مناظره کسانی که به عنوان نامزد معاون ریاست جمهوری در انتخابات آمریکا شرکت دارند، به طور معمول مناظره هیجان‌انگیز و فوق‌العاده‌ای نیست. دو طرف در تلاشند که از یک نفر دیگر حمایت یا حمله کنند. و از همه مهمتر، میزان اثربخشی‌شان بر سیاست‌های رئیس‌جمهور از نظر ساختاری بسیار محدود است.
اما در عین حال، نهاد معاون رئیس‌جمهور در ساختار سیاسی آمریکا نقش ابزار یدکی در ساز و کار قدرت دارد. و مانند هر ابزار یدکی، در لحظه‌ای که به آن نیاز هست، ناگهان اهمیت خارق‌العاده‌ای پیدا می‌کند. به همین دلیل نیز در انتخاباتی که نامزدهای اصلی، مسن‌ترین نامزدهای تاریخ آمریکا هستند، مناظره کسانی که به عنوان معاون رئیس‌جمهور نامزد شده‌اند، اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است.
در آمریکا، معاون رئیس‌جمهور نه فقط در صورت درگذشت رئیس‌جمهور، بلکه در صورت بیماری جدی و دشواری‌های مختلف مرتبط با سلامتی رئیس‌جمهور، به نفر اول کشور تبدیل می‌شود. علاوه بر این، هم کامالا هریس و هم مایک پنس از جمله سیاستمدارانی هستند که می‌توانند به عنوان گزینه‌های بعدی احزابشان برای نامزدی ریاست جمهوری در انتخابات ۲۰۲۴ مطرح شوند.
مجموع این عوامل موجب شد تا تنها مناظره‌ای که بین این دو نفر برگزار شد، با حساسیتی بیشتر از یک مناظره معمولی بین دو نامزد معاون ریاست جمهوری، از سوی برخی ناظران و رسانه‌ها دنبال شود. و مانند هر مناظره دیگری، به محض پایان ۹۰ دقیقه پر التهاب، پرسش بزرگ این است: چه کسی برنده شد؟
برنده مناظره، رای‌دهندگان بودند
بعد از مناظره جو بایدن و دونالد ترامپ، برخی رسانه‌های آمریکایی، مخاطبان مناظره و رای‌دهندگان آمریکایی را بازنده بزرگ توصیف کردند. وضعیت آشفته مناظره اول نامزدهای انتخابات، جملات ناقص دو طرف و قطع شدن مکرر حرفهای آقای بایدن توسط آقای ترامپ، وضعیتی به وجود آورد که پیگیری برنامه‌ها و استدلال‌های دو طرف برای مخاطبان بسیار دشوار شده بود.
با چنین معیاری برای قضاوت، در مناظره کامالا هریس و مایک پنس، برنده اصلی، مخاطبان و رای‌دهندگان آمریکایی بودند.
در مناظره این دو نفر از رفتارهایی که برخی ناظران آنها را «غیر متعارف» توصیف می‌کنند خبری نبود. نامزد جمهوریخواهان، بی‌وقفه سخنان نامزد دموکراتها را قطع نمی‌کرد. و مخاطبان فرصت پیدا کردند که با جزئیات بیشتری، از برنامه‌های دو طرف و انتقادهایشان از یکدیگر با خبر شوند.
اگرچه شاید مدت زمان ۹۰ دقیقه برای طرح همه مسائل بحث‌برانگیز انتخابات کافی به نظر نرسد، اما به طور کلی، بسیاری از مسائل مهم که این روزها در نظرسنجی‌ها به عنوان موضوعات مورد نظر رای‌دهندگان مطرح می‌شود به بحث گذاشته شد. در صدر آنها، مساله شیوع ویروس کرونا و بیماری کووید-۱۹ که از نظر دموکراتها، دولت ترامپ در مهار آن شکست خورده، و از نظر جمهوریخواهان، او عملکرد قابل قبولی داشته.
علاوه بر این، مجموعه متنوعی از موضوعات مختلف - از سیاست خارجی گرفته تا برنامه‌های اقتصادی، مساله بیکاری، میزان مالیات، سیاست‌های محیط زیستی و بیمه خدمات درمانی - همه در مناظره دقایقی را به خود اختصاص دادند و برخلاف مناظره بایدن-ترامپ، تصویر روشن‌تری از تفاوت این دو نامزد در مناظره هریس-پنس شکل گرفت.
اما لحن، نزاکت و سطح مناظره، تنها موضوعی نیست که در بررسی یک مناظره مورد توجه قرار می‌گیرد. چه بسا اگر اتفاقات مناظره نخست رخ نداده بود، کمتر کسی در مناظره هریس-پنس تا این اندازه به این بخش از ویژگی مناظره اهمیت می‌داد. در این مناظره، هر دو - در عین حال که سعی کردند رفتاری محترمانه از خود نشان بدهند - از نقد بی‌پروای رقیب ابایی نداشتند.
با این وصف، برنده مناظره بدون در نظر گرفتن رفتارهای مودبانه دو طرف چه کسی بود؟
این مناظره مساوی شد
در میان اظهارنظرهای ناظران در رسانه‌های آمریکایی، کم نیستند کسانی که معتقدند مناظره هریس-پنس، برنده روشنی نداشت. این وضعیت به دلایل مختلفی شکل می‌گیرد؛ از جمله وقتی که هر دو طرف انتظارات را برآورده کنند، یا به اهدافی که برای خود تعیین کرده‌اند دست یابند.
یکی از مهمترین دلایلی که موجب شده تا مناظره هریس-پنس، «مساوی» توصیف شود این است که دست‌کم بر روی رای‌دهندگانی که از پیش برای رای به ترامپ یا بایدن تصمیم خود را گرفته‌‌اند، اثر فوق‌العاده‌ای نداشت. نظرسنجی‌های مختلف بعد از این مناظره نشان می‌دهد که به طور کلی، نظر هواداران ترامپ یا بایدن به دلیل این مناظره تغییر خاصی نکرده است.
یکی دیگر از دلایل هم مرتبط با روند رقابت، قبل و بعد از مناظره، است. روند رقابت، قبل و بعد از مناظره تغییری نکرده. در حال حاضر بر اساس برآورد‌هایی که از نظرسنجی‌های گوناگون به دست آمده، جو بایدن همچنان بخت بیشتری برای پیروزی در انتخابات پیش رو دارد. آنچه که بر این نتیجه‌گیری اثر جدی خواهد گذاشت، نظر کسانی است که هنوز برای رای به ترامپ یا بایدن تصمیم نگرفته‌اند.
در این مورد نیز اگرچه برای برآوردهای دقیق و فراگیر زود است، اما نظرسنجی‌های محدود بعد از مناظره نشان می‌دهد که موقعیت دو نامزد در چشم رای‌دهندگان مردد نیز تغییر محسوسی نکرده است.
علاوه بر این، هر دو نامزد موفق شدند که لحظاتی خوب خلق کنند و نظراتشان را به دقت شرح بدهند. چه انتقادهای کامالا هریس از عملکرد دولت ترامپ در برخورد با ویروس کرونا و چه دفاع مایک پنس از ترامپ و متهم کردن چین به عنوان «مقصر اصلی»، هر دو تا در چارچوب ارزش‌گذاری‌های حزبی طرفداران بایدن و ترامپ، نمره قابل قبولی می‌گیرند.
در نهایت، کامالا هریس و مایک پنس در این مناظره یک وظیفه کلیدی داشتند: اینکه نامزد موردنظرشان یعنی بایدن و ترامپ را، نامزد بهتری نسبت به رقیب نشان بدهند، بدون اینکه دردسری برای کمپین اصلی به وجود بیاورند؛ وظیفه‌ای که هر دو نفر به بهترین شکل انجام دادند، بدون اینکه در استدلالها برای دفاع و حمله کم بیاورند یا موقعیتی خجالت‌بار خلق کنند.
اما همه این تحلیل‌ها موجب نشده تا در نگاه جو بایدن یا دونالد ترامپ، این مناظره برنده نداشته باشد. از نگاه آنها، تیم خودی برنده شده. چرا؟
کامالا هریس برنده مناظره شد
برای طرفداران دموکراتها، یکی از دلایل اصلی برنده بودن کامالا هریس در این مناظره با دلیلی که به عنوان مساوی شدن مطرح می‌شود، همپوشانی دارد. در رقابت، بایدن از ترامپ پیش است و کمپین ترامپ در تلاش است تا ورق را برگرداند. همین که پنس نتوانست در این مناظره ورق را برگرداند و در این رقابت، تغییری خارق‌العاده ایجاد کند، برای کامالا هریس یک برد محسوب می‌شود.
علاوه بر این، کامالا هریس موفق شد که در این مناظره برای نخستین بار به شکل گسترده با ملت آمریکا صحبت کند. این اولین فرصت خانم هریس برای ارتباط برقرار کردن با کسانی بود که برخی‌شان تا زمان این مناظره شناخت کافی از او نداشتند. ارزیابی‌های برخی ناظران حاکی است که او از این فرصت به بهترین شکل استفاده کرده است.
اگر جو بایدن موفق شود در انتخابات پیش‌رو پیروز شود، با ۷۷ سال سن، کهنسال‌ترین رئیس‌جمهور آمریکا خواهد بود. به همین دلیل نیز این احتمال مطرح است که فارغ از مساله جانشینی، اصولا خانم هریس فراتر از اختیارات محدود نهاد معاونت رئیس‌جمهور، در اداره کاخ سفید نقش بازی کند. (مواردی همانند حضور پررنگ دیک چینی در اداره کشور در دوران قدرت جرج بوش پیش از این هم رخ داده و این مساله استثنایی نخواهد بود.)
به همین دلیل، کامالا هریس با این چالش نیز روبه‌رو بود که اعتماد رای‌دهندگان را فراتر از یک معاون رئیس‌جمهور معمولی به دست بیاورد؛ چالشی که ارزیابی‌های کلی رسانه‌های مختلف نشان می‌دهند، او از پس انجامش برآمده است.
در انتقاد از سیاست‌های دولت ترامپ نیز بسیاری به کامالا هریس نمره قبولی داده‌اند. او با تمرکز بر شیوع کرونا و یادآوری تعداد مبتلایان در آمریکا، یکی از مسایلی را که نقطه ضعف دولت ترامپ توصیف شده، به مهمترین موضوع مناظره تبدیل کرد و رو به دوربین و خطاب به شهروندان آمریکایی، هشدارهایی بیان کرد که برای بسیاری از خانواده‌های نگران می‌تواند معنادار و همدلانه به نظر برسند.
در نهایت، او به عنوان نخستین زن غیرسفیدپوست که در این موقعیت قرار گرفته، جایگاهی تاریخی نیز دارد؛ جایگاهی که دست‌کم در برخوردش با مایک پنس، زمانی که از او خواست حرفش را قطع نکند، مقتدرانه، اما در عین حال محترمانه تثبیت شد؛ لحظه‌ای با ارزشی نمادین که یک زن غیرسفیدپوست از حق خود با قدرت دفاع کرد.
مایک پنس برنده مناظره شد
مایک پنس نتوانست ورق این رقابت را برگرداند، اما واقعیت این است که با توجه به مجموعه وقایع مرتبط با این انتخابات و کمپین دونالد ترامپ، چنین انتظاری نیز از او وجود نداشت. برعکس، برخی تحلیل‌های قبل از این مناظره، با اشاره به سابقه درخشان کامالا هریس در مناظره‌ها، این گمانه را مطرح می‌کردند که مایک پنس به سختی در مناظره شکست خواهد خورد.
اما وقتی مناظره به پایان رسید، کمتر کسی معتقد بود که او به سختی شکست خورده است. آقای پنس که اصولا ماموریتی دشوار بر عهده داشت، تا پایان مناظره حتی یک بار هم از چارچوب گفت‌وگوی مستدل خارج نشد و به دقت تلاش کرد تا تک تک ادعاهای رقیب دموکراتش را به چالش بکشد.
ماموریت غیرممکن مایک پنس، جنبه دیگری نیز داشت: او از سویی می‌بایست ارتباط با هواداران پرشور کمپین ترامپ را حفظ می‌کرد، و از سویی دیگر با تصویر ناشی از رفتارهای «غیرمتعارف» دونالد ترامپ مبارزه می‌کرد. به بیان دیگر، بدون اینکه بی‌نزاکت و ستیزه‌جو و لج‌باز به نظر برسد، باید تلاش می‌کرد تا از چارچوب روایت کلی کمپین ترامپ مبنی بر صراحت و جنگندگی و خستگی‌ناپذیری او، خارج نشود.
آقای پنس برای این‌کار هم در جریان دفاع از عملکرد دولت در برخورد با شیوع کرونا و هم با اشاره به موضوعاتی مانند طرح‌های محیط‌زیستی مورد نظر خانم هریس و هزینه چنین طرح‌هایی، ضمن نزدیک نگاه داشتن خود به گفتمان ترامپ، به مبانی استدلالی مورد علاقه جمهوریخواهان و برخی رای‌دهندگان مردد در ایالت‌های کلیدی مانند ویسکانسین یا پنسیلوانیا اشاره کرد.
او همچنین در این مناظره، به مساله تاریخی بودن حضور کامالا هریس به عنوان یک زن غیرسفیدپوست اشاره کرد و به او تبریک گفت؛ اقدامی که شاید متناسب با رفتارهای دونالد ترامپ به نظر نیاید، اما قطعا بر موقعیت و چهره مایک پنس، اثر مثبت می‌گذارد.
و در نهایت، اگر رمز موفقیت جمهوریخواهان در این انتخابات، شخص دونالد ترامپ و رفتارهای دور از انتظار اوست، مایک پنس به عنوان یک جمهوریخواه قدیمی و سیاستمدار کارکشته، از چهره خارج از قاعده آقای ترامپ فاصله نگرفت و تنها تلاش کرد که نسخه آرام‌تر و کنترل‌شده‌تری از موضع آقای ترامپ ارائه کند؛ استراتژی امتحان‌شده‌ای که در انتخابات قبلی نیز جواب داد و آقای پنس را به عالی‌ترین سطوح قدرت سیاسی کشورش ارتقا داد
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید