خبر درگذشت کاظم ساریخانی قهرمان جودوی آسیا و نفر پنجم المپیک سیدنی، از سوی برخی رسانه‌ها با ابهاماتی مواجه است. ضایعه مغزی، دلیل مرگ ناگهانی این ورزشکار ۳۷ ساله عنوان شده.خانواده‌اش قصد طرح موضوع و شکایت از فدراسیون جودوی عربستان را داشتند اما مسئولان فدراسیون ایران مانع شده و اعلام کردند که زندگی ساریخانی را تامین خواهند کرد. فدراسیون جودو اطلاع رسانی دقیقی درباره این موضوع انجام نداد. جزئیات پرونده پزشکی ساریخانی هم منتشر نشده است اما متن مصاحبه‌های انتقاد آمیز قهرمان ملی که ناگهان «بیمار روانی» شد، در آرشیو خبرگزاری‌ها قرار دارد.
او پنج سال قبل با توافق فدراسیون‌های جودوی ایران و عربستان راهی این کشور شد تا تحولی در جودوی این کشور پدید بیاورد. اما یک درگیری در همان نخستین ماه فعالیتش که معمای مرگ ساریخانی نیز در آن نهفته است، باعث شد خیلی زود به ایران بازگردانده شود.
ساریخانی در همان مقطع به خبرگزاری مهر گفت در عربستان عده‌ای که مخالف حضورش در این کشور بوده‌اند، با هجوم به محل اقامتش ضمن ایجاد نزاع، آمپولی را به او تزریق کرده‌اند که منجر به بیهوشی او شده. ساریخانی وقتی چشم باز می‌کند، خودش را در بیمارستان روانی تهران می‌بیند.
سکوت مسئولین ورزش ایران
بنابر نوشته دویچه وله :او سه سال بستری بوده. خانواده‌اش قصد طرح موضوع و شکایت از فدراسیون جودوی عربستان را داشتند اما مسئولان فدراسیون ایران مانع شده و اعلام کردند که زندگی ساریخانی را تامین خواهند کرد. فدراسیون جودو اطلاع رسانی دقیقی درباره این موضوع انجام نداد. جزئیات پرونده پزشکی ساریخانی هم منتشر نشده است اما متن مصاحبه‌های انتقاد آمیز قهرمان ملی که ناگهان «بیمار روانی» شد، در آرشیو خبرگزاری‌ها قرار دارد.
او با انتقاد مکرر نسبت به فراموشی موضوع از سوی مسئولان می‌گفت: «دیگر کسی من را نمی‌شناسد. درخشان و امینی (مسئولان وقت فدراسیون) من را به عربستان اعزام کردند و اجازه ندادند تا موضوع را از طریق قانونی پیگیری کنم. حالا چه کسی حق من را می دهد؟»
طی این مدت، مسئولین فدراسیون جودو تغییر کردند، فدراسیون‌های جدید هم با مشکلاتی مانند پناهندگی وحید سرلک ستاره تیم ملی به آلمان، سقوط هواپیمای حامل تیم ملی نوجوانان و مرگ دلخراش اعضای این تیم، افشای تقلب گسترده در رده‌های سنی پایه، همچنین کسب نتایج ضعیف در تمام رده‌های سنی مواجه بود. لابلای این اتفاقات و ناکامی‌ها، کاظم ساریخانی هم از یادها رفت.
رانندگی در یزد
مردی که از نخستین مربیان جودوی ایرانی شاغل در خارج از کشور بود، پس از سه سال درمان به خاطر مخارج سنگین زندگی در تهران و عدم حمایت مسئولین، از تهران به یزد کوچید تا نزد قوم و خویش همسرش زندگی کند.
در حالیکه پزشک معالجش او را از کار و فعالیت منع کرده بود، در آژانس رانندگی می‌کرد تا خرج زندگی خانواده‌اش را تامین کند.
او به ایسنا گفت چند بار به وزیر ورزش نامه داده، درخواست وقت ملاقات و پیگیری مشکلاتش را داشته اما ترتیب اثری داده نشده. به همین خاطر «خانواده‌ام هم در این سال‌ها به واسطه بیماری من بیمار شده‌اند. نه تنها همسر و فرزندم، بلكه پدر و مادرم و دیگر نزدیكانم همه بیمار شده‌اند. من ۲۲ مدال برای این كشور گرفته‌ام، اما متاسفانه كسی جوابگو نیست و به وضعیت من رسیدگی نمی‌كند.»
۲۴ ساعت بازداشت
وقتی خبر بی توجهی «صندوق حمایت از قهرمانان» نسبت به مشکلات ساریخانی منتشر شد، محمدعلی رستگار سرپرست فدراسیون جودو به ایسنا گفت: «ساریخانی را دوست دارم. از هر كمكی كه در چارچوب قانون باشد دریغ نخواهم كرد. ماجرا را پیگیری كردم. تلاش میكنیم بتواند تجربیاتش را در لیگ به باشگاه‌ها انتقال دهد و از او حمایت لازم را میكنیم.»
اما پیگیری‌ها نتیجه بخش نبود و اغلب وعده‌ها نیز سرانجامی داشت. وقتی ساریخانی برای ملاقات با مدیر عامل این صندوق، دنبال گرفتن وقت ملاقات بود و با پاسخ منفی مواجه می‌شد، در دفتر محل اداره صندوق با مسئولینش مشاجره می‌کند.
آنها با نیروی انتظامی تماس می‌گیرند و ساریخانی ۲۴ ساعت در بازداشت بود. او پس از آنكه بیمارستان محل درمانش نوع بیماری او و مصرف داروهای اعصاب را تایید کرد، توانست از بازداشتگاه خارج شود. گرچه این تنش‌ها، فقط یک سال بعد او را از پا در آورد.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید