از آنکه میفهمد تا آنکه مُغرض است!
درووود بر جیلو صبور و عزیز!
جیلو جان. من پیشاپیش واقعا عذر میخواهم که در پای مقاله با ارزش و خوبت که بر روی «اصل مسئله» تمرکز کرده ای، یه سری اراجیف بی مورد از طرف آدمهای بی غم و درد نوشته شده است. میدانم که خودت از پس پرت و پلا گویی حضرات برمیآیی . ولی بعضی وقتها از سر ناچاری و ناگزیری به آدمهایی که شعور تمییز و تشخیص را ندارند و «بفرما و بنشین» را نمیفهمند، باید با صدای نخراشیده و نتراشیده گفت که« بتمرگ ای الدنگ!». همواره بوده اند و هستند از گذشته های دور تا همین امروز، اشخاصی که به جای «طرح مسئله» به گرد و خاک راه انداختن، سفت و سخت مبتلا هستند تا بتوانند مسئله را گم و گور کنند و از آب گل آلود، ماهی مقاصد و اهداف شوم خود را صید کنند و سپس سوائق و غرائز بیمارگونه خودشان و همپالکهاشون را ترضیه کنند.
حضرات اصلا درک و فهم این مسئله را ندارند که مدیر سایت «ایران گلوبال»، آقای توکّلی، فرزند خطّه مازندران است و زبان مادری اش «مازنی/تبری» است و اگر همین الان از او بپرسی که مازندرانیها چه جور صحبت میکنند، جوابت میده که فرق میکنه کدام نقطه زندگی میکنند و ساکن هستند. آملیها، یه جور حرف میزنند، بابلیها، یه جور دیگه. سارویها یه جور دیگه و الی آخر. ولی همه ما به قوم «مازندرانیها» تعلّق داریم. ایشون هم شهامت و دلاوری دارند. هم شعور و فهم. میتونست از روز اول فقط بیاید سایت ایران گلوبال را به زبان «مازندرانی/تبری» در اختیار مشتاقان زبان مادری و قوم مازندران بگذارد. از خودش پرس، چرا این کار را نکردی؟ در همین سایت، شخصی به نام آقای «یونس شاملی»، مرتب یا مطلب انتشار میدهد یا صحبتهایی را منتشر میکند و دمار از روزگار قوم فارس در میآورد!. با محتویات حرفهایش فعلا کاری ندارم. از ایشون نیز سئوال کنید که آیا اشخاصی با طپانچه شما را وادار کرده اند که به فارسی صحبت کنید؟.
آن زن آذربایجانی که خایه های شهامتش به اندازه کره زمین هستند؛ منظورم خانم «اشرف دهقانی» است، هنوز زنده است. از او نیز بپرس که خانم محترم، شما برای کی مبارزه میکنید؟. برای ایران یا برای آذربایجان؟. اگر گفت آذربایجان. به او بگو مردم آذربایجان، «فارس» نیستند خانم. لطفا به آذری بنویسید و صحبت کنید. «صمد بهرنگی»، زبان ترکی اش به همان اندازه قوی بود که زبان فارسی اش. ولی تمام داستانهایش را به زبان فارسی برای بچّه های کوچک و بزرگ ایران نوشت. عقده ای نبود مثل حضرات. اینقدر با شعور بود که بداند کیست و چیست و مسائل میهنش و قومش کدامها هستند. هنوز که هنوزه استدلالش برای مسئله «آموزش کودکان» به قوت خودش باقیه و اصیل؛ زیرا «مسئله را طرح» کرده بود بدون هیچ نفرتی علیه یکی از اقوام ایران. از اینگونه مثالها صدها و هزاران میتوانم برایت بیاورم. مسئله این است که حضرات شلوغکن و هوچیگر، مشکلشون بیسوادیه و فقدان منطق و استدلال. من تضمین قطعی میکنم که حضرات، هیچ چیزی در باره آذربایجان نمیدانند؛ ولی شبانه روز تورک تورک تورک تورک میکنند. همین حضرات اگه تشریف ببرند «ترکیه» و ترکی صحبت کنند، بلافاصله ترکها به او میگن« سن ایرانلر؟».
نمیگند تو تورکی. میگن ایرانی هستی؟. حالا حضرات هر چقدرم قسم و آیه بخورن که من جدّ و علاجدم تورک بودند، باز ترکهای ترکیه میگن: «بیلیرم. سن ایرانلر قارداش». زیادم حضرات اصرار بکنن بر تورک بودن خودشون، به ترک ترکیه برخواهد خورد و سیلی آبداره که بیخ گوششون خواهد خوابید. بگذریم فعلا. قصّه این درد را خودت بهتر از من میدانی.
ولی من جیلو جان. همچنان تاکید و توصیه میکنم که بر همین مدار «طرح مسئله» حتما از زوایای گوناگون بپرداز و مطالب خودت را نشر بده و هیچگاهم از وزوزهای مزاحم اصلا و ابدا ککت نگزه.
شاد زی و دیر زی!
فرامرز حیدریان