ترامپ: بجای ما، روسيه، پاکستان و ايران بايد با گروه خلافت اسلامی بجنگند

مايک پومپئو، وزير خارجه آمريکا، روز سه‌شنبه اذعان کرد که پيکارجويان گروه «خلافت اسلامی» در برخی نقاط در حال تجديد قوا هستند ولی افزود که توانايی‌های اين گروه برای انجام حمله تا حد زيادی از بين رفته است.

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، ۱۵ مردادماه امسال در گزارشی به شورای امنیت این سازمان اعلام کرد، گروه حکومت اسلامی، داعش، به رغم از دست دادن به اصطلاح «خلافت» خود در سوریه و عراق، بالغ بر ۳۰۰ میلیون دلار منابع مالی دارد.

کارشناسان سازمان ملل همچنین در این گزارش هشدار داده‌اند که به رغم کاهش میزان حملات این گروه در ماه‌های اخیر، احتمالا حتی پیش از پایان سال ۲۰۱۹ بار دیگر شاهد ظهور داعش در عراق، سوریه و در نقاط مختلف جهان خواهیم بود.

گروه حکومت اسلامی که در سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ بخش‌های گسترده‌ای از عراق و سوریه را در تصرف خود داشت، بسیاری از این مناطق را از دست داده است و در حال حاضر در بخش کوچکی از سوریه مستقر است.

ائتلاف آمریکا، دولت و نیروهای امنیتی عراق، و از سوی دیگر روسیه، شبه‌نظامیان مورد حمایت جمهوری اسلامی و مجموعه‌ای از گروه‌های دیگر در نبردهای سال‌های گذشته علیه این گروه نقش فعال داشتند

در همین حال نگرانی‌های تازه‌ای در افغانستان نیز بروز کرده و مقامات افغانستان و رهبران طالبان می گويند در نتيجه مذاکرات آمريکا و طالبان افغانستان با هدف خروج نظاميان آمريکايی از آن کشور برخی از پيکارجويان تندرو اين گروه ممکن است به «خلافت اسلامی» (داعش) بپيوندند.

شاخه «خلافت اسلامی» در افغانستان که با عنوان «دولت اسلامی خوراسان» و از سال ۲۰۱۴ فعاليت در نواحی شرقی اين کشور را آغاز کرد در اين مدت حضور خود را به ساير نواحی به خصوص شمال افغانستان گسترش داده است.

دونالد ترامپ روز چهارشنبه در کاخ سفيد همچنين گفت اگر دولت‌های اروپايی پيکارجويان زندانی اهل آن کشورها را نپذيرد، او ناگزير خواهد شد آنها را در کشورهای محل تابعيت آنها مثل آلمان و فرانسه آزاد کند.

هزاران تن از پيکارجويان اسير و افراد مظنون به همکاری با گروه «خلافت اسلامی» از جمله مردان، زنان و کودکان اکنون در اردوگاه هايی در شمال شرقی سوريه به سر می‌برند که توسط نيروهای دمکراتيک سوريه، نيروی مورد حمايت آمريکا اداره می‌شوند.

حداقل دو هزار پيکارجو و مظنون خارجی در ميان آنهاست که بسياری از آنها شهروند کشورهای غربی هستند و سرنوشت آنها به اختلافات ديپلماتيک در مورد قبول مسئوليت اين افراد گره خورده است.