|
|
|
برای پرستو احمدی و دلیریِ بی همتایِ او |
|
|
|
در ستایشِ«سپیده»دخترِ دانشجویی که شجاعتِ روشنایی را به تاریکی آموخت |
|
|
|
هله خورشیدِ شباهنگِ تو آمد |
|
|
|
شما... شمایلِ خورشیدِ عاشقی |
|
|
|
گُلَم کُشتی... برای رضا رسایی |
|
|
|
صدایِ من باش |
|
|
|
شیش تا مردِ خبیث |
|
|
|
آبادان وُ دلتنگی های بانویِ رود |
|
|
|
بانویِ ما...یلدایِ دلشاد آمده.../ به یادِ همۀ آزاد دلان وُ عاشقانِ شادی |
|
|
|
چایِ دبش وُ حُرمتِ نان وُ نمک |
|
|
|
برای کودکانِ بی پناهِ غزه...و جهانِ جامانده در اغمایِ تماشا |
|
|
|
براي توماج — خورشیدِ آشنایِ شهر |
|
|
|
برای یلدا آقافضلی.قاضیِ قاتل نوشت:«متهم اظهار پشیمانی نکرد» |
|
|
|
از زبان ایران:به نامِ تو برای تو؛تو زیباتر زِ عشقی...آرمیتا گراوند |
|
|
|
از یادم نمی روی / برای آرمیتا گراوند که از عشق زنده است وُ عاشق نمی میرد |
|
|
|
اشباحِ آشنا/ برای وحیده محمدی فر و داریوش مهرجویی:قاتلین میانمان |
|
|
|
متنِ تن عقربِ دین / برای آرمیتا گراوند |
|
|
|
شَمَدِ شِندرۀ شیاد |
|
|
|
زن: رستاخیزِ خِرَد / سالِ مهسا سالِ زن فرخنده باد |
|
|
|
گمان بُردی...!؟ |
|
|
|
باور مکن مرگِ مرا برای سالگردِ ستارۀ آسمانِ دلِ ایرانیان:مهسا امینی |
|
|
|
حریقِ هق هقِ ستاره ها...به یادِ سالِ 67 |
|
|
|
حدیثِ اسطورۀ مردِ ماستی - پردۀ پایان |
|
|
|
حدیثِ اسطورۀ مردِ ماستی |
|
|
|
حدیثِ اسطورۀ مردِ ماستی(1) |
|
|
|
آینه دارِ روشنی/ برای مجیدرضا رهنورد |
|
|
|
بانویِ ماه |
|
|
|
غریوِ باغِ مغرور |
|
|
|
فریادِ ما پیمانِ ما |
|
|
|
ایرانِ گروگان |
|
|
|
به بهانۀ بهاران نوروز وُ روز وُ روزگار/با یادِ یاران بر قرار |
|
|
|
سلام فرمانده... |
|
|
|
برای توماج صالحی و سامان یاسین |
|
|
|
برای امید مؤیدی و مویه های مادر... |
|
|
|
درختِ سرخِ خانه مان |
|
|
|
سلاخ خانۀ اسلامی |
|
|
|
گریۀ گُل |
|
|
|
اینک؛ شهرِ آیینه ها |
|
|
|
سُرمۀ مرگ |
|
|
|
زن زندگی آزادی |
|
|
|
برای مهسا امینی |
|
|
|
حضرتِ عشق |
|
|
|
شعلۀ دشنه |
|
|
|
همیشه مانندِ همیشه نیست |
|
|
|
به دیدارِ من نیا |
|
|
|
یاسِ بنفش |
|
|
|
بگذار |
|
|
|
آیلان |
|
|
|
ای شما |
|
|
|
عشق بازی در گورستان |
|
|
|
شب آویز |
|
|
|
شیوه های عاشقی |
|
|
|
دکلِ گمشده اینجاست |
|
|
|
نگاهم کُن جهانا |
|
|
|
زیباترین باغِ جهانی |
|
|
|
بانویِ باران |
|
|
|
سراغِ دوست |
|
|
|
مارلون براندو، افلاتون و |
|
|
|
در دفترِ تنهایی |
|
|
|
شبگیر و شباهنگ |
|
|
|
سلام ای ستارۀ سفر |
|
|
|
با ماهِ مه آزاد می گردم |
|
|
|
فاصله یعنی سکوت |
|
|
|
فرخنده جان مرجانِ من |
|
|
|
رؤیایِ یار |
|
|
|
شبِ لیلایی |
|
|
|
روایتی از نیمرخِ سیب و معجزۀ زن بودن |
|
|
|
مسافر داری ای دل؟ |
|
|
|
بُن بستِ اسکله و کوسه ها |
|
|
|
آرزوی آزادی |
|
|
|
مناجاتِ حاجی موش |
|
|
|
از تو |
|
|
|
چاشت با خورشید |
|
|
|
رَشمۀ وحشت |
|
|
|
«بله برون» به سبکِ پساپُست مدرنیسم (یه ریزه سوررئالیسم) |
|
|
|
«پای در زنجیرِ» سرما |
|
|
|
شاپرکِ پشتِ پنجره |
|
|
|
بوفِ برف |
|
|
|
باد وُ خاکستر |
|
|
|
شهردارِ وحشت |
|
|
|
کارِ جهان |
|
|
|
غزالِ کوبانی و سربندِ سرخ |
|
|
|
عاشقانه زیستن |
|
|
|
رخسارِ دخترانِ درخت |
|
|
|
به خدای هالیوود سوگند که رستگار شدم |
|
|
|
مرثیه ای برای همۀ فصل ها |
|
|
|
پروانه |
|
|
|
آزردگی ها |
|
|
|
لالۀ داغدار |
|
|
|
آهویِ نگاه |
|
|
|
در پشتِ پردۀ پنتاگون چه می گذرد! |
|
|
|
دلِ صنوبری1 |
|
|
|
بانو مَرو! |
|
|
|
چامه وُ پرچین |
|
|
|
هفت اقلیمِ قَلَم |
|
|
|
اینجا همیشه |
|
|
|
زلزلۀ ظلم |
|
|
|
وه که چه زیباست عشق |
|
|
|
جانم به فدایت |
|
|
|
چرخ ریسک |
