با اندوه بسیار سحرگاه ۲۲ فروردین ماه یکی دیگر از مادران خاوران، فرنگیس صلصالی که به مادر گلچوبیان شهره بود، در اثر سکته‌ی قلبی، درگذشت.
در سال ۱۳۶۰ جمهوری اسلامی فرزندش کورش را که در ارتباط با سازمان راه کارگر دستگیر شده بود، به جوخه‌ی مرگ سپرد و فرزند دیگرش کامبیز را، در سال ۱۳۶۷ در جریان کشتار وحشیانه‌ی زندانیان در زندان، به دار آویخت. کامبیز در ارتباط با فدائیان خلق پیرو بیانیه‌ی ۱۶ آذر دستگیر شده بود.
مادر گلچوبیان یکی از مادران شجاع و از دادخواهان پیگیر خاوران بود که نه تنها در گلزار خاوران حضور ملموسی داشت، در عموم مراسم هائی که برای گرامیداشت جانباختگان برگزار می شد، شرکت می کرد. او در مراسم ها از شرکت کنندگان درخواست می کرد که جمعی ترانه کاروان را بخوانند چون به قول خودش، کامبیز عاشق این آهنگ بود. متاسفانه در چند ساله‌ی اخیر به دلیل بیماری خانه‌نشین شد و نمی‌توانست در مراسم جانباختگان در گلزار خاوران حضور داشته باشد.
مادر گلچوبیان در آخرین پیام خود چنین گفته‌است: آرزو داشتم که بمانم شاهد به خاکسپاری این سیستم مستبد باشم؛ و اضافه کرده است سلام مرا به دوستان و رفقای کورش و کامبیز برسانید و بگوئید که خیلی دوستشان دارم.
حزب چپ ایران (فدائیان خلق) درگذشت مادر گلچوبیان را به خانواده و خویشان ایشان و دیگر مادران خاوران تسلیت می‌گوید و بار دیگر اطمینان می دهد که در دادخواهی خانواده‌ی جانباختگان در کنار آن‌ها بوده و از هر گامی که در این مسیر برداشته شود، پشتیبانی خواهد نمود.
یاد مادر گلچوبیان عزیز گرامی باد!
دفتر شورای مرکزی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
۳۰ فروردین ۱۴۰۰ - ۱۹ آوریل ۲۰۲۱
زنده یاد کامبیز گلچوبیان
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید