با وجود اینکه تحولات و دگرگونیهای سیاسی در کلیت آن برای آگاهان سیاسی قابل پیش بینی است، اما زمان بروز بحران سیاسی و تعمیق آن از قبل قابل پیش بینی نیست. گاه حاصلضرب حوادث و رویدادهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی چنان در هم می آمیزند که پیش بینی بروز یک سنتز، قبل از وقوع آن غیرممکن می گردد.

برادران، دوستان هم صنف من! من نیز چون شما کار گر کشتی سازی هستم، نه در آن کشور به یغما رفته ام بلکه در سوئد. کارم شرکت در تیم سازندگان پروانه کشتی است. با ماشین تراش و فرز سرو کار دارم. بیست پنج سال کار مفید و ارزش زا، در این صنعت و دیگر صنایع، وجدان و غرور کارگری را به شخصیت نخستین من تبدیل کرده است.

آیا تا بحال از خود پرسیده ایم؛ چه کسی در چیره شدن چنین حکومت جباری بر سرنوشت و جان و مال و ناموس مردم ما مسئول است؟ آیا مقصر خمینی است که اعتماد، صداقت و پشتیبانی ملتی را بکار گرفت تا خونخوارترین حکومت جهانی را پایه گذارد، و یا مقصر ما هستیم که کشور، ثروت، سرنوشت و جان و مال و ناموس خود و فرزندان خود را در طبق اخلاص نهادیم و دو دستی تقدیم او کردیم؟

تحولات تکان دهنده و سرنوشت سازی را که از ۲۲ خرداد تا کنون شاهدیم، نتیجه منطقی‌ و اجتناب ناپذیر عملکردها، سیاست‌ها و نیز ساختار و ماهیت رژیم جمهوری اسلامی است. پس از بهمن ۵۷ از هنگامیکه پسوند اسلامی بر گردهٔ جمهوری آویزان و سیاست به دین آغشته گشت، هم دین آلوده شد و هم سیاست!

جنبش همگانی جنبش های متشکل و مشارکتی را کنار می گذارد يا پس می زند. تراژدی سياست و مبارزات سياسی - اجتماعی نيز در همين جاست. کافی ست نگاهی به آن چه که اتفاق افتاده بی اندازيم: با برآمدن جنبش انبوه، از ۲۲ خرداد به بعد، فعاليت های متشکل، مشارکتی، سنديکايی، اتحاديه ای و شبکه ای جامعه ی مدنی...

مهدی کروبی با تاکید بر اینکه «چنانچه این روند ادامه پیدا کند مسائل دیگری را صریح تر از گذشته مطرح خواهم کرد» به بیان واقعیت ماجرای ترانه موسوی پرداخت و تاکید کرد: « من از پشت پرده این ماجرا می گویم تا ببینم کسانی که در مذمت دروغگویی صحبت می کنند برآشفته خواهند شد و در برابر این دروغگویی موضع گیری کنند.»

حضور سبز در مقابل زندان اوین جمعه ساعت 11 به عنوان پشتیبانی از زندانیان سیاسی هموطنان عزیز جمعه این هفته برای حمایت از خانواده زندانیان سیاسی همگی در مقابل زندان اوین گرد هم می آئیم و فریاد برمی آوریم: زندانی سیاسی آزاد باید گردد

یک جنگ در ایران در جریان است. جنگی که قابل دیدن نیست و نه در خیابانهای تهران در جریان است و نه در تبریز و نه در میان آیت الله های شهر قم. این جنگ بین آقای هاشمی رفسنجانی است و محمود احمدی نژاد! آقای هاشمی رفسنجانی که بنا بود نماز جمعه این هفته را اقامت کند و حضورش در سایت شخصی وی تایید شده بود به ناگاه نظر خود را تغییر داد

قریب هفت یا هشت ماه پیش روزنامه های اقتصادی داخلی از جمله سرمایه و دنیای اقتصاد و همچنین برخی سایت های داخلی، از بحران حاد نقد ینگی بانکها خبر دادند که کم کم با گسترش بحث، روشن شد که در پس بحران نقدینگی بانکها، ارقامی که با تفاوت های نجومی چند صد میایارد تومانی مورد اظهار نظر قرار میگرفت، مطالبات بلاوصول و یا ساده تر گفته شود سوخته بانکها قرار دارد.

و اكنون اين كروبى است كه پس از 10روز نامهيى را كه به رفسنجانى نوشته است، ناگزير منتشر مى‌كند. از شقاوتها و شناعتهايى مى‌گويد كه هنوز از آن برخود مىلرزد. به نقل از افرادى كه «داراى پستهاى حساس در اين كشور بوده‌اند» و به گواهى «نيروهاى نام و نشاندار» در همين رژيم مى‌گويد.