با جدا شدن از دولت عراق و اعلام استقلال تهدیدها پایان می‌یابند
بیانیە PAK بمناسبت بیست و سومین سالگرد قیام تاریخی جنوب کوردستان
بیست و سە سال پیش در بطن شرایط جهانی و منطقەای ویژەای، فرصتی برای فرزندان ملت کورد در جنوب کوردستان ایجاد گردید تا در قیامی تاریخی شهرها و مناطق میهن اشغالی را از وجود نیروهای اشغالگر دولت عراق آزاد سازند.
این قیام تاریخی، حلقەای از زنجیرە انقلاب‌هایی بود کە از قیام امیر بدرخان بزرگ و شیخ عبیداللە نهری آغاز گردیدە بود و سپس رهبرانی چون شیخ محمود حفید، شیخ عبدالسلام بارزانی، اسماعیل آقا سمکو، شیخ سعید پیران، سید رضا درسیمی، ژنرال احسان نوری پاشا و پیشوا قازی محمد و مصطفی بارزانی، هر بار در یکی از بخش‌های کوردستان با هدف بیرون راندن نیروهای اشغالگر از کوردستان و بە کف گرفتن سرنوشت سیاسی، آن را تداوم بخشیدند.
این قیام باشکوە، راە شکوفایی و پیروزیهای بعدی جنبش رهایی بخش کورد، در جنوب کوردستان را هموار کرد و علیرغم موانع و مشکلاتی کە بروز کردند، پیشرفت و ترقی ملت کورد را در سطوح ملی و بین المللی موجب گردید. تشکیل ارگان‌ها و نهادهای مشروع دولتی در جنوب کوردستان از نتایج قیام بود.
قیام تاریخی مارس 1991 جنوب کوردستان، نە تنها نقطە عطفی برای این بخش از کوردستان بزرگ، بلکە نتایج آن دیگر بخش‌های کوردستان را تحت تأثیر قرار داد.
فرزندان ملت بزرگ کورد!
بیست و سومین سالگرد قیام تاریخی جنوب کوردستان، در شرایطی فرا رسید کە بار دیگر روابط کورد و بغداد، دچار بحران گردیدە است. حکومت عراق با سلاح اقتصاد بە جنگ ملت کورد رفتە و با خودداری از ارسال بودجە اقلیم کوردستان، کوردستان را تحت محاصرە اقتصادی قرار دادە است.
خودداری حکومت عراق از اجرای مادە 140 قانون اساسی، مواضع و اقدامات خصمانە نخست وزیر عراق در قبال ملت کورد، نقض آشکار مفاد قانون اساسی در 3 سال گذشتە، ایجاد فرماندهی دجلە در اریش عراق با هدف رویاروی با مردم کوردستان، خرید تسلیحات نظامی، قبضە کردن همە ابزارهای قدرت دولتی و مشارکت در طراح‌های سیاسی امنیتی دولتهای ایران و سوریە علیە ملت کورد، نشان می‌دهند کە پروژە و پروسەای کە برآن عنوان "دمکراتیزە کردن عراق" و "نظام فدراتیو" اطلاق گردیدە است، استراتژی‌ای شکست خوردە و بی حاصل برای ملت کورد است.
این روند و رویدادها باردیگر دال بر آن است کە زندگی آرام و باثبات دور از جنگ و تهدید برای ملت کورد، در چارچوب این دولت تنها توهمی است کە توش و توان و فرصت‌های پیش روی ملت کورد را هدر می‌هد و با گذشت زمان تهدیدهای آزمون شدە گذشتە، باردیگر شکل می‌گیرند. اگر تشکیل دولت عراق در اساس اشتباهی مصیب‌بار بود برای ملت کورد کە دولت انگلیس مرتکب آن شد، نقش خود کورد در احیا و بازسازی آن، بعد از فروپاشی در سال 2003، تکرار آن بود.
تنها راە پایان تهدید و مخاطرە علیە حاکمیت و مردم کوردستان و عدم تکرار جنایاتی کە در گذشتە دولت عراق علیە ملت کورد مرتکب شدە است، جدا شدن کوردستان از این دولت و اعلام دولت مستقل کوردستان است.
اکنون جای آن دارد کە بە همین بهانە و مناسبت بر این نکتە تأکید ورزیم کە آنچە از تجربە شکست این استراتژی در عراق استنتاج می‌گردد، در مورد ایران نیز کاملا صدق می‌کند. برقراری دمکراسی در این دولت‌ها و دست یافتن ملت کورد بە حقوق کامل خود، بدون تغییرات ژئوپولتیکی در جهت انطباق مرزهای سیاسی با هویت ملی ملت‌های منطقە، قابل تحقق نیست.
از این روست کە پارت آزادی کوردستان، عدم اعتقاد خود را بە استراتژی دمکراتیزە کردن و فدرالیسم در ایران و جابەجایی قدرت سیاسی میان گروهها و نخبگان حاکم فارس، اعلام کردە است. پارت آزادی کوردستان برگزاری رفراندومی آزاد، در کوردستان تحت نظارت بین المللی را برای تعیین سرنوشت سیاسی آن، گزینەی احسن برای ملت کورد می‌داند.
پارت آزادی کوردستان
کمیتە مرکزی
14 رشمەی 2713 کوردی
5 مارس 2014 میلادی
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید