آقای تبریزی مطالب شما را بدقت

او قارانتی سراغ ندارم که ضمانت کامل وعملی سعادت ملتم را حفظ و مدافعه نمایدحال این ضمانت از سوی چپ مارکسیست یا و راست و دمکرات و غیر دمکرات باشد . من روشن کردم و اذعان نمودم که که ملتی که حاکمیت ملی منطقه ای و مقدرات خود را نداشته باشد نمی تواند ایده های دمکراتیک خواهانه خود را در سراسر ایران به مرحله اجرا بگذارد . داستان و تاریخ غم انگیز میرزا کوچک خان جنگلی و ستارخان و باقر خان و انحراف مشروطیت و قتل عام ملت ما در وقایع شیخ محمد خیابانی اقبال لاهوری و پیشه وری هنوز جلو چشمان ماست و درسهای تاریخی که نشان داد که بدون سلاح و قدرت نظامی مستقل از مرکز و یک دولت ملی و حاکمیت ملی نمی توان با تکیه بر دمکراسی وعده داده شده از سوی تهران با انتظار نشست و بدون داشتن دولت ملی منطقه ای در داخل یک ایران متحد نمی تواند ضامن هیچ نوع دمکراسی سراسری در ایران باشد .چننچه در کشور اسپانیا با آن دمکراسی اروپایی گاتالانها "باسک" ها و نیز ایرلندی ها در فضای نسبا دمکراتیک آن کشورها هنوز که هنوز است در حال مبارزه هستند و سعی در اختیار گرفتن مقدرات ملی خود . لذا اگر شما فکر می کنید که با استقرار دمکراسی در ایران که به عقیده من "محال است " باز هم بدون وجود حاکمیت ملی ملت آذربایجان و کردستان و... امکان پذیر است اشتباه محض می کنید این نوع دمکراسی مد نظر شما حتی در صورت استقرار همان خواهد شد که که در اسپانیا و انگلستان و ایرلند هست.
لذا آقای تبریزی در وحله نخست بنده نه با ناسیونالیسم خوب و یا بد ونوع و تقسیمات و تعبیر و تفاسیر و نه با مارکسیسم خوب و بد کاری ندارم لطف کرده و موضع خود را شفاف مثل مثال فوق من بیان کنید و ما را خلاص از این مباحث دو گانه سه گانه و و چند طرفانه . لذا جواب شما به 3 سوال فوق به طور شفاف آری است یا خیر. ؟! خیلی خلاصه ......متشکرم