نقد راهپیمایی سکوت، ندای «ائتلاف» از داخل ایران، ابزار اعدام، شکاف و ریزش درنظام، سمت گیری چین

گفتگوی عطا هودشتیان، پژوهشگر علوم سیاسی و سرور کسمایی، نویسنده و مترجم با سیامک ناد ری
برنامه: نگاه روز
 

توضیح:

در « نگاه روز» این هفته از برنامه تلویزیونی ایران گلوبال ۶ موضوع مورد بحث  قرار گرفت:
  ۱- آیا  تغییر شیوه اعتراضات از تظاهرات و تجمع به « راهپیمایی  سکوت» نشانه افت جنبش و عقب نشینی است یا خلاقیت جنبش در مواجه با بستن فضا و میلیتاریسی کردن شهر و خیابان و دانشگاه و... ؟  
 ۲- مقوله رهبری جنبش و ضرورت مدارا،  تفاهم ملی و« ائتلاف» و تشکیل شورای رهبری ، موانع و علل عدم موفقیت در این مؤلفه چیست. آیا به ضعف دمکراسی و عدم مدارا میان ما برمیگردد یا منافع گروهی و برعهده داشتن نقش برتر ؟
۳- ویژگی محاکمات و احکام اعدام اخیر چیست ؟ آيا اعدام بمثابه یک ابزار جهت  ارعاب  و سرکوب  پاسخ مثبت داشته است یا خیر؟
۴- نشانه های شکاف و ریزش در میان رژیم ( کلیّت نظام) و تآثیرات آن، و ازسوی دیگر به  میدان آمدن و نقش فعال  سلبریتی ها، هنرمندان و ورزشکاران بعنوان پشتوانه روحی و روانی جنبش ،  این دو مؤلفه تا چه میزان در توازن قوای سیاسی و اجتماعی بین رژیم و جنبش ملی تأثیر می گذارند؟  
۵- آیا چرخش مواضع چین به سمت کشورهای عربی ...صرفا نشانه پراگماتیک بودن و منافع مادی است یا اینکه چین نیز همچون برآورد  نهادهای امنیتی روسیه از «وضعیت انقلابی»، رژیم جمهوری اسلامی را پایدار نمی بینند؟
۶- تأثیر اخراج رژیم از « کمیسیون مقام زن» و تفاوت نظرها در این زمینه  و ناکافی دانستن آن و ضرورت فراخواندن سفرا  از ایران توسط دولت های اروپایی و امریکا.