لب دوختگان و چشم دوختگان زندانی شما تنها نیستید

همدل و همراه شدم در حمایت زندانیان سیاسی در حال اعتصاب غذا در ایران . من قاسم افشار ٬متولد سال ۱۳۳۴ درتهران که بیش از دو دهه است که مقیم استکهلم می باشم٬ امروز مقابل پارلمان سوئد با لب های دوخته ایستاده ام . در سال ۵۷ یک همافر بودم که در مدرسه علوی با شنیدن صدای انقلاب و آقای خمینی برای تشکیل یک حکومت مردمی و اسلامی همراه شدم و مانند خیلی از جوانان آن روز در انقلاب نقش موثری داشتم .اما امروز می بینم که نه تنها آن وعده های دروغین خمینی عملی نشد بلکه روز به روز جامعه ایرانی رو به از هم گسیختگی می رود٬ رشد فحشا دولتی و غیر دولتی و گسترش فقر٬ اعتیاد٬ بیکاری ٬اعدام ٬ شکنجه٬ اختلاس و دخالت در امور دیگر کشور ها باعث شده که کشور ایران رو به نابودی برود و اموال مردم و ثروت کشور به تاراج برود . من امروز به عنوان کسی که در این دگرگونی تاریخی ۵۷ سهیم بوده خود را وام دار نسل جوانی که امروز حتی از حداقل امکانات برخوردار نیستند و علی رقم اینکه روزنه امیدی ندارند٬ ولی من بر این باورم که این جوانان آگاه اند و توان احقاق حقوق از دست رفته خود را دارند و مطمئن هستم که تنها راه رهایی از این وضعیت اسف بار اتحاد و اعتصاب و رفراندوم است.