خامنه ای خمینی دیگره ؛ این یکی از اون یکی ک…کش تره
دوستان گرامی / جدا از ذهینت ما 57 دی ها ؛ این شعار ها در ایران زیاد بگوش می رسد ؛ شما می توانید موافق و یا مخالف سر دادن این گونه شعار ها باشید . اما چند نکته مهم: 1- شما نمی توانید و اجازه ندارید بدون مدرک و سند؛ شعار های به اصطلاح رکیک را به نفوذی ها رژیم نسبت دهید 2- من و شما این نسل را نمی شناسیم ولی از بچه ها تان که در غرب بزرگ شده اند بپرسید در همه آهنگ ها ؛ سریال ها و فیلم های غربی چنین فحش هایی به فور یافت می شود و کلمه فاک به باندازه کافی بطور روزمره استفاده می شود . نسل جوان؛ از همین ادبیات استفاده می کند3- لومپِن‌پرولتاریا یا لمپنیسم، اصطلاحی است که نخستین‌بار کارل مارکس و فردریش انگلس به‌کار بردند. . آنان در آثار خود لومپن‌پرولتاریا را «خرده‌طبقه‌ای» از جامعه دانستند که برخلاف بورژوازی و پرولتاریا در تولید نقشی ندارد و در حاشیه اجتماع از راه‌های مشکوک مانند گدایی و واسطه‌گری و کلاهبرداری گذران زندگی می‌کند. مارکس این گروه اجتماعی را وابسته و ریزه‌خوار بورژوازی و اشرافیت می‌بیند و به همین خاطر آنان را ضدانقلابی ارزیابی می‌کند. . بنابر تعریف مارکس طبقه روحانیت شیعه دقیقا لومپن‌پرولتاریا است و نه دانشجویانی که شعار می دهندک"خامنه ای خمینی دیگره ؛ این یکی از اون یکی ک…کش تره"
عالی بود
باید همینطوری رید به قداست این حروم لقمه ها که چهل سال با قساوت با مردم برخورد کردن و رکیک ترین فحشها رو نثار گلهای ما کردن و شنیع ترین اعمال رو در حق این ملت و جوانان روا داشتن کمترین حرفی که یک زن در جمهوری اسلامی بخاطر کم بودن حجابش شنیده حرف رکیک بوده
باید حالا مقابله به مثل کرد و این مظهر نجاست و کثافت و شناعت رو به اسم اصلی خودش صدا کرد
این فحش نیست برای اینها ؛ بلکه نام بردن اینها با اسم اصلی و شغل اصلیشونه
دلیل بیهوده‌ای ست. شعارها را لمپنی و سکسیستی نکنید. هر چند که به گمانم اکثریت مردم ایران با فرهنگتر از این حرف‌ها هستند و در دام این لمپنیزم نمی افتند. کیانوش فقط لحظه ای کوتاه از خودت بپرس چند زن حاضره این شعارها را تکرار کنه؟!
وقتی دانش اموزان دختر و پسر نسل جدید بعد از 44 سال حکومت اسلام این شعار را میدن یعنی رژیم خمینی مرده است تمام شده و بزودی از هم میپاشه.
اصلا کیف می کنم از این شعارها ... به دو دلیل هم به حکومت می رسه این شعار هم انقلابیون ۵۷ ...
والله من یکی که بدم نمیاد از این شعارها در جریان خیزش جوانان اتفاقا نشان دهنده تغییر سبک و بیان مبارزه در این دوره است آن جماعت عالم همیشه روشنفکر و رهبر نماهای فعلی و گذشته بهتره برند تو حال خودشون و دو تا آبجو تکری تو رگ بزنند و تحلیل آبدوق خیاری بکنند ، بعضی اوقات میرم تو تویتر رسمی علی چلاق دو تا چتفر عرق سگی میزنم کمربند رو در میارم یک عربده و یک نصق کشی میکنم ، هر چی از دهانم در میان از اسلام و خانواده ووو بالا و پایین میکنم عجب لاتی بودم که خودم هم نمی‌دونستم از یک اکثریتی سابق بعید اینها ، یا ابوالفضل هویت خودم آشکار کردم الان که فحش بخورم ، چون اکثریتی بودم
کیانوش جان، ما خیلی پیشترها خارج شدیم، این جوانان در هر بار درگیری با حکومت، با چنین ادبیاتی از طرف ماموران سرکوب روبرو بوده اند. تعریف می کنند که چگونه در گشت ارشاد و کمیته و غیره، الفاظ رکیک نثارشان می شد. اکنون معامله به مثل کردن مخالفان با راس حکومت، یک نوع مکانیسم دفاعی برایشان محسوب می شود. با ادب ها به بزرگی خودشان و برادران و خواهران اصلاح طلب شان این قصور را بر ملت تحت ستم سیستماتیک ببخشند
فحش های ایرانی از یک فرهنگ مردسالاری ریشه دارن و زن ستیز هستند. باید از ان پرهیز کرد. ژن ژیان آزادی
لطفا به خاطر أين آقايان فمنيست ضد مرد جاي كوسكش را با كونكش عوض كنيد تا راضي بشوند . چرا ما ایرانیها در هر موردی جوگیر و افراطي می‌شویم؟ با احترام و پوزش از خانمهای گرامی .
شعار های رکیک! نمایانگر ورود انبوه طبقه سه جامعه به صحنه انقلاب است. بسی مبارک باشد!
ما رو نزن با باتون! شاید باشیم باباتون!
این یکی از انبوه شعارهای رکیکی است که این روز ها در اعتراضات گفته می شود. عده‌ای این گونه شعارها را حمل بر بی ادبی معترضین می کنند ولی اینگونه نیست. وقتی طبقه سه و یا طبقات پایین جامعه وارد عرصه انقلاب می شوند زبان و فرهنگ لغات خیابانی را نیز همراه خود می آورند. نباید انتظار داشت که یک کارگر فقیر همان رفتاری را داشته باشد که یک دانشجو دارد. اگر دانشجو با زبان فاخر می گوید ما خواهان قطع سیطره روحانیت از منابع اقتصادی هستیم، کارگر این را در شعار :
نون مونده نمی خوایم
آخوند کونده نمی خوایم!
مطرح می کند.
یا اگر هنرمندان ما از سانسور و محدویت هنری می نالند. طبقه سه همین را با شعار
تفریح خوب نداشتیم
کون سپاه گذاشتیم!
پاسخ می دهد.
این تفاوت رفتار انقلابی حتی در عرصه درگیری های خیابانی هم خود را نشان می دهد. دانشجو وقتی خیلی خلاف بکند فریاد بزند بی شرف بی شرف! ولی کارگر یک تکه نبشی آهنی بر می دارد و چنان تو کمر گارد ویژه می زند که قطع نخاع می شود! و یا آن پیرزن نظام آبادی تخم دار! شمشیر بر می دارد و وسط خیابان نفس کش می طلبد تا این شعار را جامه عمل بپوشاند:
اونی که به ما میگه مگس
خایه داره قد عدس!
یا طبقه فقیری که روز و شب در حال دویدن به دنبال یک لقمه نان است، دق و دلی خود را با این شعار خالی می کند:
دویدم و دویدم
اخوندها رو گاییدم!
طبقه ای که نان شب ندارد بخورد و خوردن پسته را در خواب هم نمی بیند، عقده خود را اینگونه خالی می کند:
از آسمون پسته میاد
آخوند خارکصده میاد!
که بگونه‌ای به حجم عظیم 500 هزار نفری طبقه زالوی روحانیت هم اشاره دارد و ما بجای نان اخوند داریم.
عقده فقر غذایی خود را اینگونه هم نشان می دهد. طبقه ای که باقالی پلو با گردن برایش یک رویاست!
باقالی پلو با گردن
بسیجیا رو کردن!
در این شعار بطور بطنی این را مطرح می سازد که اگر باقالی پلو با گردن می خواهی باید اول بسیجی ها را صاف کنی!
وقتی می گوید بسیجی وامونده
نصف باتوم جا مونده!
به تداوم انقلاب اشاره دارد. یعنی من در میدانم و تا کار را به اتمام نرسانم ول نمی کنم. و یا در :
بسیجی جیره خور
آخرشه خوب بخور!
پایان نکبت بار رژیم را نوید می دهد.
قشر گرسنه ای که حتی شعار هایش هم رنگ غذایی دارد و پیتزا و ساندویچ برایش یک خوراک شاهانه محسوب می شود و کی شود یک پولی از یکجا بدست آورد و ناپرهیزی کرده و پیتزایی بخورد! هرج و مرج اقتصادی در جامعه‌ای که سگ صاحابش رو نمی شناسد را با:
پیتزا تو ساندویچی؟
کس ننه ات بسیجی!
یا
سبزی پلو با ماهی
کص ننه ات سپاهی!
نشان می دهد. او مدتهاست سبزی پلو و ماهی نخورده و سپاه را مسوول ان می داند.
او نظام حکومتی را اخته ای می داند که قادر به حفظ نظم موجود نیست. با بهره وری های اقتصادی کوتاه مدت، آینده خود را اخته کرده است لذا می گوید :
گولم زدن با ساندیس
یهو دیدم دولم نیست!
او عامل بدبختی مملکت را قشر روحانیت و آخوندها می داند و می گوید هدف اصلی آنها باید باشند و به زیبایی می گوید:
نه راست می ریم نه دولا
کیرم تو فرق ملا!
کیر در اینجا به معنای قدرت قهری و فاعلیت بی چون و چرا و فرق به معنای ماهیت ایدئولوژیک حکومت که در مغز آخوند تبلور یافته است می باشد. پیروزی کیر بر مغز آخوند بی چون چراست!
او به قدرت خود ایمان دارد و ضمن تحقیر دستگاه سرکوب در دل آنها رعب و وحشت می اندازد که عاقبت این سرکوب بچه گانه خوب نیست.
سپاهی ساچمه زن
زانو بزن ساک بزن!
زانو زدن به معنای تسلیم حقیرانه و نجات خود به هر قیمتی حتی مکیدن آلت تناسلی انقلابیون است!
و یا
ما را نزن با باتون
شاید باشیم باباتون!
که بصورت ملموسی به نیروی سرکوب یادآوری می کند که ما از یک تخمه هستیم و چرا به هموطن خود حمله می کنی؟
و یا :
درخت به این تناوری
همه اش تو کون رهبری!
که یک حاضر جوابی عالی و دندان شکن و بلکه جو شکن به مزخرفات رهبر بود که او را حتی در میان هوادارانش با خاک یکسان کرد! و از این بهتر نمیشد.
همانگونه که می بینیم این شعارها بر خلاف ظاهر خود، از مفاهیم بطنی بسیار بالایی برخوردار هستند ولی با زبانی ساده، قاطع، صریح، و شوکه کننده بیان شده اند. این پیوند مفهومی طبقه متوسط جامعه با طبقه سه است. طبقه متوسط مغز و فرمان و طبقه سه، عامل اجرای انقلاب است. بدین لحاط باید به این شعارها احترام هم گذاشت. این نوشته در پی این نیست که فرضا دانشجویان و یا معلمین هم شعار رکیک بدهند نه منظور این است که مردم را راحت بگذاریم و بگذاریم تا با توجه به شرایط زمانی و مکانی خود تصمیم بگیرند. اگر در جنوب شهر تظاهرات می کنید این گونه شعارها می تواند خیلی موفق باشد. به تعبیر دیگری طبقه سه موتور انقلاب و طبقه متوسط فرمان آن و فرهنگیان و دانشگاهیان و هنرمندان و روشنفکران مغز راننده ماشین انقلاب هستند. هر کدام اینها در جای خود در حال انجام وظیفه مهم خود هستند. و همگی باید پاس داشته شوند. انقلاب یک امر درهم است، همانگونه که وقتی میوه می خرید آنرا درهم می فروشند. یعنی اجازه جدا کردن به شما نمی دهند. اصلا قرار نیست یک انقلاب شیک باشد. در آن فحش و خونریزی و نا امنی هم هست. ولی در مجموع، بهای آن یک میلیونیوم ضرر استمرار حکومت خامنه‌ای هم نیست.
لومپِن‌پرولتاریا
ومپِن‌پرولتاریا (از آلمانی Lumpenproletariat به معنی پرولتاریای ژنده) یا لمپنیسم، اصطلاحی است که نخستین‌بار کارل مارکس و فردریش انگلس در دومین کتاب مشترک خود به نام ایدئولوژی آلمانی (۱۸۴۵) به‌کار بردند. آنان در این اثر و آثار بعدی خود لومپن‌پرولتاریا را «خرده‌طبقه‌ای» از جامعه دانستند که برخلاف بورژوازی و پرولتاریا در تولید نقشی ندارد و در حاشیه اجتماع از راه‌های مشکوک مانند گدایی و واسطه‌گری و کلاهبرداری گذران زندگی می‌کند. مارکس این گروه اجتماعی را وابسته و ریزه‌خوار بورژوازی و اشرافیت می‌بیند و به همین خاطر آنان را ضدانقلابی ارزیابی می‌کند.
در چند دهه اخیر این اصطلاح به صورت کوتاه شده «لومپن» در روسی و ترکی و برخی زبان‌های دیگر و نیز به صورت لُمپن در فارسی به عنوان توهین با فحش به کار می‌رود.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید