به بهانۀ بهاران
نوروز وُ روز وُ روزگار/با یادِ یاران بر قرار
رضا بی شتاب
سرِ غم سلامت ای دوست/که سلامِ دوست نیکوست
دلِ او به حالِ من سوخت/لبِ اما وُ اگر دوخت
دُرِ دردِ دل هَمُو سُفت/به سخن درآمد وُ گفت:
قفسِ سکوت وُ سردت/نگهِ شکیب وُ دردت
دگرت به کار نآید/چو بهارِ ما برآید
چه نشسته ای تو اینجا!/برو دل بزن به دریا
گُل وُ گُلشنِ خیالش/تو وُ بوسه بر جمالش
منشین دگر تو تنها/بِنِگَر به می به مینا
مَنِه سر به زانویِ غم/که غَمَت رسد دَمادَم
بِنِگَر به جانِ دریا/که گشوده دستِ رؤیا
که بیا ببین چه بی تاب/همه شور وُ مستیِ ناب...
به تبسمِ بهاران/به زلالِ چشمه ساران
به ضیافتِ چراغی/به اقاقییانِ باغی
به بلوغِ غنچۀ ناز/که سروده قصۀ راز
به بهانۀ بهاران/من وُ عشق وُ مِهرِ یاران
چه خوش است روزِ شادی/که زِ من کنی تو یادی
به نسیمِ گیسوانت/به لبانِ شعر خوانت
به شُکُوهِ ره نمایت/به شمیمِ دلگشایت
که به مژدۀ رهایی/پَر وُ بالِ دل گشایی
شبِ من سَحَر نمایی/هوسِ سَفَر نمایی
که تو عشق؛ چون برآنی/منِ خسته را رهانی:
زِ عذابِ انتظارم/ز خزان زرد وُ زارم
تو بهانۀ بهاری/تو هوایِ تازه آری
چو خیالِ خوبت آید/همه هستی ام بسازد
به گُلِ قشنگِ مویت/به برِ خوش وُ به بویت
به دلم بَرات شد باز/که تو می رسی به پرواز
چه خوش است دیدنِ یار/همه جان دهم به دیدار
که کجا بُدی کِه بودی!/که وجودِ من رُبُودی
زِ نشاطِ عشقِ تابان /به زمینِ تشنه باران
به شرابِ روشن آرام/که چو آسمان دلارام
همه مهر وُ مِهرَبانی/همه هستیِ زمانی
چو تو همدمِ من آیی/ز جهانِ جان برآیی
که من از تو گویم ای جان/همه جانِ منِ به پیمان...
یکشنبه 28 اسفندماه 1401///19 مارس 2023