حکومت نظامی اعلام نشدە جمهوری اسلامی درشهرهای مهاباد و بوکان

اکنون بیش از یکهفتە از یورش ددمنشانە نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی بە شهرهای کردنشین مهاباد و بوکان میگذرد. آنها همە راههای ورود و خروج را در کنترل خود گرفتەاند و رفت وآمد مردم و عبور کالاهای مغازەداران شهر و روستاهای اطراف را بشدت زیر نظر دارند. پاسداران در خیابانها گشت میزنند و مردم عادی بویژە جوانان را بدون هیچگونە دلیلی متوقف، بازدید و بازداشت میکنند؛ تلفنهای موبایل مردم را ضبط کردە صاحبانشان را مورد توهین و ضرب و جرح قرار میدهند. خانەهای مردم را بررسی و هرکسی را کە بخواهند اعم از زن و مرد دستگیر میکنند، اخبار مربوط بە تجاوزجنسی از زندان ارومیە و برخی بازداشتگاههای شهرهای کردستان بە گوش میرسد. دهها نفر از خانە و محل کارشان یا از خیابانها ربودە شدە هیچ خبری از آنها بە وابستگانشان دادە نمیشود جز آنکە در مواردی جسد بیجانشان را با بهائی سنگین و شرایطی سنگینتر بە آنان میفروشند. سربازان امام زمان بویژە در این دوشهر مانع از بازشدن مغازەها هستند و نمیگذارند مردم قوت روزانە خودرا از از بقالی و سوپرمارکتها تهیە کنند؛ صف نانوائیها طولانی است و سپاهی و بسیجیهای مسلحی کە از ارومیە و شهرهای دیگر آوردەاند بە مردمی کە مدتها در این صف می ایستند اهانت میکنند و دنبال بهانەای برای کتک کاری و دستگیری آنان میگردند. تأمین دارو برای بیماران و زخمیان بسیار کار مشکلی است، شیر کودکان و وسائل نظافت شخصی کمیاب و در صورت پیداشدن هم گرانتر از نرخ معمول است. اینترنت قطع شدەاست و تلفن مبایل کارائی تماس گرفتن یا ضبط تصویر و فیلم را ندارد تا زورگوئی و قلدری سربازان امام زمان مستند شدە بە شهرهای دیگر ایران یا خارج از کشور فرستادە شود، درنتیجە اخبار مربوط بە این تبهکاریهای اسلامی بدست رسانەهای جمعی نمیرسدو ایستگاههای خبری در داخل و خارج از آن بی اطلاع هستند. هدف آنی رژیم از اعمال این فشارها، خرابی بیشتر وضع اقتصاد منطقە و بیکار ماندن مردم، ورشکستگی بازرگانان و شکستن همە کاسە کوزەها برسر مبارزین و اعتصاب کنندگان و رودر روقراردادن آنان با مردمی است کە روزانە رنج کمبودها و گرانیها و بیکاری افراد خانوادە خودرا میکشند.
در مجموع، شرایطی بر این دو شهر حاکم است کە تنها با تعبیر اشغالگری یک نیروی خارجی قابل بیان است، کسی نیست کە بە داد این مردم بی پناه برسد، هیچ کردی در وزارتخانەها و دستگاههای دولتی دارای حتی یک موقعیت متوسط هم نیست، آنهائی هم کە بە نام نمایندگان مردم در مجلس نشستەاند همگی از چند فیلتر امنیتی و عقیدتی آخوندها گذشتەاند و در فکر مردم و آسایش آنها نیستند، آنچە برای آنها اهمیت دارد رضایت رهبرشان و حقوق و پاداشی است کە بە جیب سرازیر میکنند. از آنها انتظار کمترین عکس العمل انسانی و حرفەای نمیرود.
در چنین شرایطی، وظیفە دستگاههای خبررسانی مستقل، بویژە سازمانهای حقوق بشری در خارج بسیار سنگین است. آنها باید با استفادە از همە شیوەهای ممکن، صدای این مردم اسیر در دست ارتجاعیترین حکومتهای جهان را بە گوش جهانیان برسانند تا شاید گزارشگر ویژە سازمان ملل و کمیتە حقیقت یاب آنها از این مسائل پشت پردە آگاه شدە مسئولین یو ان و دولتهای جهان را از آن مطلع نمایند. در یک کلام، این اقدامات مصداق کامل جنایات جنگی در مورد مردمی استکە نە تجزیە طلب و نە مسلحند. 
در همین ایام اختناق و فشار، رئیس جمهور ٦ کلاسەی خامنەای برای انحراف افکار عمومی، مسافرت بی معنائی بە سنندج نمودە در حضورعدەای از وابستگان و مأموران معذور افاضات حکیمانەای نمودە بە روال همیشگی، کاسە کوزەها را بر سر 'ضد انقلاب' و عوامل خارجی شکستەاست. او خود و رژیم قرون وسطائیش را دایە مهربانتر از مادر برای مردم کرد معرفی نمودە- همان مردمی کە چند دە کیلومتر دورتر از سنندج، در بوکان و مهاباد آزادی رفتن بە سوپرمارکتها و نانواخانەهارا جز با نظارت و اجازە سربازان امام زمان ندارند.
در در این اوضاع و احوال، وظیفە دستگاههای خبررسانی مستقل و مسئول در داخل و خارج کشور برای افشای این جنایات و اعلام اخبار قانون شکنیهای پاسداران و بسیجیان در این دو شهر و بقیە شهرهای کردستان و بلوچستان، بسیار سنگین است. باید از هر وسیلە ممکن برای رساندن اخبار این شرایط ناگوار زندگی مردم استفادە نمود و صدای در گلو ماندە آنان را بە گوش دیگران رساند.
انور سلطانی
١/١٢/٢٠٢٢