رفتن به محتوای اصلی

آقای کرمی گرامی. 1- گویا شما

آقای کرمی گرامی. 1- گویا شما
ناشناس

آقای کرمی گرامی. 1- گویا شما در ایران آموزگار بوده اید. امیدوارم که شاگردان شما، زبان فارسی و فارسی نویسی را از شما یاد نگرفته باشند. نه تنها این مقاله شما، بلکه دیگر نوشته هایتان هم سرشار از نادرستی املایی و انشایی و دستوریست. 2- آنچه که از مجموعه نوشته های شما بر می آید این است: روزگاری ترکان به ایران حمله کرده اند و ایران را ویران ساخته اند و به همین دلیل، ایرانیان باید از ترکان مهاجم متنفر باشند. --- امروز اگر کسی از نوادگان مستقیم و یا غیرمستقیم آن ترکان مهاجم باشد، ترک تبار است و مهاجم و تجاوزگر و ما چون از اجداد مهاجم آنها متنفریم، پس باید از نوادگان ترک تبارشان هم نفرت داشته باشیم. --- 3- اگر منبع شما یک کتاب آلمانی است (من این کتاب را ندیده و نخوانده ام) که دو کلمه "آق قویونلو" و "قرا قویونلو" را نادرست ترجمه کرده است، آیا نباید به بقیه مطالب کتاب شک کرد؟ توجه داشته باشید که

ادعا نمی کنم که بقیه مطالب کتاب هم نادرست است، بلکه منظورم اظهار شک نسبت به "محقق" و احتمالا "شرق شناسی" است که نتوانسته است ترجمه درستی از دو کلمه را ارائه دهد. آیا اساسا می توان چنین کسی را "شرق شناس" نامید؟ --- 4- آیا یک مقاله نویس باید هر آنچه را که نویسنده ای در آلمان بر روی کاغذ آورده است، تکرار کند و آیا کسی که ادعا می کند دوستان ترک تبار زیادی دارد، نباید به یکی از آنها مراجعه کند تا نوشته خود را تدقیق کند و به آن عینیت بخشد؟ آیا واقعا باید تنفر از ترکان مهاجم قرنها پیش، این اندازه ما را کور کند و چشمانمان را بر واقعیتهای موجود قرن بیست و یکم ببندد و ما را اینقدر بی اعتبار کند. آیا وقت آن نرسیده است که لااقل در مورد نوشته های خودمان هم که شده کمی فکر کنیم و آنها را بسنجیم؟ مگر با رنگین کردن مقاله خود، می توانیم دیگران را قانع کنیم؟ عجب زمانه ای شده است که حتا علم و تحقیق را به مسخره می گیرند!!!