جاسوسان موساد در قلب تصمیم سازی دولت پنهان

همین جنگ روانی کافی است تا هشتگ ایران در سطح جهانی ترند شود و افکار عمومی دنیا با ترسی و خطری بزرگ به نام ایران مواجه شود. در همین حال امریکای ترامپ وارد یک جنگ اقتصادی تمام عیار با ایران شده و در آستانه کنارگیری از برجام است، جنگی که برای نظامی شدن آن تنها یک جرقه نیاز است. حال در همین زمان و درست هنگامی که مشروعیت داخلی حاکمیت به پایین ترین سطح خود پس از انقلاب رسیده است و احساس تبعیض و بی عدالتی اقتصادی و سیاسی و قضایی در جامعه بیداد می کند و همزمان کشور از مدیریت ناکارامد و فاسد و نیز کارشکنی‌های «دولت پنهان» علیه نهادهای انتخابی کشور به حال فزع افتاده است، مسوولان حاکمیتی بدون توجه به وضع موجود و بدون اینکه هیچ علامتی از تلاش برای اصلاح امور وجود داشته باشد در پشت پرده مشغول بازی های سیاسی و باند بازی و برنامه ریزی و دسیسه برای انتخابات بعدی مجلس و ریاست جمهوری و از همه مهمتر زمینه سازی برای انتخاب! رهبری بعدی هستند.
می گوییم بی توجه به وضع موجود! اما وقتی به صحنه می نگریم به یاد می آوریم اتفاقاتی که تنها در همین چند روز اخیر در حال رخ دادن است نه صرفا بی توجهی که درست اعمالی آگاهانه خلاف جهت مصلحت و اقتضای بحران کنونی کشور و منطقه است.

در شرایطی که رسانه های اسراییلی پس از حمله های موشکی هفته پیش به پایگاههای ایرانی- سوری در سوریه یکپارچه در حال آماده سازی افکارعمومی خود برای جنگ احتمالی و روحیه دادن و دعوت آنان به همبستگی و وحدت می باشند در ایران نه تنها تلاشی برای بازگشت اعتماد به فنا رفته مردم نمی شود و نه تنها راهی برای آشتی و بازگشت به مردم نمی گشایند که از قضا دست بر روی شکاف ها و زخم های اجتماعی کشور گذاشته شده است. برخوردهای شدید با دختران به اصطلاح بد حجاب و تقدیر و تشکر از ماموران خاطی پیش روی رسانه ها. فیلترینگ تلگرام که ۴۰ میلیون ایرانی از آن استفاده و چندصدهزار نفر به وسیله آن ارتزاق می‌کردند.

فحاشی و حمله به وزیر امور خارجه کشور توسط بسیج در دانشگاه آن هم در وسط معرکه این‌روزهای جهانی که نیاز به صدایی متحد و واحد داریم اتفاقی که صدای نویسندگان اصولگرا را نیز در اورده است و آن را در جهت خواست اسراییل ارزیابی کرده‌اند. بازداشت فعالان سیاسی و روزنامه نگارانی که اساسا به اعتدال و فعالیت ضد جنگ و امید دهی به مردم( کیمیای این روزهای ایرانیان) معروفند. فعال کردن شکاف های قومیتی و دامن زدن به اعتراضات اقوام کشور خصوصا در نواحی مرز نشین و اختلال در کسب و کار اقتصادی آنان و...

اینها تنها بخشی از فعالیت های آشکار چند هفته اخیر بخش انتصابی و غیرپاسخگوی حاکمیت است.

آیا همزمانی این وقایع در برهه ای که بیش از هر زمان دیگری نیاز به وحدت و همبستگی در کشور داریم عادی است؟ بیاید تصور کنید اگر یک سرویس جاسوسی بیگانه مثل موساد قصد داشت در شرایط کنونی کشور اخلال ایجاد کند تا زمینه داخلی جنگی منطقه ای را مهیا کند چه کارهایی بیش از آنچه تاکنون دادستانی و سازمان اطلاعات سپاه و قوه قضاییه و مجموعه دولت پنهان کرده اند میتوانست انجام دهد؟

این یک کنایه یا طعنه نیست. ما البته نمی گوییم دادستان یا اطلاعات سپاه در حال اجرای منویات موساد هستند اما این کدام دست و کدام اراده است که از آستین این نهادها علیه امید و همبستگی مردم برخاسته است؟

تردید نکنید مجموعه وقایعی که در کشور جاری است نمی تواند صرفا ناشی از حماقت و کم عقلی در سیاستگزاری باشد. این حجم از بی تدبیری و کم عقلی لااقل برای شرایط امروز ایران اصلا عادی نیست. پیش از این هم در سالهای گذشته از طریق زندانیان اخبار موثقی از حضور جاسوسان موساد در نهادهای نظامی و امنیتی در زندان که برخی از آنان به اعدام هم رسیده اند منتشر شد. توییت دیروز سخنگوی دولت خاتمی جالب توجه است. رمضان زاده می گوید: حمله کنندگان به ظریف در دانشگاه امیرکبیر عضو همان تشکیلاتی هستند که جاسوس اسرائیل در دفتر رئیس شان جا خوش کرده بود. او راست می گوید. به جای اینکه در کوه و بیابان دنبال جاسوسان محیط زیستی بگردید( این هم شاید از آن آدرسهای غلط جاسوسهای واقعی باشد) در دفاتر و رده های بالا به دنبال مغز تصمیم سازی باشید که از دخمه های امنیتی آنچه بر اینروزهای کشور می گذرد را تحمیل می کند.

این را صرفا یک تحلیل و گمانه ندانید. ایران دوستانی با بصیرت و اصیل سالها پیش از اینکه خبری از مداحان و عماریون و سرداران جاسوس رسانه ای شود این معضل را در خشت خام دیده بودند. مرحوم مهندس سحابی می گوید: من تردید ندارم بسیاری از آنان که در لباس حزب اللهی هر کاری می‌کنند رابطه‌ای با خارج دارند! آخر ممکن نیست یک نفر ایرانی باشد و این کارها را کند!

میرحسین موسوی در دوران پیش از حصر به صراحت از شائبه وجود انگیزه‌هایی در برخی از سیاست‌گزاری‌های اجرایی کشور سخن گفته بود که اهدافی امنیتی را دنبال می کند:«من این ظن را دارم که عده‌ای دانسته‌اند که چه اقدامی می‌تواند باعث شود موقعیت ما در برابر جهانی که خصمانه نگاه می کند، تضعیف گردد.» و این معضل دقیقا همان چیزی است که امروز کشور را در عرصه بین الملل گرفتار کرده است.

ای کاش تا دیرتر از این نشده صاحب نفسی برخیزد و در گوش سنگین حاکمیت فریاد بزند که آقایان! خطر عظیم و نزدیک است. بخواهید یا نه، بدانید یا نه! در حالی بازی در زمین موساد هستید. ای کاش هنوز آنقدر امید داشتیم که مانند آن میر بابصیرت ناصحانه از شما بخواهیم به مردم بازگردید. اما افسوس که لقمه های حرام و سیاستگزاری های جاسوسان برای شما گوش شنوایی نگذاشته است. هشدار و آماده باشی را با مردم خودمان در میان میگذاریم که از حاکمان نا امیدیم.

مردم! وحدت. امروز صدای نخست وزیر دوران جنگ از صبح ۲۳ خرداد ۸۸ رساتر به گوش می رسد که گفت: ایران این موجود آسمانی متعلق به شماست و نه متقلبان، این شما مردم هستید که باید با هوشیاری خود از آن حفاظت کنید. خائنین به آراء مردم ابایی از آن ندارند که این خانه پارسایان به آتش کشیده شود....!