکه در صورت حمله امریکا به ایران در کنار جمهوری اسلامی قرار گیردرا...

نگاهی گذرا به تاریخ نشانگر آن است که دیگر مرکزگرایی و تمرکز قدرت در یک نهاد، جوابگوی نیاز های امروز بشر بویژه در جوامع چند فرهنگی و چند زبانی نیست، زمان امت سازی و ملت سازی به شیوه کهن به پایان رسیده است، راه کار نوین برای رشد همه جانبه در سرزمین بزرگ با ملل، فرهنگ و تبار گوناگون تشکیل ایالات متحده ایران با به رسمیت شناختن زبان، نوع اداره و برابر حقوقی همه ایالات در تعیین سرنوشت خویش است.

تاتو یا خال‌کوبی دارای سنت و گسترشی عظیم در شرق و نیز اکنون در جهان غرب است. تاتو می‌تواند دارای «موتیوهای» فراوان از حیوانات، علائم و حروف چینی و غیره تا موتیوهای اروتیکی و عکس معشوق باشد. می‌تواند به شکل یک خال‌کوبی بسیار ظریف و در محلی بسیار خصوصی از بدن و یا به شکل تاتوی تمام‌بدن و نیمه‌بدن باشد.
علت علاقه به تاتو چیست؟ چه چیز آدمی را به این کار وامی‌دارد که تمامی بدن خویش را به یک نقاشی نو و حالتی نو و غیرطبیعی درآورد؟

بادا تا که مردان، و زنانی با مردان آیند و اینبار نه از زبان درازی ها و خوشخوراکی های ِ بلعندگان، که از تُنُک منشی های ِ خودکرده ی ِ بلعیده شدگان داستان ها بسرایند. پذیرش ِ فاشیسم از راه ِ دور و سفارش ِ صیغه از درون ِ بلندگوهای ِ گنگ ِ زمانه، یکی از ننگ آورترین برگ های ِ تاریخ ِ هنر و ادب ِ ایرانزمین است. جهان هم اینک می خندد، آیندگان اما بر ما و "عقاید ِ نو کانتی مان" خواهند گریست.

از اوایل قرن 20 دو نظم اقتصادی و اجتماعي کاپیتالیسم و سوسیالیسم با تسلیحات و تهدیدات نظامی با رقابتی جدی در برابر همدیگر صف آرائی کردند، اقتصاددانان، کارشناسان و ایدئولوگهای پشتیبان این دو جهان بینی به یک مبارزهء تئوریک در زمینه های چندگانه، بویژه در شاخهء ساختار اقتصادی آن مبادرت ورزیدند.

اخیرا خبری در برخی سایتهای آذربایجانی منتشر شده است که از تشکیل یک حزب با رویکرد "مسلحانه" در آذربایجان خبر داده که به شدت مشکوک و غیر واقعی به نظر می رسد. دلایلی وجود دارد که به این احتمال قوت می بخشد که این اطلاعیه توسط عوامل اطلاعاتی حکومت و برای بدست آوردن بهانه برای سرکوب شدیدتر حرکت ملی آذربایجان که کاملا مدنی و مسالمت آمیز فعالیت می کند، منتشر شده باشد. تناقض های بسیاری در این بیانیه وجود دارد.

در باره سکولاریسم و اسلام بسیار نوشته اند ولی بد فهمی از رابط این دو در جنبش سیاسی ایران کم نیست و تا آنجا که درکهای افراطی چپ و راست در شرایط اکنونی کشور حرف اول را می زنند از یک سو وابستگان ایران باستان که در شکل بخشی از طرفداران نظام پادشاهی جلوه می کند که قصد دارند زرتشت را بجای اسلام در ایران بنشانند و در دیگر سو چپ های افراطی در شکل کمونیست کارگری سعی بر نابودی اسلام در ایران و منطقه دارند . چنینن درک هایی است که مانع از پیوستن مردم به سکولار های واقعی می باشد، سکولارهای واقعی چه می گویند؟

بر فرهنگ سياسی ما کليت های قدسی سيطره دارد. هر نحله ی سياسی در ايران "اسلام عزيز" خود را دارد، پس فرهنگ سياسی در نزد ما ايرانيان "سکولار" نيست! در سياست "مقدس" وجود ندارد! سياست؛ ديانت نيست! پاک کردن کليت های قدسی از متن فرهنگ سياسی، نخستين شرط پيروزی سکولارها در ايران است! تا زمانی که فرهنگ سياسی معطوف به همين زندگی جاری و بهتر کردن آن نيست، تا زمانی که نگاه سياست متوجه همين آدم های حی و حاضر کوچه و خيابان و پاسخ به خواست و نياز آنها نيست و حاضر نيست به آنها به چشم "شهروند"...

هر رنسانس واقعی هم‌زمان و با سرعت‌ و شدت مختلف در حوزه‌های مختلف دیسکورس و گفتمان فرهنگی، سیاسی، علمی، روانی و غیره یک جامعه صورت می‌گیرد. تحولات و یا موانع تحولات حوز‌ه‌های مختلف بر یکدیکر و بر کل دیسکورس یک جامعه تاثیر متقابل دارند و می‌توانند حرکت تحول را در کل سیستم و یا در حوزه‌های دیگر سیستم و دیسکورس تحت تاثیر مثبت یا منفی خویش قرار دهند.

روزمرِگی بزرگترین درد اپوزیسیونی
ست که افق دیدش به نوک بینی
اش محدود می
شود. جمهوری اسلامی دملی چرکین است که از پیکر جامعة جهانی باید زدوده شود؛ اگر به دست خود مردم ایران این ممکن نباشد، جنگ علیه این رژیم حتمی
ست و آمریکا و متحدانش پیش از آن که جمهوری اسلامی اتمی شود این کار را خواهند کرد. نه فقط نوآم چامسکی که حتی فیدل کاستروی در حال مرگ پیش
بینی کرده است که آمریکا پیش از پایان دورة بوش به ایران حمله خواهد کرد.