'من مسلمان نیستم اما روزه می‌گیرم

او در توییترش نوشت:‌ "من بودایی هستم و همه تلاشم را می‌کنم که در زندگی از فلسفه بودایی پیروی کنم. با این وجود مشتاقانه منتظر هستم تا در ماه مبارک رمضان به همراه برادران و خواهران مسلمانم روزه بگیرم. این اولین باری است که این کار را انجام می‌دهم پس برایم آرزوی موفقیت کنید. "

آقای جایاویکرمه رئیس شورای شهر ولیگاما در جنوب سریلانکا است. او از ۱۴ آوریل که ماه رمضان شروع شده در ساعات روز از خوردن و آشامیدن پرهیز کرده است.

امسال در اتفاقی بی‌سابقه، شروع ماه رمضان برای مسلمانان با آغاز سال نوی اقوام سینهالی و تامیل در این کشور - که اکثریت جمعیت آن بودایی هستند- همزمان شده است.

اما حدود دو سال پیش حملات انتحاری پیکارجویان اسلام‌گرا در جریان جشن‌های عید پاک به چند کلیسا در سریلانکا، جامعه چند مذهبی این کشور را با شوک بزرگی روبرو کرد.

آقای جایاویکرمه می‌گوید این تصمیم را برای مقابله با احساسات ضد‌مسلمانان که پس از آن حملات در کشور ایجاد شده، گرفته است. بعد از انتشار این پیام، او در صفحه توئیتر خود واکنش‌های حمایت‌آمیز زیادی دریافت کرد اما در عین حال مشخص شد ایده روزه‌داری در رمضان به عنوان فردی غیر‌مسلمان تنها مختص به او نیست.

ماریان دیوید، روزنامه‌نگار ساکن کلمبو پایتخت سریلانکا از جمله افرادی است که خیلی سریع به توئیت آقای جایاویکرمه واکنش نشان داد. او گفت مدتی است این کار را انجام می‌دهد:‌ "من کاتولیک هستم، اما در ماه رمضان روزه می‌گیرم. این کار در من شفافیت، آگاهی، همدلی و نظم زیادی ایجاد می‌کند. برایتان آرزوی موفقیت می‌کنم!"

آنورادا کی هرات، مدیر‌کل امور بین‌الملل دفتر نخست‌وزیر هم گفت یک بار آیین ماه رمضان را به جا آورده است. او در توییتر نوشت:‌ "یادم می‌آید سال‌ها پیش وقتی دانشجوی دانشگاه موراتووا بودم این کار را کردم. یکی از دوستانم صبح زود بیدارم می‌کرد تا چیزی بخورم و عصرها موقع افطار هم سر کلاس‌ خوراکی‌هایمان را با هم تقسیم می‌کردیم. به نظرم تجربه بسیار خوبی است."

اعتراض علیه نژادپرستی

رحان جایاویکرمه می‌گوید: " فکر کردم این کار را به نشانه اعتراض نسبت به احساسات نژادپرستانه‌ای که برخی از رهبران کشور در حال ترویج‌شان هستند، انجام دهم. معنایش این نیست که مسلمان شده‌ام بلکه این اعتراضی علیه نژادپرستی است."

او به بی‌بی‌سی گفت از زمان حملات عید پاک، در سریلانکا تصویری شیطانی از اقلیت مسلمان این کشور به نمایش گذاشته شده است.

توضیح ویدئو،

مسلمانانی که طولانی‌ترین ساعات روزه را تجربه می‌کنند

حدود ۷۰ درصد از جمعیت سریلانکا از آیین بودا پیروی می‌کنند و بقیه عمدتا هندو، مسلمان و کاتولیک هستند.

او گفت:‌ "می‌خواهم به مسلمانان کشور نشان دهم که ما بودایی‌ها به عنوان اکثریت غالب به آن‌ها اهمیت می‌دهیم و با این کار در آن‌ها انگیزه و حس امنیت ایجاد کنم. می‌خواهم به آن‌ها نشان دهم که برایمان مهم هستند."

برخی از منتقدان آقای جایاویکرمه او را متهم کرده‌‌اند که با این کار می‌خواهد آرای مسلمانان را بدست آورد. اما او در پاسخ به آن‌ها به اظهار نظر یکی از هوادارانش در توییتر اشاره می‌کند: "خیلی بهتر است که به واسطه ترویج همدلی مذهبی رای بدست بیاوریم تا از طریق ایجاد نفرت. "

' سیر کردن دیگران'

ماریان دیوید، روزنامه‌نگار کاتولیک ۱۵ سال است که در ماه رمضان روزه می‌گیرد. او می‌گوید از این فرصت برای تمرکز روی خود و فکر کردن به مسائل واقعا مهم استفاده می‌کند: " روزه‌داری، فرایند بی‌وقفه فکر کردن به این که چه بخوریم را تا حد زیادی متوقف می‌کند و نمی‌گذارد حواس‌مان به غذا پرت شود و گاه و بی‌گاه و بدون هدف صرفا از روی تن‌پروری یا وسوسه‌، چیزی بخوریم. این کار نظم و انضباط بیشتری به روزهایمان می‌دهد. "

ماریان معتقد است روزه‌داری تمرکزش را قوی‌تر می‌کند و به او حس سالم بودن می‌دهد. او به بی‌بی‌سی گفت: " برای کسانی که در زندگی و شغل خود از برخی امتیازهای خاص برخوردارند، روزه‌داری یک فداکاری بزرگ محسوب نمی‌شود. این کار برای افرادی که کار یدی انجام می‌دهند یا بیرون از خانه و در گرما کار می‌کنند، از همه سخت‌تر است، همین‌طور برای کسانی که پول کافی برای خوردن غذاهای خوب و سالم در این مدت را ندارند."

از نظر او مهم‌ترین جنبه ماه رمضان فکر کردن به آن دسته از مردم است که به سختی از پس تامین یک وعده غذای خود برمی‌آیند.

به عقیده او بخشش به دیگران اهمیت بسیار زیادی دارد: "به نظر من چیزی که به اندازه خودداری از غذا خوردن ضرورت دارد، بخشش هر چه بیشتر به دیگران است، این که شکم افراد محروم را سیر کنیم و با برآوردن نیازهایشان امکان روزه گرفتن را به آن‌ها بدهیم."

همبستگی

اما آن طرف دنیا در آمریکا، نادین پار غیر‌مسلمان دیگری است که در ماه رمضان روزه می‌گیرد. او یک مسیحی معتقد است و از طریق یکی از دوستان نزدیک خود که زنی مسلمان است با روزه‌داری آشنا شده است: "انتخاب روزه‌داری در ماه رمضان نشانه همبستگی من و دوستان عزیز مسلمانم است و علاوه بر آن تمرینی منظم برای بیان ایمان خودم به عنوان یکی از پیروان حضرت عیسی هم به حساب می‌آید."

نادین نویسنده، مدرس کسب و کار و معلم مدرسه از شهر گرند رپیدز در ایالت میشیگان است. او می‌گوید: "به مدت هفت سال به غیر از محدودیت‌های مربوط به نوشیدن آب، با دقت از دستورالعمل‌های سنتی رمضان پیروی کرده‌ام … این که پیش از طلوع آفتاب غذا بخورم و تا غروب خورشید از خوردن هر‌گونه غذایی خودداری کنم.همبستگی و ایجاد روابط بهتر با دوستانی که فرهنگ‌ها و باورهای مذهبی گوناگون دارند، بخش مورد علاقه من در این سفر مشترک است. خودداری از غذا خوردن برای یک مدت مشخص، این که یک عمل فیزیکی خودخواسته می‌تواند نمایانگر واقعیتی معنوی باشد، به همه ما یادآوری می‌کند که تا چه حد به هم مرتبط هستیم. این چیزی است که برایش ارزش زیادی قائلم. "

فرصتی برای کنار هم بودن

ماریان دیوید در سریلانکا معتقد است که روزداری " فقط تمرین ازخود‌گذشتگی و نظم نیست . بلکه فرصتی برای بودن در کنار عزیزان و جشن‌گرفتن با آن‌ها فراهم می‌کند. "

او می‌گوید:‌ "وقتی برای افطار به خانه دوستان یا بستگان‌مان می‌رویم یا آن‌ها را دعوت می‌کنیم، شبیه به این است که مهمانی شام ترتیب داده‌ایم البته بدون نوشیدنی‌های الکلی. با این که با گذشت چند روز اشتهایمان به شدت کم می‌شود اما غذاهای جدید را امتحان می‌کنیم و واقعا بهمان خوش می‌گذرد."

" چیزی که نبودش را واقعا حس می‌کنی، آب است. به خصوص در هوای اینجا. اما روزه‌ فوایدی دارد که خیلی بیشتر از این فداکاری ارزش دارند. از همان روز اولی که روزه گرفتم فقط آب نخوردن برایم سخت بود. انجام کارهای دیگر وقتی ذهنت را برایشان آماده کنی و هدف داشته باشی، آسان‌تر است. "

برای نادین روزه‌داری به بخش مهمی از زندگی معنوی‌اش تبدیل شده است.

او می‌گوید:‌ "دوست دارم همه آن‌هایی که خسته و به دنبال پاسخ سوال‌هایشان هستند هم چنین چیزی را تجربه کنند. وقتی تمام مدت به دنبال رفع گرسنگی‌مان هستیم، ممکن است لحظات و فضاهای مقدس را از دست بدهیم. در چنین شرایطی عمل کردن از روی غریزه و به فراموشی سپردن وابستگی کامل و بی‌چون و چرای‌مان به خداوند را هم راحت‌تر به دست فراموشی می‌سپاریم."

نادین معتقد است امتناع از خوردن آب و غذا بعد تازه‌ای به ایمان او بخشیده است: "با این کار چیزی فراتر از نیازهایمان را خواهیم دید. نیازهایمان تعریفی دوباره پیدا می‌کنند و خدا را تجربه می‌کنیم."

روزه‌داری آسان نیست

اما این تجربه جدید برای رحان جایاویکرمه کار آسانی نبوده است. او به بی‌بی‌سی گفت: "ساعت ۴ صبح بیدار شدم و برای صبحانه چند خرما به همراه مقداری ماست و میوه خوردم. بعد از آن تا ساعت ۶ و نیم عصر دیگر چیز نخوردم. "

او می‌گوید این تجربه جدید در نهایت به او احساس شادابی داده است با این حال مطمئن نیست بتواند از پس یک ماه روزه‌ گرفتن برآید. او می‌گوید: "تا جایی که بتوانم ادامه خواهم داد اما آب نخوردن کار بسیاری سختی است. "