حدود سه هفته است رسول رضوی دراداره اطلاعات تبریز در دست شکنجه گران اداره اطلاعات تبریز شکنجه میشود تا بتوانند بزور اعتراف بگیرند به عملی که انجام نداده است. شاهدان زنده و ساختگی به اداره اطلاعات می آورند که در روبروی رضوی شهادتهای دروغ و ساختگی میدهند و میگویند که: « شعار نوشته شده روی پارچه» را که در استادیوم سهند باز کردند،
رضوی بمن داده بود.
طبق خبرهای موثقی که از اداره اطلاعات به بیرون درز نموده, صورت رضوی از شدت ضربات ورم کرده و ترک برداشته ، و دندانهایش شکسته و یک پایش بی حس شده است.
حدود یک هفته است ارتباط تلفونی هم با خانواده اش قطع شده است.
ننگ باد برهمچون سیستمی, بر همچون سیستم قضائی با شکنجه گرها و شکنجه گاه هایش. گناه رسو ل رضوی چیست؟ چرا می خواهید به کاری که مرتکب نشده است, به زور اعتراف نامه بگیرید. مطمئن باشید آه ملت آذربایجان دامنتان را خواهد گرفت , همان طوریکه دامن شکنجه گرهای شاه طاغوت را گرفت.
چند هفته قبل بود دو نفر از جوانان بی گناه آذربایجان را با نامهای حسین علیمحمدی و طاها کرمانی را هفته ها در اطلاعات تبریز شکنجه کردید تا به اتهام ساختگی، اعتراف نامه بنویسند.
آیا فعالیت مدنی برای بدست آوردن حقوق اولیه انسانی و ملی خود، در کشوری که سنگ نظام ولایت فقیهی و دوازده امامی و علی واری به سینه اش می زند , قدغن است؟ مگر ادعا نمیکنید که عدالت حضرت علی را در کشور بر قرار کرده اید؟
آقای قاضی دادگاه تبریز, هیچ به یاد سوگندی که هنگام گرفتن دانشنامه ات می ا فتی؟ مطمئین باشید , در تمام دنیا رسوایتان خواهیم کرد, همان طوریکه در نزد وجدانتان و خدا رسوا هستید.
آراز سلیمانی
4 دیماه 1392
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید