رفتن به محتوای اصلی

فرد را باید نشانه گذاری

فرد را باید نشانه گذاری
ناشناس

فرد را باید نشانه گذاری الکترونیکی کرد واورا بسته به جرمی که انجام داده از محدوده شهر خارج کرد ودر

فرد را باید نشانه گذاری الکترونیکی کرد واورا بسته به جرمی که انجام داده از محدوده شهر خارج کرد ودر کمپ های ملی کارکشاورزی دامی صنعتی یا معدنی عمرانی به کارواداشت اکثرافراد خشن وجانی وحتی کسانی که نسبت به شهروندان دیگر خشونت وخودخواهی و تمامیت خواهی دارند با گزارش های مکرر شهروندان شناسایی شوند واز شهرها خارج شوند وزیر نظر روانشناسان با تزریق هورمون آنها را رام و جمع گرا و نجیب کرد ودر کمپ های کار به کار واداشت وغرور زایدشان را در انجا با کار و اموزش فرهنگ شهری وتنبیه شکست و روحیه جمع گرایی و شهروندی را در انها با کار و تنبیه (تمرینات سخت بدنی نه کتک زدن )در انها افزایش داد وقتی تبدیل به یک انسان شهروند نجیب و دیگر خواه شدند به تدریج به انها اجازه زندگی در شهرها یا روستاهارا داد البته حتما شغل مولد هم به انها داد وقتی بعد از مدتی دیگر شهروندان گزارش منفی در مورد فرد ندادند مراقبت الکترونیکی فرد را پایان داد البته اجازه تولید مثل شاید نباید داد چون طرف ممکن است ژن های خودخواهی و خشونت خودرا به این طریق به فرزندش انتقال دهد وخودرا تکثیر کند در جرایم سنگین مانند قتل های تهاجمی و بی دلیل و تجاوز به زور میتوان مردان را اخته کرد که اینکار براحتی ان هارا تبدیل به فردی سر بزیر و بی ازار میکند وجلوی ترشح هورمون های خشونت اور اورا میگیرد ولی کشتن فرد محروم کردن جامعه از یک نیروی کار وسرمایه انسانی است وضررجامعه است فرد باید با کار کردن وتولبد ثروت برای جامعه جبران مافات کند کلا اختگی هورمون درمانی و کار در کمپ وا خراج از شهرها وروستاها مجازات های جایگزین هستند شهر نشینی دراز مدت افراد را نجیب قانع و سربزیر و دیگر خواه میکند نباید دروازه شهرها باز باشد و هرکسی را از خارح از شهر برای سکونت وکار را بدهند همین مهاجرت های بیرویه افرادی غیر شهری به شهرها که در مراحل توحش وماقبل شهر نشینی هستند و فرهنگش شهری را نیاموخته اند خود باعث وقوع جرم وجنایت و تجاوز است همیشه ساهدیم بیشترین جنایات را مهاجران به شهرها و حاشیه نشین ها مرتکب میشوند که در 50 سال اخیر و بخاطر تحمیل سرمایه داری صنعتی به شهرها ونیاز به کاگر ارزان شهرها از داشتن شهروندان اصیل خالی شدندو جای انهارا مهاجران حاشیه نشین جویای کار در واحد های صنعتی سرمایه داری گرفتند بخش زیادی ازین افراد که جذب کارخانه ها نمیشوند اراذل و اوباش شهر میشوند وبه مشاغل جنایی و قتل و غارت و قاچاق مواد مخدر روی میاورند البته خود کار کردن در محیط های کارخانه های صنعتی بزرگ صنایع سنگین اهن و فولاد نیز که محیط خشنی دارد و نیز مدیریت سرمایه داری که افراد را در کارخانه سرکوب و توهین میکند خود باعث رواج لومپنیسم واوباش گری است در سال های اخیر شاهد بوده ایم در شهر هایی که صنایع سنگین سرمایه داری تاسیس شدند لومپنیسم و اوباش گری نیز گسترش یافت کلا صنایع فرهنگ نمی اورند وفرهنگ را باید در توده ها از طریق نهادها تزریق کرد خیلی وقت ها گسترش صنعت و سرمایه داری تنها گسترش لومپنیسم است همیشه باید در کنار کارخانه ها مراکز فرهنگی هم تاسیس شود و مراکز تفریحات سالم که روحیه تخریب شده کار گر در کارخانه در ان محیط ها تر میم شود وفرهنگ و رفتار کار گر در ان محل ها ارتقا یابد ولی سرمایه داری بخاطر نفع شخصی وداشتن برده بیسواد در کارخانه هیچ وقت اجازه رشد فرهنگی اخلاقی وساخت این نهاد ها را در کنار کارخانه ها نمیدهد تا کارگران همیشه برایش برده بمانند و شعور شهری پیدا نکنند وحقوق خودرا طلب نکنند نفع سرمایه داری در گسترش لومپنیسم در شهرهاست وهمیشه از لومپنیسم برای سرکوب جنبش های ترقی خواه شهری استفاده میکند.