یک کلمه!
کلمه ای که می جویم در نسیم.
در ترنم یک ترانه ، در طوفان.
درآوازپرنده ای که در گلو گاه یک عاشق می خواند.
درزیبائی یک بوسه.
درعظمت یک انسان که مرگ را سرودی می سازد برای زندگی.
می جویم کلمه ای از جنس عشق.
ازجنس آب ،ازجنس آتش ،از جنس خاک.
ترکیبی اززندگی،گنجکاوی، شور وسرمستی، که قدرت می آفریند.
شهامت چیدن میوه دانائی از درخت زندگی می بخشد.
دانائی که پرده از دیدگانت می کشد.
امیدوارت می سازد.توان رزمیدن می دهد.
به رویاهایت میدان میدهد تا کمند برسقف فلک اندازی .
"بزیر آوری چرخ نیلوفری را"
آنگاه آن کلمه را خواهی یافت.
آزادی را !
در قامت شکوهمند یک انسان عبور کرده از میان آتش وخون .
از میان مرگ وزندگی.
از سر درد، از سر شادی فریاد خواهی زد ."
ای زیبا ترین کلمه!"
" آی آزادی ،راه رسیدن بتو چه سخت بودو جانکاه.
اما بشیرینی عسل است!
شیرینی رسیدن بیک رویا." ابوالفضل محققی
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید