تابناک خجولانه به توهین جنتی پاسخ داد!

تابناک که خود پرچمدار اعمال بردگی فرهنگ و دین تحمیلی می باشد؛ نمی تواند در جایگاه دفاع از حق زن ایرانی در انتخاب پوشش اختیاری قرار گیرد.
******* 
دانشجویان برای نمره، با حجاب یا بی حجاب نمی شوند
دانشگاه‌های ایران پر از انسان‌های شریفی است که برای آموختن و در حالت بدتر برای مدرک گرفتن به دانشگاه می‌روند ولی این سخن که دانشجویان برای نمره هر کاری می‌کنند غیرمنصفانه و توهین آمیز است. هر چند که کسی طرفدار بی‌توجهی به شئون اخلاقی و عرف اجتماع نیست ولی درد این که دانشجویان برای نمره هر کاری بکنند خیلی بزرگتر از این است که کمی بدحجاب باشند. مگر در اسلام ناب محمدی، هدف وسیله را توجیه می‌کند!
کد خبر: ۳۴۶۲۴۵
تاریخ انتشار: ۳۰ شهريور ۱۳۹۲ - ۱۶:۰۴

آیا دانشجویان برای نمره هر کاری می‌کنند؟«دانشجو در دانشگاه به دنبال نمره است و هرچه استاد بگوید، گوش خواهد داد. اگر استاد به دانشجو بگوید برای دادن نمره، حجاب و عفاف خود را رعایت کن، دانشجو این کار را انجام می‌دهد چراکه برایش هزینه‌ای ندارد. خیلی‌ها به ما می‌گویند دانشجو با حجاب وارد دانشگاه می‌شود اما بعد از مدتی تغییر می‌کند، اگر کسی را جلوی در بگذارند و بگویند اگر حجابتان را رعایت نکنید در نمره‌تان اثر خواهیم داد، مسلما به آن عمل خواهد کرد.»

به گزارش «تابناک»، این یکی از جدیدترین راه حل‌هایی است که برای اصلاح وضعیت حجاب و عفاف در دانشگاه‌ها پیشنهاد شده است. این پیشنهاد، پیش و بیش از هر چیز نشان دهنده مثال مناسبی از ماهیت «فیل مانند» دانشگاه‌های کشور است. فیل داستان مولوی که عده‌ای در تاریکی دست‌شان به پا و گوش و خرطوم آن می‌خورد و هر یک تفسیری عجیب از آن داشتند و همین نشناختن دانشگاه سبب ارائه انواع نسخه‌های بی سرانجام برای دانشگاه نیز شده که بسیاری از آنها، بیش از آن که مفید باشد به دانشگاه‌ها و جو و رابطه علمی در آن آسیب زده است.

در حالی که «تعلیم و تعلم عبادت» دانسته می‌شود و «درس خواندن برای گرفتن مدرک» آسیب و مشکل نظام آموزشی کشور دانسته می‌شود، درس خواندن به قصد نمره گرفتن صرف نیز چندان امر پسندیده‌ای نیست. حال در این شرایط کاری غیر علمی برای نمره گرفتن که دیگر مصیبت است. دختر یا پسری که بدون درس خواندن نمره بگیرد و پزشک و مهندس شود یا بیماری را می‌کشد یا خانه‌ای خواهد ساخت که بر سر صاحبانش آوار شود.

درست است که معتبرترین دانشگاه‌های غربی که چندان هم ادعای دین و ایمان ندارند، قوانینی برای پوشش دانشجویانشان دارند ولی علاوه بر آن مقرراتی دارند که احساسات و عواطف و روابط انسانی بر سرنوشت نمره و درس دانشجویان و حتی تصمیمات کارکنان دانشگاه تاثیر نگذارد.

چه بسیار دانشگاه‌هایی در غرب که قوانینی برای جلوگیری از مسائل غیر حرفه‌ای بر روابط اساتید و کارکنان و دانشجویان و از جمله آیین‌نامه مربوط به روابط نزدیک شخصی یا Code of Practice on Close Personal Relationships دارند تا از انواع و اقسام سوء استفاده از موقعیت‌ و از جمله در انتخاب پذیرفته‌شدگان، ارزیابی دانشجویان، اعطای جوایز، مسائل انضباطی، انتصاب و ارتقای کارکنان، مبادلات مالی و نظیر آن پیشگیری کنند. همین دانشگاه‌های بلاد کفر مانند بسیاری از مراکز تجاری و اقتصادی آن قوانینی دارند تا از تسلط مفسده‌آمیز افراد بر یکدیگر جلوگیری کنند.

دانشگاه‌های ایران نیز به جای این که به سمتی بروند که علنا و رسما نمره را به مسائل غیر علمی گره بزنند، به این نیاز دارند که بخش حرفه‌ای درس و مشق را از هر چه که غیر علمی است جدا کنند.

چه کسی باید درد دل دانشجویانی را بشنود که اگر استاد طرفدار جناحی بود آنها هم باید مسائل را به نفع همان جناح تحلیل و تفسیر کنند و اگر جایی به مصاحبه می‌روند باید اول بررسی کنند که مصاحبه‌گر از شنیدن چه جوابهایی خوشش می‌آید تا همان‌ها را بر زبان بیاورند؟ دوست داشته باشیم یا نه، بسیاری از رشته‌های تحصیلی و به خصوص در علوم انسانی با چنین دردی درگیرند. درد دانشجوهایی که به جای فکر کردن باید نظر دیگران را بپذیرند و طوطی‌وار تکرار کنند تا نمره بگیرند.

دانشگاه‌های ایران پر از انسان‌های شریفی است که برای آموختن و در حالت بدتر برای مدرک گرفتن به دانشگاه می‌روند ولی این سخن که دانشجویان برای نمره هر کاری می‌کنند غیرمنصفانه و توهین آمیز است. هر چند که کسی طرفدار بی‌توجهی به شئون اخلاقی و عرف اجتماع نیست ولی درد این که دانشجویان برای نمره هر کاری بکنند خیلی بزرگتر از این است که کمی بدحجاب باشند. مگر در اسلام ناب محمدی، هدف وسیله را توجیه می‌کند!