خواندن در زندان ممنوع؛ چه آواز، چه کتاب!
نوبرانهای از سازمان زندانها و آئیننامهاش؛ از ممنوعیت قانونی آواز خواندن تا محرومیت غیرقانونی کتاب خواندن
پویا قبادی زندانی سیاسی جوانی است که بیش از ۲/۵ سال است در زندان تهران بزرگ دربند است و بازجویان نهاد امنیتی برای اطمینان از تداوم اسارت این جوان، علاوه بر محکومیت پنج ساله در پرونده نخستش، پرونده تازهای نیز علیه او گشودهاند.
پویا جوانی علاقهمند به کتاب است که به همراه معلم شریف و زندانی سیاسی سابق محمد حبیبی در روزهای نخست حضورشان در زندان تهران بزرگ که کتابخانههای واحد فرهنگی زندان به دلیل کرونا بسته بود، برای بیش از صد جوان زندانی اعتراضات آبان ۹۸ در آن وقت(بهار سال گذشته) با کتابهایی که از زندان اوین با خود به آنجا آورده بودند، کتابخانه کوچکی تدارک دیده و زندانیان جوان را به خواندن کتاب تشویق میکردند.
دیروز مطلع شدم مقامات زندان تهران بزرگ(ظاهرا شخصی به نام سیدی که مسول واحد فرهنگی تیپ دو این زندان است) پویا قبادی را به بهانه اینکه از طرف شورای انضباطی زندان محکوم شده از مراجعه به کتابخانه زندان و استفاده از کتابهای آنجا محروم کردهاند.
صدور چنین حکمی نه تنها در حق پویای علاقهمند به کتاب، بلکه در حق هر زندانی سیاسی یا غیر سیاسی بسیار غیرعقلانی و ظالمانه مینمود، و از این رو برای فهمیدن انطباق آن با قانون به آئیننامه اجرایی سازمان زندانها مراجعه کردم، و مطابق انتظار با ماده ۴۲ این آئیننامه مواجه شدم که نوشته بود:"تنبیههای انضباطی و محدودیتهای...این آییننـامه نباید سبب قطع یا محدود کردن خدمات بهداشتی، درمانی و مشاوره روانشناختی و یا محرومیت از مطالعه کتاب، هواخوری یا استحمام شود..."
با مطالعه آئیننامه اجرایی سازمان زندانها به سادگی میتوان متوجه شد که این ماده از جمله معدود مواد آن است که با نگاهی انسانی و حقوق بشری تدوین شده، که البته میبینیم همین ماده هم به سادگی از سوی زندانبانان زیر پا گذاشته میشود. از جمله بخشهای عجیب این آئیننامه آنجایی است که در ماده ۴۰ "آواز خواندن با صدای بلند" را مطلقا ممنوع و تخلف انضباطی اعلام کرده است. یعنی مسولان زندان میتوانند زندانی را به دلیل خواندن آواز برای همبندیهایش در هواخوری(کاری که عموما زندانیان برای ایجاد تغییری کوچک در فضای سرد و سخت زندان انجام میدهند) ماهها از ملاقات با خانوادهاش محروم کنند! یا امکان انجام خرید از فروشگاه زندان را برای وی تعلیق کند!
به نظر میرسد با وجود چنین آئیننامه و البته چنین مجریان قانونی، نباید انتظار داشته باشیم که وضعیت زندانها چیزی جز وضعیت اسفبار کنونی باشد.
كلمه
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید