واکنش وزیر خارجه کانادا و فراخوانی زانیار مرادی به دادگاه کیفری

ماموران امنیتی زندان رجایی شهر سه‌شنبه شب 6 اسفند، به زانیار مرادی زندانی سیاسی کُرد گفته‌اند که فردا ساعت 6 و نیم بامداد برای رفتن به دادگاه کیفری حاضر باشد. همچنین در تازه‌ترین واکنش‌ها به انتقال لقمان و زانیار مرادی به دادگاه کیفری، جان بایرد وزیر خارجه کانادا در صفحه تویتر خود نسبت به شکنجه لقمان و زانیار مرادی اعتراض کرده و آنها را مستحق یک محاکمه عادلانه دانسته و خواستار محاکمه منصفانه آنها در دادگاهی آزاد شد.
بنابه گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، سه‌شنبه شب 6 اسفندماه 1392، از طریق بلندگوی سالن 12 زندان رجایی شهر نام زانیار مرادی زندانی سیاسی کُرد محکوم به اعدام را خواندند. ماموران امنیتی این زندان به وی گفته‌اند که فردا ساعت 6 و نیم بامداد برای رفتن به دادگاه حاضر باشد. گویا وی نیز همچون لقمان مرادی که در یک‌شنبه 3 اسفند در شعبه 74 دادگاه کیفری تهران محاکمه مجدد شده، دوباره دادگاهی خواهد شد. همزمان با انتشار خبر ضرب و شتم لقمان مرادی در هنگام اعزام به دادگاه، جان بایرد وزیر خارجه کانادا در صفحه تویتر خود نسبت به شکنجه لقمان و زانیار مرادی اعتراض کرده و آنها را مستحق یک محاکمه عادلانه دانست.
در گزارش‌های قبلی کمپین و همچنین گزارش‌های خبرگزاری‌های معتبر و نهادهای حقوق بشری آمده بود که لقمان مرادی هم‌پرونده‌ای دیگر زانیار، در هنگام انتقال به دادگاه، به دلیل سرباز زدن از پوشیدن لباس مخصوص متهمان زندانی، از سوی ماموران امنیتی مورد ضرب و شتم قرار گرفته و منجر به صدمات جدی بدنی و خونریزی داخلی و در پی آن انتقال وی به بیمارستان امام خمینی شده است.
در پی این حادثه مدافعان حقوق بشری، نهادها و سازمان‌های حقوق بشری برخورد 4 تن از ماموران امنیتی زندان رجایی شهر را مصداق شکنجه اعلام کرده و به صورت گسترده به آن اعتراض کردند.
در تازه‌ترین واکنش‌ها جان بایرد وزیر خارجه کانادا در صفحه تویتر خود نسبت به شکنجه لقمان و زانیار مرادی اعتراض کرده و آنها را مستحق یک محاکمه عادلانه دانسته و خواستار محاکمه منصفانه آنها در دادگاهی آزاد شد.
همچنین حشمت‌الله طبرزدی که خود از زندانیان سیاسی محبوس در سالن 12 زندان رجایی شهر است طی نامه‌ای از رفتار مردانی رییس زندان و مخصوصا ماموران این زندان، درباره "ضرب و شتم وحشیانه" لقمان مرادی زندانی سیاسی محکوم به اعدام در حین انتقال وی به دادگاه به شدت انتقاد کرده و هشدار داده بود: "از مسوولین بالادستی ایشان می‌خواهم تا دیر نشده است، به مهار ایشان مبادرت کنند؛ در غیر اینصورت مسوولیت اتفاقات ناخوشایند بعدی به عهده همه آنها است."
گفته می‌شود که محمد صالح نیکبخت وکیل لقمان و زانیار مرادی نیز از همه‌ کسانی که‌ نجات جان این دو جوان برایشان اهمیت دارد درخواست کرده تا روشن شدن نتیجه‌ دادرسی از هرگونه‌ اظهار نظر رسمی و غیر رسمی در فضای مجازی و رسانه‌‌ای خودداری کنند.
گفته شده این دو زندانی سیاسی کُرد مریوانی بعد از انتقال به زندان رجایی شهر در چندین "رنجنامه" جداگانه، اتهام ترور فرزند امام جمعه را تکذیب و اعترافات تلویزیونی پخش شده از سوی صدا و سیما را بر اثر شکنجه‌های غیرانسانی وزارت اطلاعات قبول کرده‌‌اند.
این دو زندانی در نامه‌ای سرگشاده از داخل زندان اعلام کردند که اعترافات آنان زیر شکنجه بوده است و بازجویان آنها را تهدید به "تجاوز جنسی" کرده‌اند.
زانیار در این نامه نوشت: "یک بطری را آورده بودند و می‌گفتند که باید قبول کنی اگر قبول نکنی باید روی این بطری بشینی و همچنین تهدید به تجاوز جنسی می‌کردند و می گفتند خودت انتخاب کن یا قبول می‌کنی یا این آخرین راهته، من هم به ناچار قبول کردم چون نمی‌توانستم این نوع شکنجه‌ها را تحمل کنم و به‌شدت از ناحیه‌ی بیضه خونریزی و سوزش داشتم و دیگر در برابر شکنجه‌های بی‌رحمانه دوام نداشتم. حتی هیچ دکتری برای معالجه‌ی من نیاوردند و هنوز هم هر دوی ما مشکل داریم."

لقمان دیگر هم‌پرونده‌ای محکوم به اعدام زانیار، نیز با اشاره به اینکه اعترافاتش تحت شکنجه بوده در این نامه نوشت: "ما قربانیان شکنجه‌های بیرحمانه‌ی اداره اطلاعات سنندج هستیم و تمام اتهاماتی که به ما زده‌اند را تکذیب می‌کنیم و هیچ کدام از این اتهاماتی که به ما زده‌اند را قبول نداریم؛ از تمام گروه‌ها و سازمان‌های حقوق بشری تقاضامندیم که با عاملین شکنجه‌های بیرحمانه اطلاعات سنندج طبق عدالت برخورد قانونی صورت گیرد. از تمام دنیا به خصوص دبیرکل سازمان ملل و سازمان حقوق بشر و سازمان عفو بین‌الملل و کمیته ضد شکنجه و دیگر سازمان‌های ذیربط تقاضای کمک می‌کنیم."
زانیار و لقمان مرادی به حکم قاضی صلواتی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، در د‌ی‌ماه سال ۱۳۸۹ به اتهام عضویت در حزب کومله، دست داشتن در قتل پسر امام جمعه مریوان، محاربه با خدا و افساد فی الارض به اعدام محکوم شدند.