جناب فرزین وقتی با عینک پان

شخصاً تصور نمی نمایم که در خصوص این موضوع ما دو نفر بتوانیم به نقطه ای مشترک برسیم زیرا احساس می نمایم که شما در چندهزار سال قبل غوطه می خورید اما من در دنیای ملموس امروز در پی دستیابی به حقوق انسانی خود می باشم البته بدون پایمال نمودن حقوق دیگران. من برای دسیابی به حقوق طبیعی خود نیازی نمی بینم که در صفحات تحریف شده ی تاریخ دنبال صلیب شکسته بگردم. متأسفانه شکوه و عظمت خیالی و موهوم آریایی باستانگرایان دگم اندیش را در هزار توی تاریخ سرگردان نموده است.

در ارتباط با کردها هم اعتقاد دارم که از «کوزه همان تراود که در اوست». گرچه همه ی کردها تروریست نیستند اما همان تروریستها از بدنه ی همین ملت برخاسته و شخصاً تابحال ندیده ام کردهایی که فریاد تظلم خواهی شان آسمانها را می شکافد نه بطور علنی بلکه بطور ضمنی هم اعمال ضدانسانی این گروههای تروریست را محکوم نموده و از آنان اعلان برائت و انزجار نمایند بلکه آنان هر قدر بیشتر در منجلاب قتل و آدم کشی فرو می روند قند در دل اینان بیشتر آب میشود. هر ملتی خصوصیاتی دارد ستیزه جویی و جنگ طلبی هم جزو خصلت های ذانی ملت کرد می باشد.