کودتاچیان از عصبانیت بمیرید

مردم ایران در مراسم سوگواری آیت اله منتظری نشان دادند که تا چه حد قدردان شخصیت های بزرگی چون ایشان هستند که حاضر نشد بهشت را به بهانه بفروشد و در بیش از دو دهه گذشته با تمام فشارهایی که بر او و خانواده محترمش وارد آوردند ذره ای از خاکریز پشتیبانی از مردم و حق، عقب نشینی نکرد. نه حصر خانگی و نه تهدیدها و تحقیرهای شما نتوانست اندکی از عزم مصمم او در این مسیر دشوار بکاهد.

حال که اینهمه استقبال از مراسم سوگواری این عزیر را می بینند چون مار در خود می پیچند و آنگاه که می بینند شهر قم به همراه صدها هزار مردمی که از اقصی نقاط کشور خود را به آنجا رسانده اند یکپارچه علیه کودتاچیان شعار می دهند، بیتش را در محاصره می گیرند و مسجد اعظم را از مزدوران خود پر می کنند و تازیانه می کشند و شهر را به حالت پادگان در می آورند. برای رهبر کودتاچیان و تمام اعوان و انصارش بخصوص مشاهده آنچه که در قم گذشت و می گذرد بسیار دردناک است.

آنها تصور می کردند قم را در اختیار دارند و هر وقت خواستند کفن پوشانشان را به راه می اندازند و فغان وا اسلاما سر می دهند تا صباحی چند به حیات ننگین و آلوده اشان ادامه بدهند اما وقایع دیروز و امروز این تصور را نیز نظیر سایر توهماتشان در هم ریخت و آنگاه که نتوانستند با بلندگوچیانشان در حرم و خیابان های قم حرکت گسترده مردم را به یک عزاداری سنتی تبدیل کنند شمشیر را از رو بسته و نظامیان و مزدوران مسلحشان شهر و بیت این عزیز رفته را محاصره کرده اند.

آنها به خوبی می دانند که استقبال گسترده مردم از مراسم سوگواری این بزرگوار، چه بسا بسیاری از مراجع و فقهایی را نیز که تا کنون از جنبش سبز فاصله گرفته اند از خواب خرگوشی بیدار کند. آنها از درد به خود می پیچند و از این عصبانیت می میرند. بگذار چنین باشد. ما پیروزیم.