پرسش و پاسخ با روزنامه سپاه در مورد اصفهان
عبدالله گنجی در سرمقاله روزنامه جوان میگوید: "تجمعات اصفهان، تجربه ذیقیمت و برد-برد برای معترضان و حاکمیت بود. معترضان مطالبه مشخص داشتند و خشونت نکردند."
میگویم: آقای گنجی! با شما موافقم که رفتار معترضان در بستر رودخانه عاقلانه بود. از اینکه این تجربه را برد-برد عنوان میکنید باید استقبال کرد.
گنجی میگوید: "پلیس هوشمندانه عمل کرد، حاکمیت زنده پوشش داد و مقامات وارد میدان شدند."
میگویم: درست است که مدیریت اعتراض در بستر زاینده رود صحیح بود. اما پلیس بعدا بیش از حد واکنش نشان داد. پوشش صداوسیما محدود و ناقص بود و میتوانست عاقلانهتر، وسیعتر و جدیتر باشد. حضور مقامات هم در قبول مسولیت و ارائه راه حل به نظر نمیرسد که افکار عمومی را راضی کرده باشد.
گنجی ۲۵ درصد از سرمقاله خود را به مسله "برد-برد" اختصاص داده و انگاه در ۷۵ درصد بقیه نوشته که ناآرامی بعدی را "اپوزیسیون داخل و خارج، فرقه رجوی، الپهلویه و دولت آمریکا" بوجود آوردند.
میگویم: ای کاش ۷۵ درصد درباره "برد-برد" مینوشتید که شاید راه حل باشد.
گنجی مینویسد: اپوزیسیون ۱۵ نقطه شهر اصفهان را برای تجمعات ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر انتخاب کرد.
میگویم: آیا عجیب نیست بگوییم اپوزیسیون چنان قدرتی دارد که در اصفهان چنین کند.
گنجی مینویسد: قصد اپوزیسیون فشار برای به همریختن محاسبات ایران در آغاز مذاکرات هستهای بود.
میگویم: وقت آن است که جمهوری اسلامی به ماجراجویی خارجی پایان دهد. این بهانه که ناآرامی اصفهان محاسبات ایران را به هم ریخته نمیتواند بهانه برای فرار از ضرورت توافق هستهای باشد.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید