رفتن به محتوای اصلی

(ادامه از کامنت قبلی)

(ادامه از کامنت قبلی)
ناشناس

(ادامه از کامنت قبلی)

آیا آزربایجانچی های سنتی و مرکز گرا باز هم مثل حادثه زلزله اخیر در آزربایجان مرکزی (منطقه ای که شامل استانهای آزربایجانغربی ، آزربایجانشرقی ، اردبیل ، با جمعیتی بالغ بر 5 الی 6 میلیون نفر میباشد)، به داد همتباران حادثه دیده خود خواهند شتافت یا آنها را به حال خود رها خواهند کرد یا کمتر توجه نشان خواهند داد؟! اگر چنین باشد و برخلاف مردم و فعالین مدنی در جنوب سرزمین آزربایجان (قزوین ، تهران ، قم ، اراک ، همدان و... با جمعیتی بالغ بر 20 میلیون نفر) که با تمام توان به کمک همتباران خود در آزربایجان مرکزی در قره داغ شتافتند، آنها این چنین عمل نکردند و در اوج احساسات سنتی به تله دشمن ساخته افتادند، چه؟!
تأمل برانگیزترین سووال اینکه: آیا حادثه زلزله قره داغ مقدمه ای است برای یک تفرقه بزرگ در آینده! یا مقدمه ای است برای اتحاد بزرگ و منسجم و آینده ساز؟

به هر حال با توجه به تجربیات بنده که در تهران متولد شده و بزرگ شده ام و به مسائل جنوبی آزربایجان (قزوین ، تهران ، قم ، اراک ، همدان و...) اشراف دارم، تصور قریب به یقین من این است که با رویه ای که گوناز و دیگر آزربایجانچیهای سنتی در پیش گرفته اند متأسفانه گزینه اول اتفاق خواهد افتاد مگر اینکه همگان به این فکر مشترک برسند که باید تمامیت ارضی آزربایجان با جمعیتی بالغ بر 30 میلیون نفر را در نظر داشته و بر آن تأکید ورزند که همین مسأله میتواند بزرگترین عامل اتحاد بین طوایف و مناطق با یکدیگر و نهایتاً حفظ تمامیت ارضی آزربایجان باشد تا توطئه دشمنان خنثی گردد.
با امید به تشکیل "مجلس ملی آزربایجان در تبعید" با شرکت تمامی مناطق و استانهای آزربایجان.
یاشاسین بیتوو و بؤیوک آزربایجان