خبر ماه مارچ که سایر اخبار مربوط به ایران را تحت الشعاع قرارداد

 

 

مخالفت خودشون با ایشون تعدیلی ایجاد بشه احتمالا بسیار محدود خواهد بود. ولی تعداد بسیاری از طرفداران دو آتشه ایشون که در حقیقت علاقشون به ایشون به این علت هست که پدر و پدر بزرگشون شاه بوده و ایشون وارث مقام سلطنت هستن از متهم نا امید میشن و دل میکنن و برای من اصولا قابل پیشبینی نیست که این عده بعد ازاین رویداد از نظر سیاسی پیرو چه مکتبی ممکن بشن و به چه سمت و جهتی میل کنن. به نظر من بزرگترین خطر و یا امکان ناخوش آیند اینه که همه و یا تعدادی از آنها علاقمندی به سرنوشت کشور رو از دست بدن و به اظهار نظرهایی از قبیل اینکه "این ملت اصلا لیاقت نداره با پدر و پدر بزرگش چه کرد که با او چه بکنه" بسنده کنن. علاوه بر این امکان داره موقعیتی که ایشون به علت وارث تاج و تخت بودن و احتمال روزی به سلطنت رسیدن دراذهان دولتمردان سایر کشورهای دنیا داشت دچار نقصان بشه و اهمیت این احتمالا از مشگل قبلی نه اینکه کمتر نیست که شاید بشه گفت بیشتر هم هست. در مقابل این مشگلات نزدیک و پیش رو شاید بشه امیدوار بود که اگر متهم ازاین پس کارتهای خودش رو درست بازی کنه، و هموطنان من هم حالا که دیگه نمیشه هیچگونه ایراد منطقی و محکمه پسندی به ایشون گرفت بطور جدی تر و بیشتر از او حمایت بکنن احتمالا در بلند مدت فوایدی نصیب ایشون بکنه که بر ضرر هایی که برشمردم ارجحیت داشته باشه.

وکیل مدافع: بسیار تجزیه و تحلیل جامعی بود.

فریاد دادستان برخواست: اعتراض دارم.

رئیس دادگاه: وارده اعضای هیئت مدیره، جمله آخر وکیل مدافع رو نا دیده بگیرن.

وکیل مدافع: بسیار خوب آقای شاهد به نظر شما و با توجه به تجزیه و تحلیلی که خودتون کردین پس چرا متهم چنین نکاتی رو اظهار کرده؟

شاهد: من ناچارم اقرار کنم که در ذهن و فکر متهم نیستم و نه تنها من، بلکه شاید بشه گفت که بجز خود متهم و شاید هم چند نفری از اقوام و نزدیکان ایشون از قبیل همسر و فرزندانشون کسی نتونه با قاطعیت بگه که در افکار ایشون موقع ادای اون مطالب چه میگذشته، ولی من اگر سعی بکنم میتونم بر پایه مطالبی که از ایشون شنیدم حدس و باور خودم رو به زبان بیارم.

وکیل مدافع: طبیعی است که همه ما به انچه شما اظهار کردید وقوف داریم و منظور من هم از طرح این پرسش همون برداشت و داوری شخصی شماست که در آینده میتونه درستی یا نادرستی اون اثبات بشه.

شاهد: سپاسگزارم آقای وکیل مدافع. با توجه به مقدمه ای که ذکر کردم و همچنین با توجه به نکاتی که من در باره منافع و مضار احتمالی حاصل از بیانات متهم و همچنین با توجه به اینکه آنچه به ذهن من رسیده بسیار مستبعد هست که به ذهن خود متهم و مشاورین نزدیک ایشون نرسیده باشه باید ذکر کنم که بر مبنای ارزیابی و تجزیه و تحلیل من بعیده که اظهارات متهم بتونه دلیلی بغیر از باورمندی قوی و صادقانه خود نامبرده به مطالبی که ذکر کردن داشته باشه. ویا بهتره اضافه کنم اگر هم بخواهیم نهایت درجه بدبینانه ادعا کنیم که زیر کاسه نیم کاسه ای هست من نمیتونم اون نیم کاسه رو پیشبینی کنم و یا حدس بزنم.

وکیل مدافع: برای اجتناب از تکرار اعتراض اقای دادستان این بار ابتدا تذکر میدم که منظور من از این پرسش برداشت و نظریه شماست و نه من تقاضای دلیلی از شما خواهم کرد و نه اینکه تصور میکنم شما بتونین دلیلی برای اثبات نظریه خودتون ارائه بدین. خب حالا که خود متهم منکر هرگونه چشم داشتی در مورد به دست آوردن هرگونه مقامی در آینده کشورشده، اصلا وجود ایشون به چه دلیلی میتونه اهمیتی داشته باشه، و چرا مردم ایران نمیبایست بطور کامل ایشون رو به دست فراموشی بسپرن؟

دادستان: اعتراض دارم.

وکیل مدافع: پوزش میخوام. اجازه بدین پرسشم رو اصلاح کنم. چرا شایسته نیست که ملت ایران ایشون رو بطور کامل به دست فراموشی بسپرن؟

رئیس دادگاه در حالیکه به شاهد مینگریست سر خود را به علامت تائیید تکان داد.

شاهد: به نظر من ملت ایران هروقت که شخصی رو یافت که توانائی های ایشون رو داشته باشه میتونه ایشون رو به دست فراموشی بسپره. ولی در حالیکه تا امروز چنین شخصی که حتی از نظر داشتن توانمندیهای سیاسی نزدیک به ایشان هم یافت نشده عاقلانه نیست که از وجود متهم بهره نگیره.

وکیل مدافع: شما چند بار از واژه توانمندیهای ایشون استفاده کردین. ممکنه توضیح بدین که به نظر شما توانائیهای ایشان چه چیزهایی هست.

شاهد: بله با کمال میل، به نظر من ایشون از پاره ای توانائیها بهره مند هستن که من بطور خلاصه سرفصلهای انها رو ذکر میکنم: با وجود اینکه متهم بیشتر عمرش رو خارج از ایران به سر برده فارسی رو بخوبی و روانی صحبت میکنه و سخنران خوبی هم هست. البته منظورم این نیست که متهم رو با سیسرون و یا روانشاد کریم پور شیرازی مقایسه کنم ولی در مقام مقایسه با سیاستمداران مطرح امروزی از بیشتر انها سخنران بهتری است. گرچه زندگی خصوصی سیاستمداران نمیبایست مبنای داوری عملکرد سیاسی انها قرار بگیره ولی در غالب موارد شاهدیم که توده های مردم نسبت به ماجراهای زندگی خصوصی سیاستمداران حساسیت نشون میدن. خوشبختانه تا کنون هیچگونه شایعه نا خوشاسیدی راجع به زندگش خصوصی ایشون سر زبانها نیفتاده. تا کنون ایشون هیچگونه اشتباه قابل توجه و قابل ذکری در زندگی سیاسی و مسیر فعالیتهای خودشون نداشتن و یا بهتره بگم که من نشنیدم. تا انجا که شنیدیم و شاهد بودیم ایشون تمام وقت خودشون روصرف دست یابی به اهداف مشخصی کردن که تلاش در راه رساندن فریاد حق طلبی مردم تحت ستم ایران به گوش جهانیان هست و در این راه هیچ فرصتی رو که بشه انگشت روش گذاشت از دست ندادن. طبیعی است که فعالیتهای سیاسی ایشان جان ایشان و خانوادشون روهم ازجانب عوامل جمهوری اسلامی در معرض خطر قرار میده ولی ندیدیم و نشنیدیم که ایشان ازاین بابت دغدغه خاطری داشته باشن. به علت توان مالی که دارن لازم نیست که دایره فعالیتهای خودشون رو تنگ بکنن و مقداری از وقتشون رو صرف ایجاد درآمد برای اداره زندگی خود و فامیلشون بکنن. به علت موقعیتی که خود و خانوادشون در دنیا دارن همیشه امکان تماس گرفتن با مقامات مقتدر سایر کشورها برای ایشان ممکن تر و آسان تر بوده و ایشون همواره از این توان خود در جهت رساندن صدای مردم به افرادی که ذکر کردم، در سطح بین المللی سود بردن. تا کنون نشنیدیم و شایع نشده که ایشان از هیچکدام از امکاناتی که ذکر کردم در جهت تحصیل منافع شخصی خودشون استفاده کرده باشن و باید اضافه کنم که این وقتی امتیاز محسوب میشه که شخصی امکان این بهره وری رو داشته باشه و انجام نده و الا اگر بنده چنین ادعایی بکنم خنده دار به نظر خواهد آمد چون بلافاصله باید به این پرسش پاسخ بدم که آیا توانستی و نکردی؟ در حال حاضرفقط باید اضافه کنم که شاید بین معدود فعالان سیاسی در داخل و خارج امکان داره بتوان سخنرانی بهتر ازایشان و کسی که اگاهیها ودرجه علمی ودانش بیشتری از ایشون داشته باشه یافت، ولی تا انجا که من شنیدم و آگاهی دارم کسی کا از نظر مجموع اون امتیازات حتی نزدیک به متهم باشه شناخته شده نیست.

وکیل مدافع: من از این شاهد سپاسگزاری میکنم و دیگه پرسشی از ایشون ندارم. و بعد درحالیکه به طرف صندلی خود میرفت تا در کنار متهم بنشیند به دادستان گفت شاهد در اختیار شماست.

دادستان در حالیکه انگشت سبابه و انگشت کلفت دست راست خود را در جیب راست جلیقه اش قرار داده بود و به صورت تک تک اعضای هیئت منصفه نگاه میکرد گفت بله من فقط یک پرسش بسیار اساسی از این شاهد دارم. سپس روی خود را بطرف شاهد کرد و در حالیکه به محل نشستن او نزدیک میشد گفت: آقای شاهد شما تا سر حد امکان به حق و در مواردی هم به ناحق انواع صفات خوب و پسندیده رو برای متهم شمردین ولی.....

وکیل مدافع: اعتراض دارم.

رئیس دادگاه: اعتراض وارده افراد هیئت منصفه ان قسمت از اظهارات آقای دادستان رو که حق و ناحق بود نادیده بگیرن. آقای دادستان دقت کنید.

دادستان: بله خانم رئیس دادگاه. و سپس گفت آقای شاهد داشتم به عرضتون میرسوندم که شما میدونین که پدر و پدر بزرگ ایشون دو تن از دیکتاتور های بنام ایران بودن و گرچه من منکرپاره ای خدمات که به ایران کردن نیستم ولی نمیشه نادیده گرفت که بزرگترین و موئثرترین عامل در بوجود آمدن جمهوری اسلامی پدر ایشون بود. حالا میخوام بدونم که شما چگونه تضمین میکنین که ایشون در صورت به قدرت رسیدن رفتار و کردار پدر و پدر بزرگش رو تقلید نکنه؟

در سکوت بلندی که پس از پایان جمله دادستان در دادگاه برقرار شد متهم آهسته زیر گوش وکیل مدافع گفت: چرا اعتراض نمیکنی؟ و او باهمان صدای آهسته که فقط متهم شنید پاسخ داد چرا اعتراض کنم؟ او با پرسشهایی از این قبیل داره گور خودش رو میکنه. حدود ده ثانیه دیگرسکوت ادامه یافت و دقیقا قبل از اینکه خانم رئیس دادگاه به شاهد تذکر بدهد او لب به سخن گشود و اظهار داشت:

جناب دادستان نه بنده و نه هیچکس دیگری نمیتواند چنین تضمینی به شما بده. ولی من ناچارم اندکی توضیح راجع به پرسش شما به استحضار دادگاه برسونم و پس از ان پاسخ خود را بیان کنم. دادستان نگاه استفهام آمیزی به رئیس دادگاه کرد و گفت لطفا شاهد رو راهنمایی کنین که فقط به پرسش من پاسخ بده. رئیس دادگاه نگاهی به شاهد انداخت. وشاهد بلافاصله اعلام کرد خانم رئیس، آقای دادستان پرسش خودش رو بر مبنای سوابق پدر و پدر بزرگ متهم مطرح کرد و توضیح من در همون زمینه هست چون من ادعا میکنم که اصلا طرح چنین پرسشی بر مبنای روحیات و عملکرد پدر و پدر بزرگ ایشون عقلانی نیست و با مبانی علمی سازگاری نداره. اجازه بدین من توضیحاتم رو شروع کنم هروقت که شما احساس کردین توضیحات من خارج ازحیطه پرسش اقای دادستان هست من و متوقف کنین. رئیس دادگاه با اشاره سر به شاهد اعلام داشت که پیشنهاد او را میپذیرد.

شاهد: همه ما میدونیم که ژنهای هر شخصی شخصیت و صفات گوناگون او رومیسازه. این ژنها در مورد شکل فیزیکی و ظاهر هر شخصی مقداری از والدین و بقیه اقوام نزدیک او ارث میبرن. ولی حتی این شباهتهای فیزیکی هم به طور مشخص و تعیین کننده تابع ژنهای والدین نیست. بطوریکه گرچه ما در غالب موارد با دقت بسیار ممکنه بنونیم شباهتهایی در مثلا رنگ مو و چشم، ساختمان و شکل بینی و یا لاله های گوش اشخاص با والدینشون بیابیم ولی همه ما شاهد هستیم که این شباهتها کم هست و در مواردی دیده شده که فرزندی از نظر شکل ظاهری با والدین خودش تفاوتهای اساسی داره. این عدم شباهت در مورد صفات و روحیات به مراتب حتی کمتر ازشکل ظاهری اشخاص هست. اگر غیر ازاین بود ما شاهد اختلافات اساسی بین روحیات و توانائیهای اشخاص با اولیائشون نمیشدیم. اجازه بدین در این مورد مثالی ذکر کنم که اتفاقا شباهت بسیار با موضوع مورد بحث خودمون داره. ما در مطالعه تاریخ تقریبا همواره شاهد بودیم که سر سلسله و بوجود آوردندده سلسله های سلطنتی اشخاص توانمند با هوش و با اراده ای بودن. و اگر قرار بود این صفات آنها به اولادشون منتقل بشه لابد قرار بود کشور ما امروز توسط نودمین پادشاه مادها و یا پیشدادیان اداره بشه. ولی میبینیم که در غالب موارد فرزندان مشخصات روانی و صفات والدین خودرا به ارث نبردن. و بر مبنای موازین علمی مهمترین عامل ساخت شخصیت هر شخصی تر بیت و محیطی است شخص از کودکی در ان رشد کرده.

دادستان: خب متهم تحت تربیت همان پدر و همان محیط رشد کرده و صفات و روحیات اورو کسب خواهد کرد و به همان راهی قدم خواهد گذاشت که پدرش پیموده.

وکیل مدافع: اعتراض دارم من پرسشی در فرمایشات آقای دادستان نمیبینم.

رئیس دادگاه: وارده آقای دادستان اظهار نظرها تون رو واگزار کنین به زمان آخرین دفاعیاتتون. اکنون وقت سوال پرسیدن از شاهد آقای وکیل مدافع هست. اقای شاهد ادامه بدین.

شاهد: بسیار خوب حالا که روشن کردم عامل وراثت گرچه اندکی ممکنه دخیل باشه ولی یک عامل تعیین کننده و اصلی نیست به پرسش آقای دادستان پاسخ میدم. همانطور که قبلا اشاره کردم بنده و هیچکسی هیچگونه تضمینی در باره اینکه اگر متهم از هر طریقی وبا هر عنوانی به قدرت دست یابد چه خواهد کرد و چه نخواهد کرد نمیتوانم بدهم. حتی شاید در اینمورد خود متهم هم نتواند به درستی و با قاطعیت پاسخ بدهد. ما شاهدیم که ایشان حدود چهل سال پیش سوگند یادکردن که ولیعهد ایران باشن ولی در اثر گذشت سالها و انچه که دیدن و شنیدن و تجربیاتی که اندوختن امروز چنین سمتی رو نه تنها نمیپذیرن بلکه باورمند هستن که به نظر ایشون روش سلطنتی موروثی بهترین روش برای اداره کشور نیست و ایشون شخصا سیستم جمهوری دموکراتیک لائیک رو مناسبترین نوع حکومت برای ایران میدونن. و مضافا اصلا داوطلب و علاقمند به پذیرفتن هیچ نوع پست و مقامی در حکومت آینده ایران نیستن. آیا ممکن نیست باورایشون دگر باره دچار تغییر بشه؟ نه تنها من بلکه خود ایشان هم نمیتونه صد در صد مطمئن باشه. مضافا همیشه در زمینه رویداد های سیاسی حوادث و پیش آمدهای داخلی و بین المللی میتونه نقشهای تعیین کننده داشته باشه. این وظیفه ما ملت ایران هست که همیشه با توجه به مجموع رویدادها و امکانات روز تصمیم عاقلانه و سنجیده بگیریم که یکی از مهمترین آنها انتخاب نوع حکومت آینده کشورمون هست و دیگری انتخاب کسی که بخصوص برای اولین بار پس از سقوط رژیم فعلی میخواهیم به کار بگماریم. امروز من در میان سیاستمداران و کسانی که برای نجات کشور از وضع نکبت بار فعلی بیشتر تلاش میکنن و تا حدودی شناخته شده هستن شخصیتی مناسب تر و توانمند تر از متهم نمیبینم. و توصیه میکنم که اورو تایید و ازش پشتیبانی کنیم. هر ائینه اگر همین فردا بین مبارزین داخل و یا خارج از کشور دکتر مصدقی، نلسون مندلایی ویا مهاتما گاندیی یافت شد، طبیعی است که به ایشان میگیم برادر و همرزم عزیز، حالا شخصیتی مناسب تر و شایسته تر از شما یافت شده. بهتره شما هم مثل ما یک دل و یک صدا رهبری و پیشوایی او رو بپذیریم. آقای دادستان آیا پاسخ شما رو بطور کامل دادم؟

دادستان در حالیکه رنجیدگی و عصبانیت از چهره او هویدا بود اظهار کرد. من دیگه پرسشی از این شاهد ندارم. و بطرف صندلی خودش رفت.

وکیل مدافع: من به عنوان تجدید پرسش یک سوال نهایی از ایشون دارم.

رئیس دادگاه: بفرمائید این حق قانونی شماست.

وکیل مدافع: آقای شاهد جناب دادستان اظهار نظری مطرح کردن که چون پرسش نبود خانم رئیس دادگاه اون رو متوقف کرد. من میخوام همون نکته رو به عنوان آخرین پرسش از شما مطرح کنم. به نظر شما نقش تربیت اولیه متهم تحت تاثیر روحیات و رفتار پدرش چگونه بوده و اون عوامل چقدر ممکنه در عملکرد آینده او اثر گزار باشه.

شاهد: آقای دادستان به نکته صحیحی اشاره کردن. تربیت یکی از عوامل اصلی تشکیل دهنده شخصیت هر فردی ست. متهم در طی این مدتی که خودشون رو شاهزاده و ولیعهد ایران میدونستن تحت تاثیر تربیتی بودن که از پدرشون ودر کاخ سلطنتی کسب کرده بودن. و اظهار نظر اخیرشون بازتاب آموخته ها و تجربیاتی ست که در سالهای بعد در اثر زندگی در یک کشور دموکراسی و محیط آزاد کسب کردن. شاهد با لبخندی چشم به هیئت منصفه دوخت و ساکت ماند.

خانم رئیس دادگاه نگاهی به ساعت دیواری سالن دادگاه انداخت و گفت: برمبنای اظهارات قبلی آقایان حقوقدانان دیگر هیچکدامشان شاهد جدیدی برای احضار به دادگاه ندارن. و در جلسه بعدی که ساعت نه صبح فردا برگزار میشود ابتدا هرکدام از آقایان آخرین دفاع های خود را مطرح میکنن و سپس اعضای هیئت منصفه برای شور و صدور رای نهایی به دفتر خود میروند.

سپس در حالیکه منشی دادگاه به صدای بلند اعلام میداشت: همه برخیزید بند شنلش را سفت کرد و از سالن دادگاه خارج شد.

خب حالا شما هم دوستان عزیز که هرکدامتون قرار بود یکی از اعضای هیت منصفه باشین. لطفا حسابی اندیشه کنین و رای خودتون رو بدین. بالاخره متهم بی گناه هست و یا گناهکار؟ و فراموش نکنین که هیئت منصفه فقط میتونن در مورد گناهکار بودن و یا بیگناه بودن متهم رای بده وتعیین بقیه مطالب و احیانا نوع مجازات به عهده رئیس دادگاه هست.

روز و روزگارتون به خیر وشادی تا زمانی در ماه ایپریل.