نا‌ امید نشویم، این تازه اول راه است

از امروز صبح بسیاری از دوستان نشانه هایی از ناامیدی در نوشته‌هایشان دیده میشود که حاصل نوعی بی‌ قراری و کم تجربه گی است. به یاد داشته باشیم که هدف از حضور در ۲۲ بهمن یک سره کردن کار کودتاچیان نبود چرا که هیچ رژیمی‌ را نمی‌شود در عرض مدتی‌ کوتاه آن هم فقط با حضور در خیابان سرنگون کرد. قبول دارم که شیوه حضور ما در ۲۲ بهمن درست نبود. از ابتدا هم معلوم بود که به کار گیری تاکتیک اسب تروا نتیجهٔ مطلوب را در پی‌ نخواهد داشت. باید در نظر میداشتیم که کودتاچیان با این تدارکات سنگین و با به میدان آوردن غافلان، مزد بگیران و رانت خوران، که نیروهای نظامی و شبه نظامی نیز از آنها محافظت میکردند توانأیی پوشش دادن میدان آزادی را خواهند داشت و الا دست به ریسک دعوت کردن از خبر نگاران خارجی‌ نمی‌‌زدند.

به هر حال بسیاری از ما در زمین آنها و با قواعد آنها بازی کردیم و غیر از سکوت کشنده کار دیگری از دستمان بر نمی‌آمد. به نظر می‌رسد اگر از اول تظاهرات پراکنده در تمام میدین شهر را تدارک میدیدیم به نتیجهٔ مطلوب تری می‌‌رسیدیم.

به یاد داشته باشیم خود ما و کودتاچیان بهتر از هر کسی‌ میدانیم که وزن هر طرف چقدر است و در یک مبارزهٔ فرسایشی عاقبت پیروزی از آن چه کسی‌ خواهد بود پس نباید از نتیجهٔ کار امروز ناامید شویم. رژیم با این نمایش دروغین چه چیزی را می‌خواهد ثابت کند؟ ترفندهایش نه بر ما هیچ اثری خواهد داشت و نه بر طرفداران خودشان، چرا که هر دو می‌‌دانیم که واقعیت چیزی غیر از این نمایش‌ها است. اگر به دعوت از خبر نگاران خارجی‌ خوب دقت کنیم به هدف اصلی‌ کودتاچیان از برگزاری این نمایش پی‌ خواهیم برد. آنها در پی‌ کسب مشروعیت بر باد رفتهٔ خود در خارج هستند و برای ساخت و پاخت و زدو بند با خارجی‌‌ها احتیاج به نشان دادن ثبات و مشروعیت خود در داخل هستند. اما فعالیت چند ماههٔ جنبش جهان خارج را بسیار آگاه تر از پیش از ظهور جنبش کرده است. حالا دیگر خارجی‌‌ها ایرانیان را آدمهای عصبانی با ریشهای انبوه که با شتر به این ور و آن ور مسافرت میکنند نمی‌‌بینند بلکه در برابر شجاعت جوانانی که سینه در برابر گلوله سپر کردند، کلاه خود را با احترام از سر بیرون می‌‌آورند. دوستان خارج از کشور باید این وظیفهٔ معرفی جنبش به خارجیان را با نوشتن در مطبوعات آنها و صحبت با مردم جهت فشار وارد آوردن بر سیاستمدارانشان برای قطع امتیاز دهی‌ به کودتاچیان را بسیار جدی بگیرند. در ضمن کودتاچیان در حال غارت اموال ملت و انتقال آن به خارج هستند. وظیفه طرفداران جنبش در خارج شناسایی و معرفی کردن این شیادن به همه است تا پول ملت به راحتی‌ از حلقوم‌شان پائین نرود. یکی‌ از دوستان که در آلمان زندگی‌ می‌کند تعریف میکرد که آنها چند نفر را شناسایی کردند و با نوشتن نامه و انداختن آن در منزل همسایه‌های این مزدوران عرصه را سخت بر آنان تنگ کرده اند. باز هم تاکید می‌کنم که ما به راهمان ادامه خواهیم داد و به شیوه‌های نو تر برای مبارزه با رژیم روی خواهیم آورد. شرکت مکرر در بازی آنها باعث واکسینه شدن آنها و بی‌ اثر شدن زحمات جنبش خواهد شد.

به قول رند شیراز باید "فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم".