با سپاس خدمت دکتر عبد الستار

اما با همین نگاهِ انتقاد محور، من رو میبخشید اما جسارتا خدمت آن عزی با درایت عرض کنم که لحنِ مقالۀ شما بسیار دفاعی تر از طرح مسئله توسط دکتر نوری علاست و ایکاش در مقالۀ خودتان، تنها به طرح مضامین و باز کردنِ اصول شورا میپرداختید تا به دفاع و حمله که از نگاهِ نگارندۀ این سطورفحوای کلام کمی از انصاف بدور بوده است «باز هم این نظر شخصی بنده است و دکتر دوشوکی آزاد در اتخاذِ تصمیم محتوایی در مورد نوشتار خویش هستند». شاید نخستین بار است که در درونِ مقالۀ دکتر نوری علا، اهتمام فردی را در اپوزیسیون رژیمِ استبدادی، در بیرون کشیدنِ مفهومِ انتخابات آزاد و پرهیز از خشونت و و ربط این دو، از پردۀ شعار زدگی و ابهام را به وضوح میبینم؛ از همۀ خوانندگان محترمی که با نگاهی احساسی به این مقاله نگریسته اند تقاضا دارم که دوباره و چند باره نکاتِ مطرح شده مخصوصا در موشکافی مفهومِ پرهیز از خشونت و دلایل توسل به خشونت توسط مردم از نگاهِ دکتر نوری علا را مطالعه کنند تا بر استناد نتایج آخر و فقط نتایج آخر بحثِ ایشان دچار اشتباه و تقلیل نگردند؛ انتقاد به دوگانگی مفهوم و تضاد در تبیینِ اصول شورای ملی، انتقادی بسیار بجاست که ذهنِ نگارندۀ این سطور را همواره به خود مشغول کرده است؛ از دکتر نوری علای گرامی خواهشمندم که باز دوباره در فرصت دیگری، این تضاد را بازتر و ملموستر کرده تا شعار انتخابات آزاد« با مضمونِ آرمانگرایانه و سطحی انگارانۀ آن و نه در مفهومِ بازیافت محتوایی آن» که بقول ایشان، جای پایی از ادعا و آمالِ اصلاح طلبیست، مضمون واقعی خود را نشان داده و به این سادگی و بی پروایی واردِ هر اساس نامه ای که ادعای انحلال طلبی را دارد، نگردد و این آغازی باشد برایِ پرداختن به محتواها بدونِ غرق شدنِ در تعبیر های بی درنگ که ظاهر پر طمطراق داشته و نفوذ پذیری افکارِ نا شفاف را دامن میزنند؛ با درود از کوشش آن گرانقدر و حوصله و انتقاد پذیری دکتر دوشوکی.