خویش کاری امروز میهن سالاران روشن نگه داشتن چراغ ناسیونالیست ایرانی

در جوامع سالم و جهان اول خویش کاری نیروهای میهن سالار آگاهی دادن جمعیست که به آنان «آگاهی ملی» میگویند، میباشد و پس از آن درس وفاداری به کشور، نژاد، زبان، سنت‌ها و عادت‌ها، ارزش‌های اجتماعی، اخلاقی، و به طور کلی فرهنگی میباشد، که این عناصر در ژرفنای یک ملت از همان آغاز کودکی تزریق میشود و اینچنین میهن سالاران با تزریق مکتب ناسیونالیست کشور را به سوی پیشرفت از هر نظر سوق میدهند.

یک جامعه بایستی دارای چه ویژگی هایی باشد تا نیروهای میهن سالار بتوانند تاثیر گذار باشند و کشور را به سوی پیشرفت سوق دهند؟

اصولا در جوامع سالم و جهان اول، ارکان میهن سالاری امریست عادی، در واقع نیروهای میهن سالار در چنین جوامعی از سوی حاکمیتشان مورد حمایت قرار میگیرند و میتوانند به صورت آزادانه با برگزاری میتینگ ها و کلاسهای آموزشی به جذب نیرو بپردازند و همچنین با خیالی آسوده و حتا کمکهای دولتی از رسانه های شنیداری و نوشتاری و تصویری میتوانند سود ببرند و در سرتاسر کشور به شبکه سازی بپردازند، البته ناگفته نماند در جوامع سالم عموم روشنفکران و حتا ملت آمادگی پذیرش چنین تشکیلاتهایی را دارند و حتا اگر همسو با مکتب ناسیونالیست نباشند، تحمل کرده و حتا چپگراهای تندرو این جوامع دیدگاهایشان از دیدگاه های ضد میهنی ریشه نمیگیرد.

حال ایران ما!

تاریخ ایران ما پر از فراز و نشیب های حساس و بعضا حیاتیست، اما همواره حس ناسیونالیست در تک تک ملت ایران وجود داشته و هیچگاه اجازه نابودی میهن را به انیرانیان نداده است، امروزه این حس ناسیونالیست را میتوان در بین مردم ایران به خوبی دید، اما شوربختانه جریانی نیست که بتواند، حس ناسیونالیست را در مسیری درست هدایت کند که البته نبود چنین جریانی دلایل گوناگون دارد به مانند:

داشتن حاکمیتی ضد ایرانی که با هر گونه جریان سالم میهن سالار برخود قضایی کرده و آنان را تحت فشار قرار میدهد و کار را بجایی میرساند که انجمن های فرهنگی را بابت برگزاری جشن های مهرگان و برگزاری نوروز در برابر آرامگاه «شاهنشاه کوروش بزرگ» مورد بازخواست و انحلال قرار میدهد و هموندان و سران این انجمن ها را بعضا با بازداشتهای طولانی مدت سر خورده میکند و آنان را مجبور به ترک وطن مینماید، بدین ترتیب خود حاکمیت موجود از رسانه های جمعی و قدرت سیاسی سواستفاده کرده و حس ناسیونالیستی مردم ایران را کنترل و آنطور که بخواهد هدایت میکند.

شوند دیگر عدم جریانات سالم میهن سالار، در سطح گسترده وجود خودفروختگان ایرانی نماست، این خود فروختگان از هر قشری خود را به مرز روشنفکر و حتا استاد دانشگاه رسانده و برای خود تریبونهای دولتی چه در داخل ایران و چه در خارج از ایران محیا نمودند، این خود فروختگان که با اتحادی شوم در سال 57 بر علیه پادشاه قانونی ایران دست به شورشی عظیم زدند و ایران را به سوی ویرانستان سوق دادند، امروزه بخشی از آنان در حاکمیت جمهوری اسلامی به یاری پول نفت دارای تریوبنهای نیرومندی هستند و تا میتوانند عرب زدگی را در کشور اهورایی ایران گسترش میدهند و در این سوی مرزها ما میهن سالاران با قشرهای زالو صفت بیشماری طرف هستیم، که بخشی از آنان همچنان با پرچم های قرمز گلوی خویش را برای «شوروی» و رهبر بیمارش «استالین» پاره میکنند و مواضعی تند بر علیه ایرانیت میگیرند و بخش بیشتری در جوامع غربی غرق شدند و به عنوان کارشناس در رادیو، تلویزیونهای دولتی به مانند «صدای آمریکا»، «رادیو فردا»،»بی بی سی» به سخن چینی بر علیه ایرانمان می پردازند و تمامی حقایق تاریخی کشورمان را به ویژه تاریخ معاصر را تحریف میکنند و بابت خیانتشان در سال 57 هزاران توجیه می آورند اما دریغ از یک پوزش خواهی به ملت ایران و حتا وقاحت را به حدی میبرند که جریانات ناسیونالیست را به شدت تخریب میکنند.

و اما شوند آخر که در کشور ما جریانات ناسیونالیستی نتوانستند با وجود خیل عظیمی از مردم که عشق به میهن دارند آنان را در مسیری درست هدایت کنند، گسترش فرهنگ منفعت طلبی در بین جامعه هست، در واقع حاکمیت اسلامی چنان کرده که هر کس به فکر منفعت خویش میباشد، در حقیقت اگر کسی بخواهد ایران را بسازد بایستی خانه شخصی خویش را ویران کند و اگر شخصی بخواهد خانه شخصی خود را بسازد بایستی ایرانش را ویرانستان کند، و امروز شاهد ملتی منفعت طلب شده ایم که سرنوشت ایران به هیچ عنوان برایشان مهم نیست و به سادگی به مانند انتخابات سال 92 فریب خورده و پای صندوق رای حاضر میشوند.

با توجه به گفتار یاد شده خویشکاری ما میهن سالاران چیست؟

در چنین اوضاعی خویش کاری میهن سالاری در درجه نخست دوری از توهم و هیجانات کاذب مبنی بر موفقیت چشم گیر میباشد زیرا:

زمانی که یک فرد میهن سالار در چنین شرایطی که نه حاکمیت و نه روشنفکرانش و نه خودگذشتگی در بین ملت دیده میشود نه تنها نبایستی توهم موفقیت چشمگیری داشته باشد بلکه بایستی تلاش کند تا جریان فکری و حس درست ناسیونالیست در معرض خطر انقراض قرار نگیرید.

البته خواهش میکنم خوانند عزیز توجه کند که دیدگاه نگارنده این نیست حس ناسیونالیستی در خطر است، خیر به هیچ عنوان، حس ناسیونالیستی و باور به ایران هیچگاه در بین ملت ما از بین نخواهد رفت تنها آماج سخن بر میگردد به حس درست و هدایت شده ناسیونالست که پیش تر در همین نوشتار اشاره شد که حاکمیت اسلامی خود با وجود بمباران رسانه ای و اعمال قدرت سیاسی در جامعه توانسته حس ناسیونالیستی ملت ایران را هدایت کند و انتخابات 92 را برای صحت گفتارمان مانند آوردیم.

پس بنابراین یک فرد میهن سالار در نبود یک حاکمیت ملی و در نبود روشنفکران ملی و حتا امروزه میتوانیم بر خلاف میلمان بگویم یک ملت ملی به تنهایی بایستی چراغ ناسیونالیست ایرانی را که همانا در 100 سال گذشته با وجود «رضا شاه بزرگ» افروخته شد و با وجود پسر بزرگوارشان «محمد رضا پهلوی» به جهانیان شناسانده شد و به امید اهورا مزدا در آینده توسط نوه ایشان «شاهزاده رضا پهلوی» به ایران عزیزتر از جانمان برگردانده میشود، روشن نگه دارد.

حفظ حیات سیاسی، خود یک مبارزه سیاسیت، که به مراتب میتواند مهمتر از مبارزه ناآگانه در خط مقدم باشد.

نگارنده: امید دانا