همبستگی ملّی ، تنها راه مبارزه با نکبت آخوندی

٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
یکی از زیبایی های ایرانزمین این است که اقوام مختلف با لهجه ها و گویش های مختلف ، پوشش های مختلف ، و فرهنگ های خاص خود در این سرزمین زندگی میکنند ٠ این پدیده ، یکی از سرچشمه های زیبایی ایران است٠ 
ما باید اینرا بدانیم که سعادت هنگامی نصیب تک تک ما خواهد شد که هر شهروند ایران ، خود را متعلق به خانواده بزرگ ایرانزمین دانسته و اتفاق و اتحاد بین ما ایرانیان حاصل شود ٠ ما همگی باید به مانند یک ملّت واحد عمل کنیم٠ 
در گذشته ، احساس همبستگی ملّی در سرزمین ما ، سه بار رخ داد : بار نخست در دوران مشروطه ، بار دیگر بهنگام بیرون راندن انگلیسی ها و ملّی شدن صنعت نفت ، و بار سوّم در انقلاب ٥٧ و قبل از اینکه خمینی حیله گر انقلاب مردم را بسرقت ببرد٠٠٠٠
تجربه تاریخی به ما نشان میدهد که بعد از آنکه دیکتاتور بر مسند قدرت تکیه زد ، با احداث سدّ و ساختن جاده و تونل و این قبیل کارها ، به امور زیر ساختی مملکت میپردازد ٠ ولی در عمل ، اصل نخست شهروندی را زیر پا میگذارد ، که همانا مشارکت مردم در امور کشور ، و حق ابراز عقیده در تعیین سرنوشت خویش است ٠ در این صورت است که مردم ، بتدریج حسّ برابری و تعلّق به جامعه ، و یکپارچه بودن را از دست میدهند و در نتیجه هر قومی بیشتر و بیشتر در صدد برآوردن نیازهای خویش گشته ، و فارغ از درد و رنج هموطنان دیگر خود عمل میکنند٠ این کار ، یعنی "اتمیزه" شدن مردم و متفرق شدن آنها ، و عدم احساس همدلی با دیگر هموطنانشان ، هدف نهایی دیکتاتور هاست٠٠٠٠
تا زمانی که ما بخواهیم خود را از بقیه جامعه جدا کنیم ، سعادتی نصیب ما نخواهد شد٠ اگر سعادتی هست ، در باهم بودن ، و دنبال کردن اهداف بزرگ به دست خواهد آمد٠ برای رهائی از چنگال این آخوندهای جنایتکار ، ما چاره ای بجز اتحاد ملّی و دوست داشتن یکدیگر نداریم٠