جناب لوایی،

.... همیشه خیال بافی می کنی که همه اجیر دولت ایران هستند که یا تو را بکشند یا انتقامی از تو بگیرند. ..... در ایران هم که بودی کاری با تو نداشتند حال چرا دولت ایران همه را اجیر کرده است تا تو را بکشد؟ تا کی این خیال پردازی را ادامه خواهی داد؟
در این دو سال اخیرعوض شده بودی و ما خوشحال از اینکه این یکی هم راه درستی پیدا کرده است اما تو هنوز آن هستی که بودی. یک لوایی با دو شخصیت. حقیقی و کذایی. در ۲۰ سال گذشته خیلی ها به تو کمک کرده اند. در روزهای بد حمایتت کرده اند. تو همه آنها را تخریب کرده ای و حتی همه آنها را از لیست شبکه های اجتماعی خود ممنوع کرده ای چون همه چیز برای تو مثل یک بازی قمار است و انسانها را مثل یک کارت استفاده میکنی و به محض اینکه یک بازی تمام شد دنبال کارت تازه ای می گردی. اما بدانی که به آخر بازی نزدیک هستی. شغل قمار بازی یا شغلی در قمارخانه جنایت نیست اما نگاه قماربازی به دنیا و به خصوص حرکت ملی قابل قبول نخواهد بود. ای کاش از ملاحظات خود در آن قمارخانه درس عبرتی می گرفتی بهتر بود به آنچه که در روستای خوجا پشت سر گذاشته ای و برای نجات آنان فکری بکنی، در همان آمریکایی که هستی حداقل با چند نفر سلامی داشته باشی. شغلی پیدا کنی و سر و سامانی به خود بدهی به جای بار دیگران بودن روی پای خود باشی. اما تو شخصیت سازی کذایی اینترنتی را ترجیح می دهی تا شخصیت حقیقی خود را پنهان کنی. ....اگر کسی به تو کمک نکند یا نتواند کمک کند و یا بیش از این کمکت نکند تخریبشان می کنی. درد تو فقط و فقط پول است و به همین خاطر هر کسی تو را بشناسد از تو دوری می کند. این نوشته مختصر بنده تذکری دیگر است تا از کجراهی نجات یابی و به جای قماربازی وخیال پردازی به زندگی معمولی ودنیای حقیقی برگردی. صدها بار بیش از این نوشتن ممکن است اما بیش از این باعث شادی دشمنان نشویم. از اینکه این هم نوشتم ناراحتم . .... به جای شخصیت سازی کذایی به فکر اصلاح شخصیت حقیقی خود باشی و همیشه این سوال را از خود بپرسی: چرا هر کسی از نزدیک با لوایی آشنایی پیدا می کند از او دوری میکند؟