عزیز اورمو جان فدا، قربان سنه

من در عرصه تئوری کار میکنم و نظر خود را هم در متن مقاله در دوقسمت نوشته ام. این رخداده ها « تلخ» اند.
هیچکس به «شیرینی» از آنها یاد نکرده است. تلخ اند برای همه آنها یی که این وقایع را تجربه کرده اند. ما لازم است درس « غیر انسانی بودن کشتارها»را از این وقایع بگیریم و در حرکت خود راهی را انتخاب کنیم که به «کشتار» منتهی نشود. نسل ما نسل مبارزه مسلحانه در برابر دیکتاتوری شاه بود. وقتی از مبارزه مسالمت آمیز مدنی-سیاسی سخن میگویم با تکیه به این تجارب است. ما باید بیاموزیم حتی با دشمنان خود نیز مسالمت آمیز و انسانی رفتار کنیم. باید بیاموزیم « مشکل ما» مشکل «همه ی ماها»ست. و توسط هم اندیسی و یاری همه ما ها -« طرفین» -میتواند راه حل نسبی خود را بیابد. لازم است چنان محیطی را فراهم کرد که بتوان در آن مشکلات را با مسالمت حل نمود. اینها از جمله درسهایی ست که میتوان از آن دو رخداد تلخ گرفت.