● تریبون آزاد

حمایت از جداشدگان هم وظیفه انسانی است. اپوزیسیون متعهد نباید اجازه بدهد این افراد به دام رژیم سنگسار بیفتند. روزگاری آخوندهای مثل رفسنجانی از مجاهدین خلق حما یت میکردند تا ابروی کسب کنند.رفتن و بیرون آمدن فرد در یک گروه حق طبیعی هر انسان است. سال 54 عده ای مارکسیست شدند. مجید شریف واقفی از آنها خواست که سازمان مورد علاقه خودشان را بر پا کنند. آنها مجید را سوزاندند. در این 30 سال دهها هزار جوان به مجاهدین خلق پیوستند. هزاران نفر بدلایل مختلف از مبارزه و مجاهدین فاصله گرفتند.

دست آورد این جنگی که اسلامگرایان تهران در صف مقدم سیاسی آن هستند، و سوریه در ردیف دوم آن قرار میگیرد، و حزب اللّه در جبههء جنگ آن می باشد، جز ویرانی دو کشور اسرائیل و لبنان، بویژه سرزمین لبنان، از بین رفتن و در بدری و فلاکت شهروندان و کو دکان بیگناه، کشته شدن سربازان از هر دو طرف، تشنج آفرینی در خاور میانه و نزدیک، و در سطح گلوبال نتیجهء دیگری ندارد.

باری موضوع بلوغ ایرانی و راه عبور ایرانی از بحران خرد و خردگرایی خویش و از بحران قدرت و دیکتاتورمنشی خویش، دست‌یابی به این رابطه سمبولیک، تثلیثی و پارادوکس با «غیر»، با خویش و دیگری است. این رابطه سمبولیک به انسان ایرانی امکان می‌دهد در عین عشق و علاقه به وطن و میهن و جهانش هم‌زمان مرتب به نقد خویش و جهانش بپردازد و بر بستر روادارای متقابل با دیگر عاشقان و خردمندان این هستی به چالش و دیالوگ برای دست‌یابی به بهترین راه‌ها دست یابد و از طرف دیگر...

اینکه اوبامای رنگین پوست تا کجا قادر خواهد بود که به وعده های خود عمل نماید و در سیاست های داخلی و خارجی کشوری که حکومتگران آن بویژه طی 50 سال گذشته ، در جنگ و خون ریزی و پایمال کردن حقوق مردم و پشتیبانی از حکومت های دیکتاتوری و ضدمردمی در سرتاسر جهان شهره ی آفاق بوده اند ، بتواند اصلاحات اساسی و ریشه ای انجام دهد ، کار آسانی بنظر نمی رسد ولی اگر آقای اوباما حتی فقط به یکی از وعده های خود ، که گفته است...

نه خمینی و نه خامنه ای یا رفسنجانی یا خاتمی نمی خواستند یک سامانه جهنمی در ایران به وجود آورند. اما، این سیستم به وجود آمده است و دیگر تنها یک گونه از عاملیت را بر به وجود آورندگانش روا می دارد: ادامه از راه جنایت. این ناگزیری را باید در مجموعه سیستم دید و نه در این یا آن چهره آن. رانت خواری و رشوه بدل به قاعده تقسیم و بازتقسیم مادیات در بدنه این سیستم شده است؛ از صدر تا ذبلش و این شیوه تقسیم و بازتقسیم مادیات تنها با اعمل قهر بر کل جامعه قابل دوام است.

هنگامی که از حیرت و تعجب نه علف بلکه چمن بر سر آدم میروید!

گرچه این دُرُست است که خامنه ای سُخن ِواپَسین را میگوید، ولی این دُرُست نیست که او میانه رو باشد. خامنه ای همانند احمد نژاد بُنیادگرا است. بفرمان خامنه ای بود که احمدی نژاد به فَرنِشینی (رئیس) دولت بَرگُزیده شُد. و هَمِۀِ برنامه هایی را که تا کنون دولتِ احمدی نژاد دِنبال کرده است، به هایش (تأیید) خامنه ای رسیده اند. اَفزون برآن، در هَفتۀِ گُذَشته خامنه ای به آگاهی هَمگانی رساند، که او میخواهد که احمدی نژاد برایِ دورۀِ دوم در خاستگاهِ فَرنِشینی دولت بماند

كردان: استخاره كرده‌ام، حضورم به نفع كشور است!

من به خداایمان دارم اما مذهبی نیستم. چنانچه مذهبی هم باشم بهمان نسبت مهم نیست انسان یهود ویاغیریهود ویاحتی سنگ پرست باشد مهم اینست که طرفدارصلح وآزادی باشد. شمامیتوانید هرچه که دوست دارید مرابنامید صهیونیست یا کمونیست یا هیچی نیست. من طرفدارصلح وضد جنگ هستم.
ایرانیها هیچ مشکل وسرجنگ با اسرائیل ندارند بلکه عوامل منفی وافراطی وفناتیک اسلامی هستند که بفکرجنگ وخانمان براندازی هستند.

و اینک، با چشم پوشی ای دواطلبانه از اینکه چپ چیست و راست چیست، - این مهم را به مدرن های میهنی، یعنی همان سینه چاکان میانمایگی های چهار فصل و مصرف کنندگان سلحشور سالادهای بینامتنی وامی گذاریم- به سخن مرد میهن دوست گوش می سپریم، درباره آنچه که خود، راست سنتی اش می نامد:...

گروهی از توده ًمردم ،که از جنبه سیاسی ، دارای سازمان مشخص باشند، جمعیت سیاسی ،نامیده می شوند. این جمعیت سیاسی ، تودهً مردم را ، در چهار چوب یک حاکمیت شکل گرفته،و سازمان داده شده، با مشروعیت ایکه مورد قبول اکثریت توده است ، جمع کرده ،و مسئولیت اداره و سازماندهی ، و برنامه ریزی آینده توده مردم را بر عهده دارد.در مفهوم مدرن فلسفه سیاسی امروز ، این جمعیت سیاسی ، ملت نامیده می شود.امروزه ، مفهوم سیاسی ملت ، اصل اساسی و قانونی مورد قبول ،و شناخته شده است.

اخیرا یکی از خانمهای جوان هموطن که دوسال هم از دختر کوچکم جوانتر بود به دفتر کارم آمد و با احساس مسئولیت و مادر دو فرزند خورد سال بودن، مطلبی را با من در میان گذاشت، مبنی براین که شوهرش اغلب بی جهت عصبانی می شود و قبل از هرچیز مایل نیست و نمی خواهد، من بامادر وبرادرم که دریک شهر هستیم، ارتباط داشته باشم. در ادامه گفت: من هنگامی که شوهرم را در برابر این پرسش قرار می دهم، آخر چرا با مادرم مخالفی؟ او که هیچ گاه بدی ما را نخواسته است! در پاسخ می گوید از او بدم می آید.

دَرماندِگی ِآمریکا در شناسایی دُرُستِ پَتِستِ (تهدید) ایران و کوتاهی در ایستادن ِ به هِنگام (به موقع) در برابر ِپَژمَرگِ (خطر) ایران، چَند دولت را پی در پی دربر میگیرد. در سال 1979، زمانیکه اَرتِشیسان ها (شبهه نظامی ها)، به سفارتِ آمریکا در تهران دَستیافتند و 52 تَن آمریکایی را بیش از یک سال به گِروگان گرفتَند ، و زمانیکه آنها به سربازخانۀِ نیرویِ دریایی آمریکا در لبنان در سال 1983 یورش بُردند و 241 سرباز ِ آمریکایی را کُشتند، ما خوب میدانستیم که پاسُخ آمریکا چه چیز میتوانست باشد.

من رژیم اسلامی حاکم را اول ضد انسان، بعد ضد ایرانی و به شمول آن ضد کرد ، ضد بلوچ ! ضد ترکمن ! ضد ارمنی ،ضد ترک و... میدانم . من میدانم که گفتان قومیتی یا ملی ، هرچه میخواهید آنرا بنامید، با ولایت فقیه که از همه ما امت و رعیت خلیفه ساخته است با این گفتمان در تضاد آشتی ناپذیر است زیرا این گفتمان عنصر غیر دینی را محور تعریف هویت جمع ملی یا قومی میداند در حالیکه رزیم اسلامی همه مارا میخواهد از غربال دین عبور داده برایمان شناسنامه دینی صادر کرده و ما را به امت خلیفه و رهبر تبدیل کند و...

اندر حدیث چگونه کارشناس مسائل سیاسی شدنم در این دنیای اینترنتی!

هر عارضه روانی چون اعتیاد، افسردگی، انحراف جنسی و غیره در واقع حکایت از یک قدرت سمبولیک و حقیقت سمبولیک ما می‌کند که بایستی او را در جهان سمبولیک خویش پذیرا گردیم، وگرنه اسیر «تمتع و ژوئیسانس بیمارگونه عوارض روانی» خویش می‌شویم و محکوم به پریشانی و پژمردگی تدریجی هستیم. اعتیاد و ماده مخدر نه یک «دیو خطرناک اعتیاد ایرانی» و نه یک « تمتع بی‌مرز و خطرناک» مدرن است. اعتیاد توسط انسان ایرانی وانسان مدرن در واقع اینگونه دیده می‌شود، زیرا انسان ایرانی...

11 روز بعد از اعتصاب غذای زندانیان سیاسی و مدنی کرد میگذرد یکی از خواسته‌های اعتصاب کنندگان لغو احکام اعدام زندانیان سیاسی کرد بود عدنان حسن پور یکی از آن 8 زندانی سیاسی کرد بود که‌ حکم اعدام آن در دادگاهای ضد بشری ایران بدون وکیل و دفاع از خود صادر شده‌ بود امروز اعلام شذ که‌ حکم اعدام عدنان حسن پور لغو شذه‌ و قاضی که‌ عدنان حسن پور را به‌ اعدام محکوم کرده‌ بود ایشآن را از کردستان

_من از شما تعجب میکنم که چرا نگران تهمت های شریعتمداری ها می شوی. در سایت ایران گلوبال میتوانی مقالات مختلف با نظریات گوناگون پیدا کنی چرا که ماهیت سایت این را ایجاب میکند. اینها برای خراب کردن هر کس و هر خبری که ممکن است تاثیری غیر از آنچه خودشان می خواهند در جامعه داشته باشند از هیچ فعالیتی کوتاهی نمی کنند، چرا شما فکر نمی کنید که ممکن است سایت ایران گلوبال الان توسط تعداد بیشتری در ایران باز می شود و همین مسئله باعث نگرانی شریعتمداری شده است

واجُدایی و بُریدن ِاحمدی نژاد از راستینگی هایِ (واقعیت های) پیرامون خود، در برنامه هایِ کشورداری او نیز سُهِش (احساس) میشود. زمانیکه احمدی نژاد برایِ گُرُوهی از مُلاها در کُهکیلویه و بویراحمد در بارۀِ اِوَرزِش ِ(سفر) خود به نیویورک (New York) در سال گُذاشته، سُخنرانی میکردَ، او به آگاهی هَمگانی رساند که: "جهان با ماست". بیشتر شِگِفت اَنگیز اینکه، احمدی نژاد داوش کرد (ادعا کرد) که یکی از نامزَدهایِ فَرنِشینی (رئیسی) برایِ دولت آیندۀِ آمریکا به او گُفته است:"سُخنرانی شما در اینجا پِژواکِ مهینی (مُ

کمابیش پس از سه دهه، ماشین ِتِرور ِ مُلاها و بازوچه هایِ آن به بیرون از مرزها رسیده است. از سال 2003، عراق در خاستگاهِ میدان ِپَسَنده ای برایِ انجام ِبرنامه هایِ راهبُردی و آموزش هایِ دَستگاهِ ترور ِتهران، برگُزیده شده است. باوجودیکه بَرخی نشانه ها از این کُنشگری هایِ (فعالیت) تروریستی، در سال هایِ واپَسین آشکار شده اند، ولی در بارۀِ گُسیل کَردن ِسازمانداده شدۀِ بُمب گُذارها و آشوبگران از سویِ تهران به عراق، کمتر سُخن بمیان آمده است.

اینکه کیهان شریعتمداری بدون ارائه دلیل و مدرکی ، ایران گلوبال را سایتی با" گرایشات شدید صهیونستی" خوانده است بر ما روشن نیست که این اتهام به چه منظوری ارائه می شود ایا "خبر سازی " خبر نگار کیهان انگیزه این کار بوده است و یا مسئول " کیهان "هدف دیگری را دنبال می کرده است ، بر من روشن نیست .
با این وجود تا آنجا که از مواضع همکاران در مدیریت سایت ایران گلوبال اطلاع دارم این است که همگی با حمله نظامی اسرائیل و یا امریکا به کشور ایران مخالفند و...

شما امروز هم، روشنفکران ایران را حامی روحانیت می دانید چرا که آنان با ارزیابی شما از شرایط بین المللی موافق نیستند نه تنها اسرائیل را تشویق به بمباران ایران نمی کنند بلکه با حمله آنان از همین امروز مخالفند .
اکنون پس از این همه سالها ،نه تنها روشنفکران بلکه توده های بی سواد مردم هم به این همه خرابی که حکومت اسلامی بر آنها روا داشته است ؛ اگاه شده اند،اما حکومت سر نیزه از یک طرف و نبود اپوزیسیون مورد اعتماد از سوی دیگر ..

خویشکاریِ یک سازمان مَردمسالار کشورمداریک (سیاسی) نباید که تنها به بیان و بازنمود دردِ مردم کرانمند (محدود) بماند، زیرا هیچکس به اندازۀِ خود مردم با پوست و استخوان خود، درد و رنج روزمره در کشور را سُهِش (احساس) نمیکُند، ونکه (بلکه) هُنر یک سازمان دمُکرات باید که دادن راهکار برایِ بُرون شُدن ِمردم از آن آشفتگی و آزَرَنگی (مصیبتی) باشد که سایۀِ شوم خود را بر سراسر کشور گُسترده است؛

برای اینکه زنان و دختران در جوامع اسلامی به سرنوشت عایشه و عایشه ها دچار نگردند هیچ کمکی شایسته تراز این نیست که مردم ایران بپا خیزند و سر اصلی این اژدهای مخوف را در ایران بکوبند و او را حرکت بیندازند چرا که تمام تبهکاران ضد بشر در خاورمیانه و شمال افریقا توسط بیت رهبری آخوندهای فاسد و نیروهای ویژه آنان هدایت می شوند . همانگونه که با انقلاب اسلامی ایران ، این حشرات موذی در خاورمیانه و شمال افریقا سر از خاک بیرون آورند ، با خشکاندن باتلاق متعفن جمهوری اسلامی...

_ آنچه سام قندجی نوشته است شفاف تر از آن است که با این طرز انتقادات که روزنامه ی کیهان می کند پنهان شود. حرف او روشن است: حتا اگر می خواهی مسلمان باشی در کشوری که با زور ایدئولوژیک اسلامی اداره می شود راحت نیستی. حکومت ایدئولوژیک، چه در کشوری شبیه اسرائیل باشد چه چین چه شوروی سابق یا ... آزادی آدم را می گیرد. آدم به دنیا نیامده است تا اسیر و عبیر رابطه ی خودش با احکام پیش ساخته باشد. زبان ساده و شفافیت استدلال قندچی روزنامه ی کیهان را به وحشت انداخته است

به نظر من اپوزیسیون در درجه اول یعنی رواج و پذیرفتگی یک گفتمان ضد پوزیسیونی. گفتمانی که در خود، هم راهبردهای سیاسی متحد سازنده و همسو و هم جهت کننده داشته باشد و افق نمائی کند و هم در درجه دوم راهبرد سازمان یابی داشته باشد تا، بر این دو زمینه بتواند راهبرد های تبلیغی، ترویجی و گسترش گفتمان خود را برای بسیج مردم و برانگیختن اعتماد مبارزاتی در آنها به کار گیرد. اپوزیسیونی که بتواند بر این زمینه شور و احساس مسئولیت مدنی و ملی در مردم بر انگیزد. شوری که زمینه عینی دارد و واهی نیست.

ما در این رساله ، بحث را در بارهً هویت گروهی یک جامعه ، همراه با بار سیاسی آن هویت ، در بطن جامعه و خصوصیات آن هویت و قوانین لازمه ، در رابطه با گذر یک جمعیت سیاسی ، (چون امت اسلامی درمکتب آخوندیسم سیاسی در ایران امروز ) ،به یک جامعه مدنی را مورد مطالعه قرار می دهیم.دراین تحولات درون اجتماعی ، انسان با هویت و آگاهی محدود فردی ، از امت ،به شهروند صاحب حقوق و مسئولیت تحول پیدا میکند. ناریخ مبارزات ملت هائیکه توانسته اند، به استقرار نظام دموکراتیک سیاسی ،-اجتماعی-اقتصادی و فرهنگی موفق شوند...

حزب مشروطه فضا و شرایط سیاسی و اجتماعی قاجاریان را در اذهان زنده میکند، پیشتازان آن ترکیبی از ایرانیان مرکزنشین غیر پارسی و تُرک های آذری میباشد، که قدرتِ اقتصادی کشور را در زمانِ قاجاریان و در دروانِ خاندانِ پهلوی در دستِ خود داشتند، ترکیباتِ همین حزب، اقوام آریایی تبار و پارسی نژاد ایرانی را از قدرتِ سیاسی مرکزی دور نگهداشته و به بهانهء بر کناری فئودالیته، سران تیره های ایرانی و پارسی تبار که جز میهن دوستی و مهر به کتاب شاهنامهء فردوسی گناهِ دیگری نداشتند را از سر راهِ خود برداشتند.

دو سال پيش در روزي اينچنين يعني در موقع شروع ماه رمضان مقاله ای در اين باره نوشتم در واقع هدفم از آن مقاله طرح موضوع استراتژي جنبش سياسي ايران بود که بعداً در جاي ديگري مفصل تر بحث کردم متأسفانه اين بحث هيچگاه دنبال نشد. بنظر من اين موضوع در واقع اساس معني نافرماني مدني در جامعه اي نظير ايران است که در اين نوشتار بحث کرده بودم و اميدوارم که در اينباره بشود بحثي در جنبش ما باز شود.

به اين پرسش توجه کنيم: «چرا اپوزيسيون خارج کشور در سي سالهء اخير، برعکس دوران پيش از انقلاب، فعاليت مؤثري نداشته است؟» گمان مي کنم که اين يک پرسش اصلي است که در ذهن خود فعالان اپوزيسيون از يکسو و کساني که اين اپوزيسيون را فقط تماشا مي کنند، از سوي ديگر، وجود دارد و هرکس، بقول مولوي، «از ظن خود» براي آن پاسخي، گفته و ناگفته، دارد. اما اگر اين پاسخ ها را دسته بندي کنيم ملتفت مي شويم که اغلب آنها داراي پايه و مايهء استواري نيستند و در عمل نمي توانند ما را به سوي راه حلي که قابل اجرا باشد...

جدا از نقد افکار و اعمال مجاهدین، وظیفه ما این است که از حقوق انسانی آنها نیز دفاع کنیم. متاسفانه اکثر نیروهای سیاسی در این مورد کم کاری میکنند. آنان از حقوق انسانی افرادی چون آیت الله بروجردی حمایت میکنند (که مثبت هم هست)، ولی در قبال مجاهدین سکوت اختیار کرده اند. این وضعیت میتواند یک فاجعه دیگر برای مجاهدین بیافریند.
با سقوط صدام حسین ، عراق دیگر جای مجاهدین نبوده و نخواهد بوداصرار بر ماندگاری در عراق و آگاه بودن نسبت به عواقب خطرناک آن از طرف رهبران .... ؟

اسرائیلی ها به ایران خواهند تاخت، مگر اینکه براندازیِ رازمان (رژیم) اسلامی از درون ِکشور در دستور کار باشد [برای نمونه؛ ارتش بوداید (تصمیم بگیرد) که مَجد (قدرت سیاسی) را در دست بگیرد] یا، بگونۀِ شِگِفت آوری، مُلاهایِ بُنیادگرا بوَدایند (تصمیم بگیرند) که از بُلَند پَروازی هایِ هسته ایِ خود به پَرهیزند. برایِ اینکه بگونۀِ آماژمندی (حساب شده) به پایگاه هایِ هسته ای ایران آسیب رسانده شود این جنگ، چندین روز ِ پی در پی تازش هایی را به دنبال خواهد داشت.

احمدی نِژاد با سُخنرانی هایِ پیوسته، پَرخاشگرانه و آژبَغ آمیز ِ (نفرت انگیز) خود در هَتیانش کردن (تکذیب کردن) پِیگَرد و کُشتار ِیهودیان (Holocaust) در جَنگِ دوم جهانی و از راهِ فراخواستن (دعوت کردن) از بُنیاد گرایان برایِ نابودیِ اسرائیل، خود را بدآوازۀِ جهان کرده است. جُدا از آنکه، او بفرمان ِرهَبر آیت الله علی خامنه ای است و یا به شَوَندِ (علت) توده فَریبی خودش است که تلاش میکُند که با براَنگیزاندن هَیجان ِتودها، پُشتیبان بدست آورد، اسرائیل هیچ گُزینش ِدیگری را بجُز تازش به پایگاه هایِ کِلیدی

اگر جهان ِآزاد، هَنگمۀِ (اتحادیۀِ) اروپا و کشورهایِ دمکراتیکِ جهان یک بانگ (یک صدا) به این بیداد نَپَتکارَند (اعترض نکنند) و جمهوری اسلامی را به سزایِ این ژَنوَری (جنایت) از راه به یخ بَستن ِمراوده هایِ بازرگانی گُوشمالی ندهند و آن را از ادمۀِ به دارزدن ِ دگراندیشان نه پَرهیزانند، مُلاها هیچ راهبَندی (مانعی) در سَر راه خود برایِ به رویِ پرده آوردن ِ نمایشنامۀِ دوم که چیره کَردن ِ دوبارۀِ ترس ِیَله (مطلق) و افسارگُسَسته در سراسر کشور میباشد، نخواهند داشت.

تفاوت عمده اعدام مهرنهاد با قتلهای اخیر در ماهیت حقوقی آن است. اگر نمی توان ثابت کرد که مثلا قتل فرهاد محسنی توسط اطلاعات رژیم انجام شده و رژیم می تواند آنرا یک قتل معمولی جنایی معرفی کند، ولی در مورد مهرنهاد آن را رسما برعهده گرفته است. لذا اعدام مهرنهاد می تواند توسط نهادهای حقوق بشری بین المللی و شورای حقوق بشر سازمان ملل و از زبان دبیرکل سازمان و از سوی پارلمانهای غربی با قاطعیت محکوم شناخته شود.