اوضاع کنونی باید که نیروها را به یک مخرج مشترک برساند. برای رسیدن به این مخرج مشترک باید زبان مشترک و درد مشترک و آرزوهای مشترک را جستجو کرد. سئوالی که پیش می آید اینست که آیا براستی در شرایط کنونی چنین زمینه ای در جامعه ایران با تمام تضادهایش موجود هست؟ / تکرار میکنم حکومت جمهوری اسلامی کشور ما را به یک زندان بی مانند تبدیل کرده است. به علت سانسور و نبود ازادی و تفتیش عقاید در ایران اسلامی کنونی منیع اطلاع رسانی شفافی وجود ندارد.28 سال است از زمان نقض اشکار حقوق بشر می گذرد و بسیار تاسف اور است که هنوز شاهد جنایتهای این حکومت اسلامی در کشورم هستم و جامعه من از کمترین حقوق شهروندی بر خوردار نیست. شکی نیست که نبود حقوق شهروندی جنایتی هولناک محسوب می شود.
سه شنبه 11 دسامبر ساعت 21 به وقت اروپای مرکزی
مجریان برنامه:
جهانگیر
شایان
دلیر کردستانی
کیانوش توکلی
10 دمسامبر؛ روز جهانی حقوق بشر
حکومت جمهوری اسلامی در این میان به همه اعدامهایی که صورت گرفته اند بسنده نمیکند در جهت مهار اعتراضهای اجتماعی /عمومی دامنه شکنجه و اعدام را از درون زندانها به خیابانهای شهر گسترش می دهد و تحت عنوان اراذل و اوباش مبارزه با بد حجابی ارتقاسطح امنیت اجتماعی با حمله های ددمنشانه سازمان یافته شبانه و نیز اعدامهای گسترده علنی به سبک قرون وسطایی اقدام به توسعه ترس در میان مردم می نماید . تکرار میکنم حکومت جمهوری اسلامی کشور ما را به یک زندان بی مانند تبدیل کرده است. به علت سانسور و نبود ازادی و تفتیش عقاید در ایران اسلامی کنونی منیع اطلاع رسانی شفافی وجود ندارد.28 سال است از زمان نقض اشکار حقوق بشر می گذرد و
حقوق بشر فراتر از استراتژی و تاکتیک _1
اگر انقلاب نتیجه اقدام سیستماتیک توده های سازمانیافته و متشکل حول اهداف مشخصی تحت هدایت و رهبری حزبی و یا شخصیتی رخ میدهد. در مقابل آن و در مرحله پائین تر قیام و شورش قرار دارد که نتیجه عصیان مردم در غیاب احزاب و رهبری و فاقد برنامه می باشد که معمولا به شورش کور منجر میشود . شورش کور دچار خشم و احساسات است و بدلیل حاکم نبودن عقل و منطق بر آن ، از نارس ترین پدیده دگرگونی محسوب می شود و حتی به فاجعه ای عظیم می تواند ختم گردد.در ایران در شرایط کنونی اتفاق شورش کور به واقعیت نزدیکتر است تا انقلاب . دلیل آنهم پر واضع و ساده است جامعه چنان شکاف برداشته است که.....
یافتن وجه مشترک بین این حرکتهای اعتراضی از الویتهاست وجه مشترکی که همه جنبشها بتوانند بخشی از هویت خود و عدالت را در آن حس کنند و این تنها با محور قرار دادن مسئله بشری و جهانشمولی تحقق پذیر است . در این میان اگر جریانی بخواهد بخاطر ماهیت واپسگرایانه خود حقوق بشر را طبق دید سنتی تعریف کرده و حقوق بشر را ابزار غرب قلمداد کند باید گفت پر بیراهه رفتن است و عاقبت چنین نیروهائی بخیر باشد همانطوری که عدالت اجتماعی در مالکیت هیچ نیروئی نیست حقوق بشر هم به همین ترتیب در باز خرید هیچ قدرتی نیست این خواستها آرزوهای ابدی انسانها بوده و خواهد بود
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید