اولین اقدام بایدن آهنگی بلند پروازانه دارد

بازگشت به توافق پاریس به این معنی است که ایالات متحده بار دیگر مجبور است از قوانین آن پیروی کند.

این قوانین به این معنی است که در زمانی در سال جاری ایالات متحده باید تعهد قبلی خود برای کاهش کربن براساس توافقنامه به دست آمده در پایتخت فرانسه در سال ۲۰۱۵ را عملی کند.

این هدف جدید، احتمالاً برای سال ۲۰۳۰، و تعهد جو بایدن برای رسیدن به توقف انتشار گازهای گلخانه ای تا سال ۲۰۵۰ راهنمای اصلی اقتصاد و جامعه ایالات متحده برای دهه های آینده خواهد بود.

بازگشت به توافق پاریس واقعاً به این معنی است که دیگر "آمریکا در اولویت" بایدن نیست.

این نشان می دهد که روح آن کلمه عجیب یعنی "چند جانبه گرایی" زنده و سالم است و بار دیگر در کاخ سفید زندگی می کند.

اما ایالات متحده همچنین باید به دقت گام بردارد و به یاد داشته باشد که چشم انداز جهان درباره تغییرات آب و هوایی از زمان اوباما به بعد تغییر کرده است.

جنیفر مورگان که مدیر اجرایی صلح سبز است گفت: "من فکر می کنم ایالات متحده باید درک کند که جهان بسیار متفاوت از چهار سال پیش است و با حس مشارکت و فروتنی وارد شود و دیگر به بقیه نگوید که باید چه کار کنند زیرا شرایط جهان عوض شده".

او گفت: "من فکر می کنم اگر به سیاست های جهانی آب و هوا نگاه کنید، انتظاراتی وجود دارد و اکنون آب و هوا در سیاست امنیتی نقش دارد."

او افزود: "سوخت های فسیلی مانند سلاح های کشتار جمعی است - باید آنها را در داخل زمین نگه داشت."

این احساس در دیگر اقدامات اجرایی بایدن در اولین روز کارش بازتاب داشت.

لغو مجوز خط لوله کیستون اکس ال توسط وی پیامی به دقت محاسبه شده برای صنعت نفت دارد.

رمی ریو، رییس آژانس توسعه فرانسه و مذاکره کننده دولت فرانسه در مذاکرات آب و هوایی پاریس ، گفت: "این دستورالعمل اجرایی جدید در مورد خط لوله کیستون یک تصمیم قابل لمس و قابل مشاهده است."

او می گوید: "ایالات متحده می گوید ما برگشتیم - و نه تنها در مسیر خود قرار گرفتیم ، بلکه با تعهد و حرکت کاملتر بازگشتیم. "

برگشت به عقب

دونالد ترامپ در مقام رئیس جمهوری آمریکا در طول مدت ریاست جمهوری تمام تلاش خود را برای رفع موانع غیر ضروری و محدودیت های قانونی در برابر آزادی صنعت و تجارت به کار گرفت.

این دیدگاه به خصوص در مورد محدودیت های اقلیمی بسیار نافذ بوده است.

محققان مرکز سابین برای قوانین آب و هوایی در دانشگاه کلمبیا در نیویورک تخمین زده اند که برای اینکه آمریکا کاملا به عقب برگردد، حدود ۱۷۵ تصمیم دولت آقای ترامپ در زمینه تعدیل آب و هوا در سطح فدرال باید تغییر کند.

با تعهد بایدن به لغو این تصمیم ها، مایکل جرارد، مدیر این مرکز مشخص کرده که سه هدف اصلی او باید چه باشد و چرا:

۱. دودزایی وسایل نقلیه موتوری: "این بزرگترین منبع انتشار گازهای گلخانه ای در ایالات متحده است. باراک اوباما میزان تولید گازهای گلخانه ای و صرفه جویی در سوخت را به شدت دنبال کرد، کوشید آلودگی هوا را کاهش دهد و مصرف کنندگان پول زیادی را در پمپ بنزین صرفه جویی کردند. دونالد ترامپ این مقررات را تضعیف کرد که در نتیجه آن فقط شرکت های نفتی و کارگران آنها نفع بردند. من انتظار دارم بایدن رئیس جمهور جدید همان ضوابط را برگرداند و حتی تقویت کند. "

۲. متان: "این یک گاز گلخانه ای قدرتمند است و جزء اصلی گاز طبیعی است. در طول تولید، حمل و نقل و فرآوری (گاز طبیعی) مقدار زیادی متان تولید می شود. پرزیدنت ترامپ قوانین اوباما برای کنترل این گاز را لغو کرد. به احتمال زیاد بایدن همانها را برمی‌گرداند و باعث می شود به طور گسترده تر اعمال شوند. "

۳. نیروگاه های برق با زغالسنگ: "اینها دومین منبع بزرگ گازهای گلخانه ای هستند. اوباما برای کاهش میزان انتشار گاز از این طریق برنامه انرژی پاک را ایجاد کرد. ترامپ این طرح را لغو کرد و به جای آن قانون استفاده اقتصادی از منابع انرژی پاک را گذاشت که قدرت ندارد. دادگاه تجدیدنظر ناحیه کلمبیا قانون ترامپ را لغو کرده و راه را برای بایدن برای تصویب قانون جدید در مورد کارخانه های زغال سنگ هموار کرده است. "

رئیس جمهور جدید تهدید ناشی از تغییرات اقلیمی را برجسته کرده است. این موضوع همراه با مقابله با کرونا، مقابله با ضربه اقتصادی این بیماری، بهبود اقتصاد آسیب دیده و برابری نژادی یکی از چهار بحران اساسی دولت جدید است.

اما تغییرات آب و هوایی به واسطه موارد دیگر هم ضربه می خورد و مقابله با ریشه های اصلی افزایش دما می تواند برای حل این مشکلات فوری هم به کار رود.

برای آن یک کلمه خیلی لطیف وجود دارد که از جهان طبیعت به دست می آید و آن این است: همزیستی.

به روشی که زنبورهای عسل هنگام جمع آوری شهد برای خودشان گرده گل ها را هم می پراکنند، این واژه به تعامل موجودات مختلف برای نفع متقابل اشاره دارد.

دیوید واسکوو، از کارکنان موسسه منابع جهانی گفت: "مردم در ایالات متحده طوفان را می بینند، آتش را می بینند، خشکسالی را می بینند و می دانند که کاری باید انجام شود."

خبر خوب این است که بسیاری از راه حل های آب و هوا می تواند اقتصاد را تقویت کند، می تواند اشتغال ایجاد کند.

او می گوید: "این انتخاب بین مقابله با وضعیت اقتصادی و مقابله با بحران آب و هوا نیست؛ در واقع، آنها باید دست به دست هم دهند."

در روزهای آینده، دید واضح تری از نحوه عمل رئیس جمهور جدید برای مقابله با این چالش ها خواهیم داشت.

وی در جریان مبارزات انتخاباتی وعده حمایت از وسایل نقلیه الکتریکی و زیرساخت های شارژ باطری، ساخت راه آهن سریع السیر و بهبود بهره وری انرژی در خانه ها و ادارات را داد.

با این وجود تعهد بایدن به ۱۰۰٪ برق پاکیزه تا سال ۲۰۳۵ خیلی مهم است.

برای رسیدن به آن هدف، تیم بایدن ممکن است کنگره را تحت فشار قرار دهد تا یک استاندارد جدید برای برق پاک تصویب کند که هدف رسیدن به انرژی سبز را مشخص می کند اما یافتن راهکار لازم را به شرکت های بزرگ بسپارد تا بهترین راه برای رسیدن به هدف را پیدا کنند.

همچنین ممکن است او تلاش قابل توجهی کند تا آنچه را که طرفداران محیط زیست تضعیف قانون سیاست ملی زیست محیطی توسط دولت ترامپ می دانند - یعنی نپا - را جبران کند.

این قانون ۵۰ ساله به آژانس های فدرال اجازه می داد تا پروژه های بزرگ زیربنایی مانند خطوط لوله و نیروگاه ها را از نظر تأثیرات زیست محیطی بررسی کنند. این قانون می تواند تأثیر تغییر آب و هوایی این سرمایه گذاری ها در طول زمان را ارزیابی کند.

این بخش توسط دولت ترامپ حذف شد.

پروفسور پام مک الووی، استاد دانشگاه راتگرز در نیوجرسی گفت: "من فکر می کنم اگر ایالات متحده تصمیم بگیرد تا سال ۲۰۵۰ به تولید صفر کربن برسد، این یک عقبگرد واقعی خواهد بود."

او گفت: "نپا می تواند با کمک استراتژی طولانی مدت خود به ایالات متحده کمک کند تا از ایجاد زیرساخت های مرتبط با سوخت فسیلی دور شود و این می تواند یک ابزار بسیار قوی در زرادخانه جنگ با آلودگی محیطی باشد."

در حالی که مخالفت سیاسی در کنگره ممکن است باعث مصالحه در بعضی از مواردی شود که بایدن در سخنرانی تحلیف خود مطرح کرد اما برخی از کارشناسان این را بزرگترین مانع در مسیر بایدن نمی دانند.

پروفسور مک الوی گفت: "اگر چیزی مهمترین مانع باشد، باید بگویم که فیزیک تغییر آب و هوا بزرگترین مانع است."

او افزود: "این واقعیتی است که باید به آن برسیم، واقعیتی که کارها را واقعاً چالش برانگیز جلوه می دهد. و این چالش ابعادی واقعاً عظیم دارد."