قحطی و خشکسالی برای چند سال پیاپی برخی از کشورها، مانند اتیوپی را درنوردیده است. در پاره‌ای مناطق این کشور برداشت محصول به ۳۰ درصد کاهش یافته است.
تغییرات اقلیمی زمین‌های گسترده‌ای که پیش از این زیر کشت و زرع بودند را به کام خشکسالی فرو برده است. در مناطق قحطی‌زده، تمام ذخایر غذایی مصرف شده و به ویژه خانوارهای فقیر به کمک مبرم نیاز دارند. جامعه بین‌المللی هنوز بودجه کافی برای این امر تدارک ندیده است.
جهان در انتظار فاجعه‌ای بزرگتر
کارشناسان وضعیتی بس وخیم را برای منابع زیستی بشر پیش‌بینی می‌کنند که از انقلاب صنعتی، در قرن شانزدهم تا امروز، بی‌سابقه بوده است.
به نظر پژوهشگران دانشگاه آکسفورد چنانچه تغییرات اقلیمی با شتاب فعلی پیش رود، در سال‌های آینده بر وخامت اوضاع افزوده می‌شود تا آنجا که تا سال ۲۰۵۰ میلادی صدها هزار نفر قربانی گرسنگی خواهند شد.
به نظر کارشناسان، گسترش قحطی، مرگ و میر را در سراسر جهان افزایش خواهد داد.
انبوه گرسنگان در اتیوپی
کیفیت پایین مواد غذایی
به نظر کارشناسان آنچه وضعیت را بدتر می‌کند، نه کمیت بلکه کیفیت مواد غذایی است، زیرا جهان به ویژه با کمبود میوه و سبزی‌ها روبرو خواهد شد، که منبع اصلی تأمین ویتامین و مواد معدنی لازم برای تغذیه سالم هستند. با کمبود این منابع بدن انسان برای بیماری‌های زیادی آمادگی پیدا می‌کند.
به نظر کارشناسان امور تغذیه، با توجه به روندهای ناگواری مانند گرمایش روزافزون و افزایش جمعیت، معلوم نیست که در سال ۲۰۵۰ همه ساکنان کره زمین غذای مناسب و مواد طبیعی تازه برای خوردن در اختیار داشته باشند. از امروز دیده می‌شود که قیمت میوه و سبزی‌ها پیوسته افزایش می‌یابد، به گونه‌ای که عده زیادی ناگزیر به غذاهای ناسالم و بی‌کیفیت روی می‌آورند.
خطر در کمین کشورهای درحال توسعه
در بسیاری از مناطقی که امروزه محصولات غذایی تولید می‌کنند، مانند سواحل دریای مدیترانه، مواد گیاهی روز به روز کمتر و گرانتر می‌شوند.
خشکسالی و بی‌آبی در اتیوپی بیداد می‌کند
با این که در مواردی با بهره‌گیری از فن‌آوری‌های تولیدی تازه، محصولات گیاهی افزایش می‌یابد، اما این رشد کمتر از آن است که بتواند پاسخگوی نرخ بالای افزایش جمعیت باشد. چنانچه فرایند گرمایش با شدت کنونی ادامه یابد، باید تا سال ۲۰۵۰ منتظر شرایطی به مراتب وخیم‌تر بود. برای متوقف کردن روند گرمایش تولید گازهای گلخانه‌ای باید به میزان بالایی کاهش یابد، اما چنین چیزی بعید به نظر می‌رسد.
به نظر کارشناسان به ویژه در دو کشور پرجمعیت چین و هند، مرگ و میر ناشی از کمبود مواد غذایی بالا خواهد رفت. شاید تفاوت میان دو کشور بزرگ در این باشد که مرگ و میر در چین بیشتر ناشی از غذای ناسالم خواهد بود و در هند از بی‌غذایی.
به ویژه در شرایطی که بحران کم‌آبی نیز زمین را تهدید می‌کند، ضرورت دارد که سیاستگزاران امور تغذیه بیش از پیش به گسترش کشت میوه و سبزی‌ها توجه کنند.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید