فرا خوانی از قلب یک  عاشق  ایران

فرا خوانی از قلب یک  عاشق  ایران .
در زمان جبش مهسا و اندک زمانی نه چندان دور برای چندمین بار از نیرو های اپوزیسیون خارج از کشور و بنحو اولی از نیرو های داخل که متاسفانه بیشترشان در بند هستند  پرسیدم . آیا فکر نمی کنید دیر یا زود خواهد رسید روزی که جمهوری اسلامی با سیاست های ویران گر ،با تکیه بر خودی های ابن الوقت حرامی که صرفا برای غارت ودزدی با ریش وپشم انقلابی و پیشانی های داغ نهاده دور "حضرت آقا"گرد آمده اند .در وضعیتی قرار خواهد گرفت که از خارج با تهاجم دشمنانی که خود برای خویش ومتاسفانه کشور ایران تراشیده مواجه خواهد شد و از درون با جنبش اعتراضی مردمی که طی این چهار دهه زیر بار انواع فشار های اقتصادی ،اجتماعی ،فرهنگی و ده ها فشار گوناگون قرار گرفته وجانشان به لب رسیده است ؟ 
سرنوشت مختومی که برای دیکتاتور ها رقم زده می شود. آن هم در کشوری که همیشه خواهان تحول ،خواهان زندگی بهتر بوده ودر طی تاریخ بهر دلیل از دیگر کشور های منطقه وحتی جهان جلوتر در کشیدن فریاد آزادی و آمدن به میدان عمل کرده است.
مردمی پر شور، خواهان عدالت وآزادی . معترض به قدرت حاکم .مردمی که اگر یک قدرت حال چه فردی ،چه ائتلافی از جریان های سیاسی در میدان نباشند ورهبری بدست نگیرند! اگرسرازیر خیابانها شوند بسختی می توان جلودارشان شد و مانع از هرج ومرج ودرهم ریختگی اوضاع گردید. اوضاعی که نتیجه آن سرکوب شدید مرد م خواهد بود و سر خوردگی مجدد. 
شور و نفرت بیک باره بر آمده فضای هیجانی واین که  هرکس علمی بر می دارد با تعدادی اجامر واوباشی که فریاد می زنند |"شلوغ کن دادش شلوغ کن ."می توانند یک بر آمد سازنده و انقلابی در مفهوم مبارزه برای آزادی را چنان دچار تشتت و در گیری کنند که آن سرش نا پیدا .
 در چنین شرایطی حتی ائتلاف سریع نیرو ها اگر هم صورت گیرد .بدلیل عدم هماهنگی حداقل و همکاری مشترک ،همگامی و هم عملی موردی در گذشته  ، تا جا بیفتد ،اعتماد عمومی را جلب کند .کارائی نخواهد داشت .ضربه پذیر در مقابل فرصت طلبان و حامیان نظامی رژیم خواهد بود.
حداقل برای مدتی کشور دچار آشوب نا لازم خواهد گردید..
من روزهای پیش رو را بسیار سخت و پر التهاب همراه با دیوانگی رژیم در سرکوب مردم می بینم .از این رو بار دیگر وظیفه ملی و میهنی خود می دانم که هشدار دهم . بگوم وبنویسم که تاریخ بر ما نخواهد بخشید . این اهمال ،سخت سری و پای فشردن بر فردیت و گروه گرائی را !
نه بر آقای رضا پهلوی که از حمایت و احترام طیف وسیع تری نسبت به دیگر چهره های سیاسی در بین مردم بر خوردارند ! امامتاسفانه نمی توانند در این شرایط حساس از قید های نهاده شده توسط اطرافیان متعصب و تند رو که در عمل جز خود نمی بینند.هیچ نقدی بر عملکرد خود  نمی پذیرند وبه گونه ای طلبکارانه با دیگر نیرو های مخالف جمهوری اسلامی یر خورد می کنند .خود را رها کر ده ودر موقعیتی شایسته در کنار دیگر نیروهای اپوزیسیبون قرار گیرند.عمل لازمی که اگر صورت نگیرد. بر ایشان نیز بخشوده نخواهد شد.
تاریخ هم چنین  بر جریان ها و سازمان های مختلف ،از مشروطه خواهان ،ملیون،  جمهوری خواهان و جریان های چپ  گرد آمده در "هم گامی"   اصلاح طلبان عبور کرده از جمهوری اسلامی که متقابلا ده ها اماواگر برای همکاری با  سلطنت طلبان معقول خواهان همکاری و هم کاری می نهند  وعملا قدمی در نقد خود و گشودن راهی برای این هم گامی باز نمی کنند  نیز نخواهد بخشید !
نه بر فعالان شناخته شده از خانم مسیح علی نژآد نه آقای اسماعلیون .نه احزاب و چهره های تاثیر گداز کردی مانند آقای مهتدی که در بیانه مهسا پایبندی خود را به جنبش بزرگ شکل گرفته حول مهسا و شعار "زن ،زندگی،آزادی" نشان دادند !
نه بر زندانیان مبارز سالیان ،نه بر خانم نرگس محمدی ،نه بردیگر شیر زنان وشیر مردان گرفتار شده در بند جمهوری اسلامی و دیگر مبارزان  که نقشی تعین کننده در داخل کشور دارند !نخواهد بخشید ! اگر امروز برای  نجات وطن "  پیام وحدت بخشی به تمامی نیرو های مخالف رژیم ندهند . تلاشی مضائف  برای کنار نهادن جمهوری اسلامی  و حرکتی سازنده  در راستای  شکل دهی به حکومتی سکولار دموکراتیک ، در چهار چوب اعلامیه حقوق بشر. حفظ تمامیت ارضی ایران با تکیه بر حضور تمام اقوام ایرانی ساکن در این سرزمین تاریخی و آبائی انجام ندهند .آنها نیز  با تمام جان بازی ها جواب گویان تاریخ خواهند بود . 
  حرکت در راستای جوا ب به ندای حساس تاریخ در این مقطع سرنوشت ساز . 
شکل دادن بیک وفاق ملی حول موارد یاد شده .
 نه تاریخ ،نه هم نسلان ما ،نه نسل  جوان امروز و نه نسل های آینده بر ما نخواهند بخشید! اگر بوظیفه ملی ومیهنی خود عمل نکنیم. 
 مو سپید کرده ،جان فرسوده ام . واقعا با تنی لرزان  !فکر می کنم این اجازه را  دارم  که برای  بار ها وبار ها تکرار کنم . برای رهائی، هیچ راهی جز همگامی  ،هم رائی و عمل مشترک  تمام نیرو های آزادیخواه راه دیگری  نیست. ابوالفضل محققی