بنابه گزارش کمپین دفاع از زندان سیاسی و مدنی، امروز سهشنبه ٢٩ بهمنماه 1392 بنابه شكایت وزارت اطلاعات، ارژنگ داوودی زندانی سیاسی در زندان بندر عباس مجددا برای بازجویی و رسیدگی به اتهامات جدید انتسابی اطلاعات بر علیه وی، به دادگاه انقلاب منتقل و دادگاهی مجدد شد. گفته میشود که اقدام علیه نظام جمهوری اسلامی از جمله اتهامات جدید منتسب به او است. این زندانی سیاسی پیشتر به اتهام راهاندازی و تاسیس «جنبش آزادی ایرانیان» و همچنین «کنفدراسیون دانشجویان ایرانی» محاکمه شده بود. این در حالی است که اتهامات دیگری همچون نوشتن «مانیفست ضد نظام جمهوری اسلامی»، توهین به رهبر و بنیانگذار جمهوری اسلامی و مسوولین نظام و روحانیون، توهین به مقدسات، و همکاری با خبرنگار کانادایی «جین کوکان» برای ساخت فیلم مستند «ایران ممنوع» نیز در پرونده ارژنگ داوودی وجود دارد. مجموعه این اتهامات ۱۵ سال زندان، ۷۴ ضربه شلاق و ۵ سال محرومیت از حقوق اجتماعی را برای ارژنگ داوودی به همراه داشته است. گفتنی است این معلم زندانی در بیش از 10 سال گذشته، به زندانهای مختلفی تبعید شد؛ از زندان اوین به زندانی در اهواز، از آنجا به زندان گوهردشت و سپس به زندان بندرعباس تبعید شده است. مجازاتی که برای وی در نظر گرفتهاند بیش از آن چیزی است که حکومت ایران اعلام کرده است. آنطور که ارژنگ داوودی در یکی از نامههایش مینویسد: "در سال 13۸۶ خانهام با تمام وسایل داخلش، مهر و موم شد و خودروی شخصیام نیز توقیف شده است." ارژنگ داوودی در مدتی که در زندانهای مختلف دوره محکومیت خود را میگذراند بارها در اعتراض به وضعیت نامناسب زندان، بدرفتاری زندانبانان و همچنین در اعتراض به اوضاع سیاسی- اجتماعی ایران دست به اعتصاب غذا زده است. در گزارشهای قبلی کمپین آمده بود، این زندانی سیاسی هماکنون تنها زندانی است که در یک سالن کاملا ایزوله شده در زندان مرکزی بندر عباس نگهداری میشود. مدتهاست که هیچ زندانی دیگری در این سالن نگهداری نمیشود و نگهبانان او نیز از ماموران اطلاعاتی زندان هستند. او حتی حق صحبت کردن با آنها را ندارد. 10 سال از حکم زندان ارژنگ داوودی میگذرد، و هماکنون در سلول ۶ همان سالن ایزوله شده نگهداری میشود. این سلول فاقد دریچه، پنجره و تهویه مطبوع بوده و نور به داخل نمیتابد و همچنین از امکان هواخوری نیز محروم است. گفته میشود هدف بازجویان وزارت اطلاعات از اعمال اینگونه شرایط سخت و شکنجههای روانی، در هم شکستن روحیه او است. زندانی سیاسی ارژنگ داودی، معلم بوده و از سال ۱۳۸۲ تاکنون در زندان بهسر میبرد. وی در طول 10 سالی که از زمان زندانی شدنش میگذرد، بارها به سلولهای انفرادی اطلاعات برده شده و ماهها تحت شکنجههای جسمی و روحی بازجویان این اداره قرار گرفته است.
ارژنگ داوودی زندانی سیاسی مجددا دادگاهی شد
امروز سهشنبه 29 بهمنماه ارژنگ داوودی زندانی سیاسی زندان بندر عباس مجددا برای بازجویی و رسیدگی به اتهامات جدید بر علیه وی به دادگاه برده شد.
بنابه گزارش کمپین دفاع از زندان سیاسی و مدنی، امروز سهشنبه ٢٩ بهمنماه 1392 بنابه شكایت وزارت اطلاعات، ارژنگ داوودی زندانی سیاسی در زندان بندر عباس مجددا برای بازجویی و رسیدگی به اتهامات جدید انتسابی اطلاعات بر علیه وی، به دادگاه انقلاب منتقل و دادگاهی مجدد شد. گفته میشود که اقدام علیه نظام جمهوری اسلامی از جمله اتهامات جدید منتسب به او است.
این زندانی سیاسی پیشتر به اتهام راهاندازی و تاسیس «جنبش آزادی ایرانیان» و همچنین «کنفدراسیون دانشجویان ایرانی» محاکمه شده بود.
این در حالی است که اتهامات دیگری همچون نوشتن «مانیفست ضد نظام جمهوری اسلامی»، توهین به رهبر و بنیانگذار جمهوری اسلامی و مسوولین نظام و روحانیون، توهین به مقدسات، و همکاری با خبرنگار کانادایی «جین کوکان» برای ساخت فیلم مستند «ایران ممنوع» نیز در پرونده ارژنگ داوودی وجود دارد.
مجموعه این اتهامات ۱۵ سال زندان، ۷۴ ضربه شلاق و ۵ سال محرومیت از حقوق اجتماعی را برای ارژنگ داوودی به همراه داشته است.
گفتنی است این معلم زندانی در بیش از 10 سال گذشته، به زندانهای مختلفی تبعید شد؛ از زندان اوین به زندانی در اهواز، از آنجا به زندان گوهردشت و سپس به زندان بندرعباس تبعید شده است. مجازاتی که برای وی در نظر گرفتهاند بیش از آن چیزی است که حکومت ایران اعلام کرده است. آنطور که ارژنگ داوودی در یکی از نامههایش مینویسد: "در سال 13۸۶ خانهام با تمام وسایل داخلش، مهر و موم شد و خودروی شخصیام نیز توقیف شده است."
ارژنگ داوودی در مدتی که در زندانهای مختلف دوره محکومیت خود را میگذراند بارها در اعتراض به وضعیت نامناسب زندان، بدرفتاری زندانبانان و همچنین در اعتراض به اوضاع سیاسی- اجتماعی ایران دست به اعتصاب غذا زده است.
در گزارشهای قبلی کمپین آمده بود، این زندانی سیاسی هماکنون تنها زندانی است که در یک سالن کاملا ایزوله شده در زندان مرکزی بندر عباس نگهداری میشود. مدتهاست که هیچ زندانی دیگری در این سالن نگهداری نمیشود و نگهبانان او نیز از ماموران اطلاعاتی زندان هستند. او حتی حق صحبت کردن با آنها را ندارد.
10 سال از حکم زندان ارژنگ داوودی میگذرد، و هماکنون در سلول ۶ همان سالن ایزوله شده نگهداری میشود. این سلول فاقد دریچه، پنجره و تهویه مطبوع بوده و نور به داخل نمیتابد و همچنین از امکان هواخوری نیز محروم است. گفته میشود هدف بازجویان وزارت اطلاعات از اعمال اینگونه شرایط سخت و شکنجههای روانی، در هم شکستن روحیه او است.
زندانی سیاسی ارژنگ داودی، معلم بوده و از سال ۱۳۸۲ تاکنون در زندان بهسر میبرد. وی در طول 10 سالی که از زمان زندانی شدنش میگذرد، بارها به سلولهای انفرادی اطلاعات برده شده و ماهها تحت شکنجههای جسمی و روحی بازجویان این اداره قرار گرفته است.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید