چهره زشت تجاوز نظامي

 كاميون نظامي در حاشيه شهرجيره هاي كمك غذائي آرد ، شيرخشك ، سويا ، حبوبات و.... را از صليب سرخ ، بين مردم توزيع ميكند سربازان با اسلحه كنار جاده ايستاده اند و با تمسخر شاهد تاراج وحشيانه مردان قوي هيكل و پرتاب بسته هاي جيره بين جمعيت فشرده شده پشت كاميون بودند.فروشگاهها ، داروخانه ها ، انبارها تخريب و اجناس آن غارت شده بود.آب و برق شهر قطع و روزها بود كه خدمات عمومي براي تخليه زباله ها وجود نداشت.از گوشه و كنار شهر ستونهاي دود بلند بود.درب بيمارستانها ازدحام بود وكادرپزشكي ديده نميشد ، جمعيت در راهروها ومحوطه بيمارستان سرگردان موج ميزدند. كنار پياده رو جنب بيمارستان دختر و مادري كنار مردي مريض كه جان ميداد شيون ميكشيدند. در شهرگروهها و باندهاي مسلح به چوب و كارد و كلت و كلاش به خانه ها و ادارات دولتي حمله ميكردند وهرچه ميتوانند ميدزدند . خانه هاي بزرگ غارت ميشد و شهر در هرج ومرج بود. درگيري ها و زد و خوردهاي خانوادگي و قومي در حاشيه و محلات پائين كشته هائي را كنار خيابان رها كرده بود.از كوچه اي صداي فرياد كمك و شيون زني و خنده هاي بلند مرداني مي آمد ولي كسي به كمك آنها نمي شتافت. اهالي محله هاي شلوغ دسته هاي نگهباني و سنگر هاي گشت و نگهباني ساخته بودند.از گوشه و كنار گاه و بيگاه صداي خفيف تير اندازي پراكنده و فريادهاي دردآلودمي آمد.وسط بلوارهاي بزرگ اجسادي به دار آويخته و روي كاغذي كه به سينه آنها سنجاق شده بود با خط بد نوشته بودند "امام جمعه جهنم" ، "بسيجي مزدور"،"خائن حكومتي".

وبا ، اسهال شيوع كرده بود . قبرستان ازدحام بود . جسدها به سرعت دفن ميشد ، تكي يا گروهي وهمه بدون تشريفات. شهر پر شده بود از انتقام ها و كينه هاي كهنه ، دوست از دوست ، همسايه از همسايه. درخانه اي مردي دست خالي برگشته بود و با گريه خاموش ، ضجه كودكش را پاسخ ميداد. زمان از كنار خشونت و تجاوز و انتقام كور ميگذشت و اين چهره كريه تجاوز نظامي بيگانه است. شرايط ايران با عراق فرق ميكند. عراق بعد از اشغال در مقابل ايران بعد از اشغال بهشت است .

اما امروز ملت خاموش و مستاصل ، اميد ازهمه بريده وفقط به طوفاني دل بسته كه اگر نجاتش ندهد ولي انتقام آنها را از حكومتيان بگيرد. ملت حاضراست به غرق كشتي كشور به اميد مرگ دزدان كشتي ، چرا ملتي حاضر ميشود چنين زجري را و چنين روزگاري را ببيند؟ چرا بيماري حاضر به مرگ ميشود تا ميكرب بميرد؟ حكومت گريزي از روياروئي مستقيم نظامي براي خود نگذاشته و شايد براي اين بركت مضاعف لحظه شماري ميكند. چگونه حكومتي ميتواند با پول و جان و گوشت ملتي اميال شيطاني و جاه طلبي سلطه جهاني خود به ملت تحميل كند؟ 28 سال ؟ كدام وجه متمايزحكومت توانسته اورا بر اريكه تخت ضحاك نگه دارد؟ آمريكا رهائي از مشكلات مشكلات سياسي و اقتصادي خود را در قطع جريان حمايت مالي و نظامي ايران ميبيند و قدم به قدم به مشروعيت بين المللي تجاوز نظامي نزديك ميشود. همه چيز براي جنگ مهياست. حكومت ، آمريكا و ملت همه پذيرفته اند. اما روشنفكران ، مدعيان رهبري توده ها كجائيد؟ آلترناتيو شماچيست؟ بايد جنبيد ، چيزي نمانده كه ديگر ايراني براي هيچكس نماند. اختلاف ها را بگذاريد براي داوري ملت.