پابلیک سرویس ها و دیگر مدیا بطور بنیادی نمی فهمند که درون جامعه اسلامی چه میگذرد. آنها البته از روزه گیری ، نمازخواندن ها ،مساجد و دیگر کارهای نمادین آشنایی دارند ‌. در رابطه با افشاگری و همکاری برای خرید سکس که مسلمانان آنرا صیغه می نامند بسیاری از دوستان ایرانی اظهار تعجب کرده اند که مگر چیز جدیدی بود . در مدیای سکولار سوئد که من گاهگاهی مطالبی میگذارم, هستند کاربران سوئدی مخالف دولت چپ  که می نویسند, این روسپی فروشی همیشه وجود داشته است . اما سیاست مدا ران از چپ تا لیبرال هرگز جویای حقایق نبوده اند، مدیای آزاد اهمیتی به "اندرون خانه" مسلمانان نمی داده اند. اما در یکی دوسال اخیر بتدریح تغییراتی رخ داده است .

کوشش برای فهمیدن معمولا از طرف ژورنالیست های کنجکاو و گروه های تحقیقاتی در مدیای ملی شروع می شود . برنامه "ماموریت برای بررسی"uppdrag granskning در تلویزیون ملی سوئد از آن جمله است .

تهیه کننده و رئیس قبلی "ماموریت برای بررسی", (uppdrag granskning) نیلس هانسون Nils Hanson برنده جایزه بیل طلایی شده بود, او اکنون بازنشسته است. او یک دوست همکار بوده است .کمک های تکنیکی کاری من به او موجب شده بود که دیدارها داشته باشیم . کتاب او بنام کنکاش ژورنالیستی " Grävande journalistik" در دانشگاه تدریس می‌شود ، آنرا میشود به همین نام مجانی دانلود کرد . او در این کتاب راه و روش ژورنالیستی کاوشگرانه را آموزش میدهد .

من از او اجازه گرفتم که کتاب او را به فارسی ترجمه کنم، تا شاید در آینده بدرد دانشجویان جوان ایران دموکراتیک بخورد . احتمالا کاری است برای دوره بازنشستگی من ، که بخودم قول داده ام .

هروقت نیلس رامی‌دیدم ، راجع به اوضاع ایران و همچنین اسلامیست ها در سوئد صحبت می کردم .او از روی دوستی و احترام همکارانه، به حرفم گوش میکرد ، اما اصلا موضوع مورد علاقه اش نبوده است .

آنچه برای ژورنالیست های حرفه ای سوئدی از جمله پابلیک سرویس که معمولا باید تعهدات ملی و مردمی خود را اهمیت دهند ، مهم بود همانا کاوشگری برای یافتن خرابی ها در مکانیسم بازار سرمایه ،شیوه های پیچیده کلک زدن های میلیاردها ، صاحبان شرکتها ... بانکها، ارزیابی احکام دادگاهها و غیره .... بوده است . حداقل یا تا بحال اینگونه بوده است. آنها به انتظارات جامعه خود در رابطه با دشواری های قابل لمس پاسخ داده و گروه تحقیقاتی رسانه برنامه عمل را اینگونه پیش می برند.

ژورنالبسنها علاقه ای به مسلمانان و اقلیتهای فکری ,اجتماعی ساکن سوئد, یافتن عملکرد های پنهان یا آشکار آنها تا بحال نداشته اند ، تا یکی دو سال اخیر اینگونه بوده است .

به باور من و با تجربه آشنایی کاری ام با چهره های برجسته مدیای پابلیک سرویس، نگاه متمایل به چپ وبخشی از لیبرال حرف اول را می‌زند.

نقش ژورنالیستها برای شکار خلافکاری ها در مکانیسم بازار آزاد، عملکرد صاحبان قدرت ، احزاب ، تعیین کننده بوده است. طبعا نتایج کار به جهات توان زیرکی رسانه ای ارج گذاشته میشد. من در اساس ایرادی در کنکاش آنها نمی دیده ام ، اما غافل شدنها را نمی توانم بر آنها ببخشم. آنها موضوعات فرهنگی و نقش خارجی تباران با ارثیه هزار چهارصد ساله اسلامی، تاثیر عملکرد آنها در تخریب دموکراسی را ، نمی خواستند ببینند و اهمیت نداده اند. زیرا با کمترین توجه و افشای نقایص ، خطر برچسب راسیست بودن ،موجب فوبیای اسلامی شدن ، ضد خارجی بودن را از طرف نیروهای سیاسی چپ و لیبرال در قدرت متوجه خود می کردند .

من اندیشه گروگان گرفته ای را تجربه کرده ام, که هم در پهنا و هم در عمق جامعه, نتوانست رشد یابد . بیشترین نیروهای چپ وبخشی از لیبرال، الیت حاکم سیاسی و الیت مدیا اجازه رشد این کاوشگری را نمی دادند . دوستان ایرانی,  ساده لوحی شهروندان و سیاست مدار ان اروپایی  را مطرح کرده اند اما من آنسوی دیوار اختناق خواسته یا ناخواسته را دیده ام که موجب نشو و نمای «بیل طلایی » نشده است