رژیم ولایت فقیه در بن بست و اپوزیسیون در سازماندهی آلترناتیو ناتوان!

 رژیم اسلامی پس از انتخابات  اخیر هرچه بیشتر  منزوی تر،رسواتر و ورشکسته تر از گذشته گردیده  است.اما اپوزیسیون نیز به همان اندازه ناتوان تر از گذشته در سازماندهی یک آلترناتیو  فراگیر عاجز تر و بی برنامه تر شده است.اپوزیسیون  در برپایی یک آلترناتیو در جنبش مهسایی  نشان داد تا چه اندازه بی کفایت و بی درايت  بوده است. وقتی در سال ۲۰۰۴ یک کارگر لهستانی از جنبش همبستگی  لخ ولنسا به من گفت ف شما ایرانی ها اپوزیسیون  و آلترناتیو،،  ندارید برای من بسیار گران تمام شد و شرمنده شدم! همین وضعیت فعلی که بر نیروهای سیاسی هم اکنون حاکم است در دوره شاه نیز شباهت داشته است.عاقبت بی برنامگی و پراکندگی آن  دوره همه آن نیروهای  سیاسی  را به پیرامون  خمینی کشانید تا مفری برای سرنگوني  شاه یافت شود که پس از واژگون شدن شاه اوضاع  مردم و کشور هزاران بار فاجعه بارتر شد.ایران سالهاست که به سرزمین  با قیامهای ناکام در جهان شهرت یافته است و وضعیت مردم و کشور در سایه رژیم ولایت فقیه هر روز وخیم تر میشود و هیچ آینده  روشنی در چشم انداز نیست و اپوزیسیون  فقط مشغول  مچ گیری از یک و دیگر است.برای مثال ایرج مصداقی در درگیری با وکیل کاوه موسوی گفته بود ، اگر دادگاه به نام من تمام نشود ،آنرا  بهم می زنم.یا در مثالی دیگر دولت چک تروریستی که قرار بود مسيح علی نژاد را ترور کند در ماه گذشته به آمریکا  تحویل داد اما بخشی از اپوزیسیون  نیز در حال ترور فکری مسيح علی نژاد  بسر می برند و با رژیم علیه مسيح علی نژاد  در رقابت قرار دارند. انقلاب آخوندی، اصطلاحی که  تاکنون کمتر بکار  گرفته شده است! گروه های چپی در اینکه انقلاب ۵۷ قیام کارگران و زحمتکشان بود،همچنان در آن بست نشسته اند و واقعیت تاریخی را نه برای خود تشریح میکنند ونه برای مردم توضیح میدهند.چرا جریانات چپ به مردم نمیگویند که کارگران و زحمتکشان  تحت رهبری روحانیت در انقلاب شرکت داشتند نه زیر رهبری گروه های کمونیستی؟برای مثال کارگران اعتصابی صنعت نفت که بقول مهندس بازرگان ،گلوی استبداد در دستانشان بود از خمینی تبعیت میکردند نه از گروهای چپی! شاه شیعیان جهان که از اسلام نوازی نیز غافل نبود میخواست ایران را مدرن کند اما روحانیون با تشکیلات سراسری در شهرهای مختلف مخالف آن بودند و خواستار اجرای قوانین اسلامی بودند..نیروهای چپ و نیمه سکولار جبهه ملی آگاهانه و ناآگاهانه با روحانیون به زعامت خمینی علیه شاه متحد شدند تا انقلاب آخوندی پیروز گردد.روحانیون در تشکیلات سراسری خود در مساجد و بهره گیری از روزهای مذهبی مانند تاسوعا و عاشورا علیه شاه بهره برداری کردند.برای مثال نشست گودالپ پس از تظاهرات میلیونی تاسوعا و عاشورا تصمیم گرفت که شاه گوش بفرمان، ایران ترک کند و قدرت بدست آخونده در آید.