در این ویدیو #سازمان_امنیتی #کا_گ_ب را بررسی می‌کنیم. کا گ ب مهم‌ترین و مشهورترین سازمان اطلاعاتی امنیتی تاریخ #شوروی به‌حساب می‌آمده است. در شوروی، پس از وقوع انقلاب اکتبر و فروپاشی حکومت تزار و سازمان امنیتی اخرانا، اولین سازمانی که برای انجام امور اطلاعاتی و امنیتی شکل می‌گیرد، #سامان_چکا بود. بعد از آن، سازمان‌های ان کا و د و جی پی یو تشکیل شدند و نهایتا پس از مرگ #استالین و آغاز دوران #خروشچف، کا گ ب تاسیس شد. هرقدر که #لنین سعی کرده بود با چکا و جی پی یو اتحاد شوروی را حفظ کند و برای این هدف از #فلیکس_درژینسکی کمک گرفته بود، استالین در سال‌های رهبری‌اش تا می‌توانست افرادی را به‌عنوان رئیس OGPU و NKVD به کار گرفت، کاری را که می‌خواست از آن‌ها کشید و سپس برای حذف کردن‌شان برنامه‌ریزی کرد. از جمله روسای ان کا و د که در دوران استالین در راس هرم سازمان اطلاعاتی قرار گرفتند و سپس حذف شدند، می‌توان به #ویاچسلاو_منژینسکی ، #یاگودا و #نیکلای_یژوف اشاره کرد. سپس با روی کار آوردن #لاورنتی_بریا تلاش کرد در #جنگ_جهانی_دوم و در نبرد با سربازان #هیتلر از نیروهای امنیتی NKVD استفاده کند. بریا در این دوران متخصص حذف کردن افراد پشت سر هم بود و استالین هم از قدرت او در حذف فله‌ای افراد لذت می‌برد. این حذف فله‌ای هم در داخل شوروی و در دوران #پاکسازی_بزرگ شوروی اتفاق افتاد و هم در نبرد با هیتلر و سربازان متحدین!

همه چیز درباره کا.گ.ب؛ اسرارآمیزترین سرویس اطلاعاتی جهان+تصاویر

با سرویس‌های اطلاعاتی‌شوروی سابق و روسیه امروز چقدر آشنایی دارید؟ چرا روسیه یکی از مرموزترین و مخوفترین سرویس‌های اطلاعاتی جهان را دارد؟ جاسوس‌های روسیه در نبرد اطلاعاتی با بلوک غرب چه پیروزی‌ها و شکست‌هایی را رقم زده‌اند؟ فعالیت کا.گ.ب در ایران چه ابعادی دارد؟ برای آشنایی با سرویس اطلاعاتی روسیه با گزارش ویژه مشرق همراه شوید.

گروه گزارش ویژه مشرق - سرویس‌های اطلاعاتی کشورهای صاحب قدرت در جهان بدلیل مخفی‌کاری ذاتی‌شان، همواره از موضوعات مورد علاقه رسانه‌ای بودند و بزرگترین بمب‌های خبری جهان (نظیر افشاگری‌های ویکی‌لیکس، اسنودن و ...) نیز به افشای عملیات و فعالیت‌های سرویس‌های اطلاعاتی قدرت‌های جهانی اختصاص داشته است.

گروه گزارش ویژه مشرق در سلسله‌ گزارش‌هایی، به معرفی مشهورترین سرویس‌های اطلاعاتی جهان از آغاز فعالیت‌ آن‌ها و مهمترین عملیات‌های این سرویس‌ها تا به امروز خواهد پرداخت. در گزارش ویژه پیشین، سرویس اطلاعات محرمانه انگلیس MI6 را معرفی و بررسی کردیم.در این گزارش، نگاهی دقیق‌تر به سرویس اطلاعاتی اسرارآمیز روسیه موسوم به کاگ‌ب خواهیم داشت و برخی زوایای ناگفته و ناآشنای آن را خواهیم گشود.

KGB مخفف عبارت Komitet Gosudarstvennoy Bezopasnosti به معنای کمیته­ امنیتی کشور است. ریشه اولیه این سازمان با نام "اوخرانا" (Okhrana) به 1880 هنگامی که تزار روسیه – الکساندر دوم- آن را با هدف نفوذ در میان احزاب مخالف حکومت ایجاد کرد، باز می­گردد. همین نفوذ باعث گردید که هر گونه اقدامی از سوی این گروه‌ها براحتی سرکوب و کنترل گردد. در سال 1916 وقتی مقامات دولتی روسیه خبر از وقوع یک انقلاب به نیکلاس دوم دادند، او به دلیل اعتماد بسیار زیادش به قدرت و نفوذ اوخرانا، این موضوع را جدی نگرفت.

آرم اوخرانا، سنگ بنای کا.گ.ب

سازمانی با هدف مشابه، بعد از انقلاب روسیه در سال 1917، با عنوان Cheka با هدف تحکیم حکومت لنین ایجاد شد. "چکا" در سال 1918 در طی جنگ‌های داخلی روسیه موقتا تعطیل شد و بار دیگر در سال 1922 تحت عنوان "دفتر مدیریت سیاسی کشور" (GPU) جهت سرکوب مخالفین استالین تاسیس شد. استالین در سال 1934 نام آن را به "کمیساریای خلق برای امور داخلی" (GUGB) تغییر داده و به آن قدرت بی‌مثالی بخشید چرا که اعتقاد داشت نباید زیر نظر حزب فعالیت کند. او از این سازمان بعنوان اهرم قدرتمند سرکوب مخالفانش طی 30 سال حکومت خود استفاده کرد. پلیس مخفی وحشتناک‌ترین نامی بود که مردم روسیه در طی دوران حکومت استالین به گوششان خورد. طی دوره‌­های مختلف تا قبل از مرگ استالین، این سازمان نام­‌های مختلفی به خود گرفت: GUGB در سال 1941، NKGB در سال 1943، MGB در سال 1946، و MVD در سال 1953. پس از مرگ استالین، در سال 1953 MVD تصمیم گرفت که رویکرد خشن خود را کنار بگذارد و با رویکردی جدید در مارس 1954 به KGB تغییر نام داد. تا قبل از تبدیل شدن به KGB، این سازمان با استفاده از ایجاد وحشت در جامعه و به ره­بری از ایده ­آلیسم برای جذب جاسوس در خارج از کشور، اداره می­‌شد.

آرم سازمان چکا و تصویر زرژینسکی به همراه یارانش در این سازمان

اعمال مدرنیزه و اصلاحات در KGB در زمان ریاست "یوری آندروپوف" طی سال های 1967 تا 1982 صورت گرفت. او بعدها به ریاست حزب کمونیسم رسید.

در آگوست 1991، "ولادیمیر کریوچکوف" –رییس وقت سازمان- طرح یک کودتای نافرجام علیه دولت "گورباچف" را به دست گرفت. این می­توانست شروع یک پایان برای KGB باشد. این عمل و دیگر فعالیت­‌ها نظیر نفوذ در کلیسای ارتدوکس با اعتراض عمومی مبنی بر اعمال اصلاحات در KGB روبرو شد. با ظهور "بوریس یلتسین" بر مسند قدرت، وی این سازمان را پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، به 5 آژانس تحت نظر دو بخش تقسیم کرد که هر کدام وظایف محوله خود را انجام می­دادند. در نتیجه در 6 نوامبر 1991، KGB رسما بعنوان یک سازمان واحد از دایره وجود خارج گردید.

یوری آندروپوف رئیس سابق حزب کمونیسم و ولادیمیر کریچکوف رئیس سابق کا.گ.ب

KGB در اصل یک سرویس نظامی بود؛ درست همانند ارتش شوروی. در اسناد طبقه­‌بندی شده این سازمان می‌­توان ماموریت‌­های آن را یافت: مدیریت اطلاعات برون مرزی، ضد اطلاعات، فعالیت­‌های تحقیقاتی و عملیاتی، حفاظت از مرزهای اتحاد جماهیر شوروی، حفاظت از رهبری کمیته مرکزی کمونیست و دولت شوروی، مدیریت مناسبات دولت در کنار مبارزه با ناسیونالیسم و کلیه فعالیت‌های ضد نظام شوروی، و حذف سازمان­‌های معاند حکومت.

KGB یک نام کلی برای فعالیت‌های سرویس اطلاعات شوروی سابق، پلیس مخفی آن کشور و آژانس اطلاعاتی (جاسوسی) شوروی بود که با پیوستن "MKVD" سازمان اطلاعات داخلی شوروی به "MVD" سازمان اطلاعات وزارت کشور شوروی به سال ۱۹۵۴ تاسیس شد در فاصله سال‌های ۱۹۵۴ تا ۱۹۹۱ (زمان سقوط شوروی) فعالیت داشت.

آرم کا.گ.ب

بدنبال فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱، KGB در ظاهر جای خود را به FSB (سرویس ضد جاسوسی روسیه) داد، به و به دو بخش تقسیم شد: سرویس امنیتی فدرال و سرویس اطلاعات برون مرزی دولت روسیه. منتقدان عقیده دارند که این تغییر تنها در نام این سرویس است و این سازمان همچنان به فعالیتهای پشت پرده خود ادامه می‌­دهد. در حال حاضر سرویس اطلاعات داخل روسیه به اختصار FSB و سرویس خارجی آن SVR نامیده می­‌شود.

روسیه سابقه بسیار قدرتمندی در امر جاسوسی دارد و تاریخ جاسوسی در این کشور به دوران حکومت سزارها (تزارها) بر این سرزمین بازمی‌گردد. با این حال بعد از سقوط اتحاد جماهیر شوروی،KGB   که یک سازمان جاسوسی قدرتمند با اختیارات نامحدود بود به سازمان‌های کوچک‌تری با اختیارات بسیار محدود تقسیم شد. اما این محدودیت‌ها مدت زیادی به طول نیانجامید و از زمانی که ولادیمیر پوتین - یکی از اعضای سابق KGB - سکان قدرت را در روسیه به دست گرفت، سرویس اطلاعات جاسوسی خارجی (SVR) توانست بسیاری از اختیارات و اقتدار سابق سازمان‌­های جاسوسی را به دست آورد.

اعدام جمعی از پارتیزان‌های روس توسط حزب نازی

بعد از آمریکا، انگلیس دومین کشوری است که به شدت نگران میزان فعالیت‌­های جاسوسان روسی در این کشور است. مقامات امنیتی انگلیس بر این باورند که میزان فعالیت‌های جاسوسی روسیه علیه انگلیس همچنان در سطح دوران جنگ سرد قرار دارد.

در همین خصوص «جاناتان اوانس» مدیر سازمان ضدجاسوسی انگلیس با اشاره به صرف هزینه­‌های کلان و نیروهای فراوان برای مقابله با جاسوس‌­های روسی تاکید کرده که هزینه‌­های صرف شده در این زمینه به همان اندازه‌­ای است که برای مقابله با القاعده به کار گرفته می‌شود.

"اسنودن" نامی که این روزها حاشیه­هایی برای دو دولت آمریکا و روسیه رقم زده است و دوباره ماجرای جاسوسی‌های روسیه را بر سر زبان‌ها انداخته است. اگر به تاریخ جاسوسی در روسیه نگاه کنیم درخواهیم یافت ماجرای اسنودن برای بار اول نیست که اتفاق افتاده است و در طول تاریخ جاسوسان زیادی از غرب و آمریکا به سمت روسیه سرازیر شده­اند.

به گفته­ سپهبد "ایان پاسه‌­پا" –معاون اسبق سرویس امنیتی رومانی- که ارتباط بسیار نزدیکی با سران سازمان­‌های اطلاعاتی روسیه داشته است، KGB هم اکنون به ازای هر 428 نفر از مردم روسیه، یک مامور اطلاعاتی دارد. او معتقد است که در زمان اتحاد جماهیر شوروی، این سازمان یک دولت در دولت اصلی بود. اما حالا دیگر خودش تبدیل به دولت اصلی شده است.

دوران استالینی KGB: اوج وحشت

با به قدرت رسیدن حکومت بلشویک­‌ها در 1917، لنین، "فلیکس ادموندوویچ زرژینسکی" (Dzerzhinsky) را به سمت ریاست "چکا" گمارد. او تا زمان مرگ خود در سال 1926 یعنی پس از مرگ لنین و بخشی از حکومت استالین، در این سمت باقی بود. پس از وی، "ویاچسلاو منژینسکی" (Vyacheslav Menzhinsky) توسط استالین منصوب گردید. در دوران ریاست او، وی موظف گردید که نظم بشدت در میان مردم حاکم گردد. در این دوران، استالین دارایی 14 میلیون نفر از مردم روسیه را در فهرست مزارع جمعی وارد کرد. منژینسکی مامور شد که با هدف صادرات، نان و غلات را از فهرست مزارع جمعی حذف نماید و بدین ترتیب با بوجود آمدن قحطی بزرگ، 5 میلیون نفر از گرسنگی مردند.

استالین و زرژینسکی

اما منژینسکی در سال 1934 بطرز مشکوکی مرد. بعدها، "گنریخ یاگودا"( (Genrikh Yagoda -جانشین وی - در جریان بازجویی‌­اش اعتراف کرد که وی منژینسکی را به طمع تصاحب منصبش با سم به قتل رسانده است. از آنجا که یاگودا یک داروساز متبحر بود و علاقه بسیاری به پیشرفت‌های عملی داشت، در دوران وی، پیشرفت‌های بسیاری در زمینه‌­های علمی در روسیه حاصل شد. وی علاقه بسیاری به انجام آزمایشات انسانی بر روی محکومین جنایی داشت. پس از مدتی در پی تردید استالین نسبت به مرگ منژینسکی – یار و همدم قدیمی‌­اش - او بازداشت شده و تحت بازجویی اعتراف به قتل منژینسکی کرده و در نتیجه در سال 1936 اعدام گردید.

 یاگودا و مرژینسکی از رؤسای سابق سازمان اطلاعات شوری در دوره استالین (یاگودا مرژینسکی را برای تصاحب مقام وی با سم به قتل رساند)

در سال 1936، یکی از جنایتکارترین رهبران KGB، با نام "نیکلای یژوف" (Nikolai Yezhov) بر منصب نشست. وحشت و ترس در دوران وی به بالاترین حد خود در شوروی رسید. لقب او در رسانه‌­های غربی و در میان مردم روسیه به "ماشین آدمکشی" و "خارپشت آهنین" معروف گردید. فقط برای نمونه، او 3 هزار نفر از عوامل خود را طی سال‌های 1936 تا 1938 اعدام کرد. و بعد هم با خشم گرفتن بر "لاورنتی بریا" (Lavrenti Beria) – معاون خود- دستور دستگیری وی را صادر کرد. اما عملیات دستگیری بریا از طریق یکی از عوامل KGB به وی لو رفت و او سریعا خود را به مسکو رساند و با استالین دیدار کرد. طی دیدار خصوصی با استالین، او میزان وفاداری خود در معاونت گرجستان به حزب کمونیست و استالین را اذعان داشت و مواردی را در مورد یژوف ابراز کرد که ترس از بقدرت رسیدن و یا بروز کودتا از سوی یژوف را در استالین برانگیخت. لذا، استالین دستور دستگیری و اعدام وی در سال 1938 را صادر کرد.

نیکلای یژوف معروف به خارپشت آهنین

بریا در سال 1938 به سمت ریاست NKVD منصوب گردید. او، سازمان را گسترش داد و بازوی امنیتی آن NKGB را آنقدر تقویت کرد که در سال 1941 تبدیل به یک سازمان مستقل شد. این سازمان مسئولیت تامین امنیت داخلی، فعالیت‌های ضد جاسوسی، نگهبانی از مرزها، مدیریت اردوگاه‌های کار، و انجام عملیات‌های چریکی و زیرزمینی علیه آلمانی­‌ها در طی جنگ جهانی دوم را بر عهده داشت. مردی که ریاست NKGB را عهده­‌دار بود، "وسه وُلوُد مرکولوف" (Vsevolod Merkulov) نام داشت. میزان وفاداری او به بریا بسیار زیاد بود و وی را در جریان ریز فعالیت‌های سازمان قرار می­‌داد. در سال 1950، مرکولوف جای خود را به "ویکتور آباکوموف" (Viktor Abakumov) داد که هیچ تعهدی به بریا از خود نشان نمی­‌داد. بریا نیز استالین را متقاعد کرد که با نسبت دادن اتهام به آباکوموف مبنی بر طرح توطئه علیه وی، او را محاکمه و اعدام کند و اینچنین شد که وی در سال 1951 به جوخه­‌های آتش سپرده گردید.

لاورنتی بریا پس از مرگ استالین به دست خروشچف به اعدام محکوم شد

با مرگ استالین در سال 1953 که در حلقه­ بسیار خصوصی سیستم امنیتی شوروی با نام "کُبا" (Koba) خوانده می­شد، بریا بی­‌خبر از خوابی که "نیکیتا خروشچف" (Nikita Khrushchev) برای وی دیده است، تصمیم گرفت که قدرت را بدست گیرد. اما خروشچف با همکاری چند تن از مقامات عالی ارتش روسیه، کودتا کرده و بریا را دستگیر و در همان سال اعدام کرد. پس از به قدرت رسیدن خروشچف، این سازمان در مارس 1954 با ریاست "ایوان سروف" (Ivan Serov) همین نامی که امروز دارد را بر خود گرفت: "KGB".

قصه تلخ مرگ پسر استالین

یاکوف جوگاشویلی Yakov Dzhugashvili (استالین) –پسر استالین از همسر اولش- در جولای 1941 در حالیکه رهبری یک عراده تانک را بر عهده داشت، توسط نیروهای نازی دستگیر شد؛ وی در طی آوریل تا ژوئن 1942 در اردوگاه "هوملزبورگ" نگهداری شد و سپس در مارس 1943 به اردوگاه "ساچسن‌هاوزن" منتقل گردید.

طبق اسناد محرمانه فاش شده در سال 2006 سازمان KGB مرگ او در تاریخ 16 جولای 1945 به اینصورت بوده که در اردوگاه در حال قدم زدن بوده است که یکی از نگهبانان به او فرمان بازگشت به اتاقش را می­‌دهد، اما وی با سرپیچی به طرف حصارها می­‌آید. سرباز فرمان ایست می‌دهد و او فریاد می­زند "شلیک کن!". سرباز هم گلوله­‌ای به سر او شلیک می­‌کند.

یاکوف استالین نفر وسط با کت بلند در اردوگاه نازی‌ها

گفتنی است که یاکوف پیش از این هم میل به مردن داشته! و چند سال قبل، پس از ممانعت پدرش از ازدواج او با دختری که دوست داشت، اقدام به خودکشی با اسلحه می­‌کند. معروف است که استالین در مورد خودکشی وی گفته بود "حتی عرضه­ نداشته درست شلیک کند که بمیرد". او یک بار هم در مورد یاکوف اینچنین گفته بود: "یاشا مثل ولگردها و قلدرها رفتار می­‌کند. دیگر نمی­‌خواهم او را ببینم".

یاکوف استالین پس از مرگ

طبق اسناد، نازی­‌ها خواستار تبادل او با ژنرال "فردریش پالوس" (Friedrich Paulus) بودند که قبلا در "نبرد استالینگراد" توسط روس­‌ها دستگیر شده بود. اما استالین با بیان جمله­‌ای بسیار مشهور قید پسر خود را زده و پیشنهاد آلمان‌ها را نمی­‌پذیرد: "من یک ژنرال را با یک ستوان عوض نمی­‌کنم".

روش عملیاتی

در سال 1983، این سازمان از نظر مجله تایمز بعنوان قویترین سازمان جمع­‌آوری اطلاعات در جهان شناخته شد. KGB به هر روش قانونی و غیرقانونی، اقدام به جاسوسی در کشورهای هدف کرده و اطلاعات بدست آمده را به سفارت خود در آن کشور انتقال می­‌دهد. در صورتیکه مامور تابع روش قانونی دستگیر شود، از "مصونیت دیپلماتیک" استفاده کرده و آزاد می­‌شود. اما این مصونیت برای مامورین غیرقانونی وجود ندارد. در اویل تاسیس این سازمان، رؤسا بیشتر بر روی مامورین غیرقانونی تمرکز می­‌کردند؛ چرا که آنها خیلی بهتر از مامورین قانونی در مناطق هدف نفوذ می­‌کردند.

ساختمان لوبیانکا متعلق به KGB
ساختمان لوبیانکا که نام خود را از میدان لوبیانکا گرفته‌است، ساختمانی در ضلع شرقی میدان است که سازمان امنیت اتحاد جماهیر شوروی «کاگ‌ب» در آن‌جا پایه‌گذاری شد.
در دوره‌ای از اتحاد جماهیر شوروی، زندانی مخوف در میدان لوبیانکا واقع شده‌بود که زندانیان سیاسی در آن‌جا بازجویی می‌شدند.

KGB، از ابتدا 4 شکل جاسوسی را در دستور کار خود قرار داد: سیاسی، اقتصادی، استراتژیک-نظامی، و ارائه اطلاعات منحرف‌کننده. این اشکال جاسوسی با توسل بر فعالیت­‌های امنیتی و ضد اطلاعاتی، اشاعه اطلاعات منحرف­‌کننده­ علمی-تکنولوژیکی و حمایت قانونی از جاسوسان صورت می‌­گیرد.

این سازمان، دارای دو دسته جاسوس است: قانونی و غیرقانونی. جاسوسان قانونی در سفارت­‌های روسیه در سرتاسر جهان اقامت داشته و از مصونیت سیاسی و امنیتی برخوردارند. جاسوسان غیرقانونی معمولا از عوامل اجیر شده­ برون مرزی بوده؛ ماموریت­‌هایشان فارغ از ماموریت‌­های تجاری و دیپلماتیک است؛ برای هیچکس قابل شناسایی و رویت نیستند؛ و در صورت دستگیری، مصونیت سیاسی ندارند.

ساختار سازمان

در ساختار ریاست این سازمان، یک نفر رییس کل و 4 تا 6 نفر هم معاون وجود دارد که از این تعداد 2 نفر آنها معاون اول هستند. KGB مستقیما تحت نظر یک دفتر سیاسی که رییس سازمان را انتخاب کرده­ است، اداره می­‌شود. شعبات منطقه­‌ای سازمان هر کدام مدیر بخش خود را دارد. هیئت اصلی تصمیم­‌گیرنده سازمان، شامل رییس، معاونین، و روسای هیئت مدیره است.

نمایی دیگر از ساختمان لوبیانکا

در تمامی تاسیسات دفاعی روسیه، KGB دارای دفتر است. همچنین در تمامی شرکت‌های بزرگ روسیه، دارای شبکه گسترده­‌ای است. این سازمان با گماردن یک یا چند نفر از ماموران خود در هر سازمان بزرگ، احساسات سیاسی را شناخته و اقدامات بعدی را انجام می­‌دهد.

بخاطر طبیعت بسیار مخفی­کارانه KGB، هنوز اطلاع دقیق از تعداد پرسنل آن در دست نیست. برخی برآوردها تعداد عوامل آن در سال 1973 را 490 هزار نفر و در سال 1986، 700 هزار نفر تخمین زده­‌اند. مقدار دقیق بودجه این سازمان هنوز معلوم نیست.

اطلاعات و ضد اطلاعات

در سال 1972، فضای مصالحه بین روسیه و کشورهای شرق اروپا ایجاد گردید. همین امر باعث شد تا پای مامورین اطلاعات روسیه به آمریکا و سایر کشوهای غربی باز شود. آنها در هیئت بازرگان، تاجر، روزنامه نگار، دانشمند و دانشجو وارد این کشورها می‌شدند. نسبت شهروندان روس که در آمریکا اقدام به جمع‌آوری اطلاعات می­‌کنند بین 30 تا 40 درصد و بیش از 50 درصد در کشورهای جهان سومی است. این بدان معناست که بسیاری از روس­‌های ساکن کشورهای دیگر که مامور اطلاعاتی نیستند، عملا توسط KGB برای ماموریت‌­های اطلاعاتی گمارده می­‌شوند.

استخدام

KGB برای تامین نیرو، به سراغ نوابغ دانشگاهی می‌­رود که معمولا بر یک تا 4 زبان مسلط هستند. حقوق بالا، ارتقائات نظامی، دسترسی به ارز خارجه، و زندگی در خارج از کشور به آنها پیشنهاد می‌­شود. سپس نیروهای جذب شده را در مدرسه عالی اطلاعات در مسکو آموزش می­‌دهند. دوره­‌های آموزشی شامل کد شناسی، استفاده از اسلحه، عملیات خرابکاری، مطالعه کامل تاریخ و اقتصاد بر اساس مارکسیست-لنینیست، علم نظری، تاریخچه کامل حزب کمونیست شوروی، حقوق، و زبان­‌های خارجه می­‌شود.

تکنولوژی در KGB

به گفته­ آرکادی شوچنکو –مامور سابق اطلاعاتی روسیه، KGB مسئول اصلی سیاستگذاری خارجه در کاخ کرملین است. سوالات مورد نیاز برای پاسخ از کرملین به سازمان ارسال شده و سپس سیاستگذاری اعمال می­‌گردد. مامورین سازمان، علاوه بر اطلاعات خارجه، بر تکنولوژی پیشرفته غربی هم متمرکز هستند و اطلاعات کامل در مورد تکنولوژی‌های نظامی غرب از طریق سازمان در قالب اسناد یا هارد دیسک در اختیار کمیسیون صنعتی-نظامی هیئت رییسه شورای وزرا قرار می­‌دهد. این کمیسیون هم وظیفه هماهنگی سامانه تسلیحاتی روسیه و دستیابی به آخرین تکنولوژی غربی را بر عهده دارد. این کمیسیون، پس از این مرحله، حوزه شرایط کار را در میانKGB   و دیگر سازمان‌های اطلاعاتی روسیه مشخص می­‌کند.

دستکش تفنگی و پیپ مجهز به تفنگ

همانطور که پیشتر اشاره شد، دوره آندروپوف، دوره­ رنسانس KGB بود. او معتقد به جاسوسی الکترونیک بود. به همین منظور، وی از تجهیزات ارتباطاتی و ماهواره برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده کرد. هم اکنون KGB، سه ماهواره برای جمع­‌آوری اطلاعات پرتاب کرده است. همچنین جمع‌آوری اطلاعات نظامی توسط معاونت خارجه اطلاعات نظامی ستاد کل نیروهای مسلح روسیه (GRU) انجام می‌­پذیرد.

جنگ اطلاعاتی و دست‌یابی به فرمول ساخت بمب هسته‌ای

FSB سالیان است که رقابت شدیدی با FBI دارد. هر دو، از حیث مناسبات خود با دولت وقت، کارکرد مشابهی دارند. در حقیقت، جنگ سرد فراتر از یک جنگ سیاسی بین دو کشور، جنگ اطلاعاتی بین این دو سرویس بود. بلاشک، نقش بارز حلقه­ جاسوسان اتمی در نیل روسیه به بمب اتم را نمی­توان نادیده انگاشت. این گروه شامل چند جاسوس بود. اما جاسوس اصلی که بر خلاف ادعای FBI هیچگاه پیدا نشد، دانشمند آمریکایی دارای نام رمز PERCY بود. هیچ کس هیچگاه نفهمید که او که بود. او راز ساخت بمب اتم را به شوروی سابق لو داد. شوروی نه تنها فرمول ساخت بمب هسته­‌ای را بدست آورد، بلکه خرد شدن آمریکا در انظار عمومی که آرزوی دیرینه­‌اش بود تعبیر گردید.

رابرت اوپنهایمر (دومین نفر از سمت چپ) "پدر بمب اتم" به همراه "انریکو فرمی" (اولین نفر از سمت راست) فیزیکدان بزرگ که در خلق بمب اتم بیشترین کمک را به وی کرد

با بروز این اتفاق، سازمان CIA که به دولت امریکا اطمینان داده بود که شوروی تا 8 سال دیگر به بمب هسته­‌ای نمی­‌رسد، بی اعتبار و خجلت زده شد. همچنین FBI به دلیل عدم کامیابی در شناسایی و دستگیری حلقه­ جاسوسان هسته­‌ای تحقیر شد. از طرفی وقتی انگلیسی­‌ها "کلاوس فوکس" (Klaus Fuchs) – یکی از دانشمندانی که متهم به عضویت در حلقه جاسوسان بود - را به لس آلاموس انتقال دادند، رابطه­ بین آمریکا و انگلیس بشدت رو به وخامت گرایید. افشای راز ساخت بمب اتم، این تصور را آنهم در "دوره­ مک کارتیسم" برای مردم دنیا بوجود آورد که هر شهروند امریکایی می­‌تواند جاسوس باشد.

کلاوس فوکس جاسوس بزرگ شوروی

زن و شوهری که توسط KGB در سال 1936 به استخدام در آمدند، "لونا" و "موریس کوهن" اهل نیویورک بودند. این زوج، نام رمزی "کراگر" را برای خود برگزیده بودند. آنها کسانی بودند که "پرسی" PERCY را به خدمت گرفتند. البته پس از افشای راز بمب اتم، به بهانه­ دیگری توسط انگلیسی­‌ها دستگیر شدند، اما پس از مدتی طی تبادل جاسوس­‌های زندانی، تبادل این زوج یکی از بزرگترین تبادلات قرن نام گرفت. در واقع، جرم باعث حکم حبس 20 ساله­ آنها این بود که رهبری ارتباطات حلقه جاسوسان اتمی به رهبری سرهنگ "کانن مولُودی" (Conon Molody) که نام اصلی وی "گوردون لانسدیل" بود را بر عهده داشتند. البته آنها پس از تحمل 19 ماه حبس، طی مبادله جاسوسان دستگیر شده آزاد شدند.

کیم فیلبی (Kim Philby) که به زعم بسیاری از ناظران سیاسی بزرگترین جاسوس قرن بیستم است، پس از اینکه "مورای سایل" (Murray Sayle) روزنامه­‌نگار مشهور انگلیسی پس از فرار وی به شوروی و چاپ کتابش با عنوان "جنگ بی­صدای من" با او دیدار می­‌کند، به سایل می­‌گوید: "من در «دانه درشت» بودن کسانی مثل "گوردون لانسدیل" (Gordon Lonsdale) و «کلنل ابل» (Colonel Abel) که بسیار در کار خود زبده بودند، شک ندارم. اما زوج کراگر آنقدر دانه درشت نبودند که مستحق دستگیری و 20 سال حبس باشند. آنها فقط دوستان خانوادگی لانسدیل بودند".

اما به گواه بسیاری از تحلیلگران، این ادعای فیلبی کذب محض است. آنها معتقدند که زوج کراگر از افسران عالی­رتبه­ KGB و برای این سازمان بسیار ارزشمند بودند؛ و اینکه اگر CIA می­دانست که چقدر ارزش دارند، هیچگاه به همین راحتی پس از 19 ماه آنها را به ازای آزادی حتی "جرالد بروک" (Gerald Brooke)–جاسوس آمریکایی و همسرش - که برای آمریکایی­‌ها بسیار ارزشمند بود، آزاد نمی­‌کرد.

جرالد بروک و همسرش که به جرم جاسوسی از شوروی، توسط کا.گ.ب بازداشت و مبادله شدند

فلسفه اشاعه اطلاعات غلط در KGB

اشاعه­ اطلاعات غلط یکی از کاربردی­‌ترین روش‌های کار در KGB است. در این رابطه، می­توان به افشاگری­‌های سپهبد "ایان پاسه­‌پا" –معاون سرویس اطلاعاتی رومانی- اشاره کرد. پاسه­‌پا به پروژه­‌ای تحت عنوان "دولت­‌های صهیونیست" (Sionistskiye Gosudarstva) SIG اشاره می­‌کند که طی آن قرار می­‌شود فعالیت­‌های یهود ستیزانه علیه آمریکا تا بروز یک شورش جهانی اسلامی انجام گیرد. طبق گفته­‌های پاسه­‌پا، KGB تمرکز بسیار زیادی خرج این استراتژی کرده بود. دروغ باید برای اذهان عمومی به شکل حقیقت نشان داده می­‌شد و در این مسیر، اشاعه کذب در مورد رهبران برجسته جهان یکی از رویکردها به حساب می­‌آمد.

ایان پاسه‌پا معاون سرویس اطلاعات رومانی

پاسه­‌پا در جایی اینگونه اذعان می­‌کند: استاد دروغ­‌پردازی «یوری آندروپوف» یکبار به من گفت "وقتی یک دروغ بارها و بارها تکرار می­‌شود، نه تنها به حیات خود می­‌افزاید، بلکه گله‌ای از عاشقان پرشور و بی­‌خبر را به دنبال خود می­‌کشد". پاسه­‌پا، علم اشاعه اطلاعات غلط را یک هنر بسیار پیچیده می­‌داند که فقط در انحصار اساتید بزرگ این علم در مسکو و سایر نقاط جهان است.

اعمال جنایتکارانه و ریاکارانه آمریکا و اسراییل بر هیچکس پوشیده نیست اما پاسه­‌پا در ادامه اینچنین بیان می­‌کند که "ماشین شایعه­‌پراکنی آندروپوف تا سال 1972، تمام تلاش خود را برای تخریب بیشتر چهره آمریکا و اسراییل، بالا بردن تب جهانی ضد یهود مسلمانان، و تجهیز گروه‌های معاند این دو، بکار بست".

یوری آندروپوف استاد دروغ‌های بزرگ و خالق دوران رنسانس در       بود KGB

او از تکنیک "اشاعه اطلاعات غلط "‌ به عنوان "طاعون خیارکی" عصر فعلی یاد می­‌کند. به اعتقاد این استاد علم جاسوسی، لنین از این تکنیک برای دوام کمونیسم، هیتلر برای توجیه جنگ، خروشچف علیه پاپ برای ایجاد شکاف در بین یهودیان و مسیحیان، و آندروپوف برای ترغیب تروریسم علیه رقبا استفاده کردند.

تفکر شطرنجی

به عقیده­ عموم تحلیلگران، پاسخ استاد شطرنج سیاسی کاخ کرملین به تهدید جان کری – وزیر امور خارجه آمریکا - مبنی بر حمله به سوریه در صورت عدم انهدام و نابودسازی تسلیحات شیمیایی، بسیار زیرکانه بود. پوتین تربیت‌شده­ مدرسه­ زِوسه­‌بیا Zevsebia است. جایی که "تاکتیک قربانی" ژابونتسکی (Jabowntski) به بهترین شکل ممکن تدریس می‌­شود. این تئوری معتقد است که یکی از مهره­‌های شطرنج با قربانی کردن خود، راه را برای نفوذ مهره­ اصلی که نقشی بسیار حیاتی در نابودی حریف دارد، باز می­‌کند.

زوسه­‌بیا در فرهنگ روسی به معنای "تفکر شطرنجی" است. طبق اسناد بسیار محرمانه افشاء شده در سال 2004، استاد علم شطرنج سیاسی –استالین- در سال 1932 "بریا" را به سمت ریاست NKVD یا همان KGB منصوب کرد. بریا هم برای توسعه دادن تفکر شطرنجی از کمک­‌های شایان "کاولوف" (Kavlov) -استاد بزرگ شطرنج شوروی- بهره‌­های بسیاری برد. "تفکر شطرنجی" شوروی در طی جنگ سرد در مقابل "تئوری بازی" آمریکا قرار گرفت.

استالین و بریا در روز بازدید از مدرسه زوسه­‌بیا

سبک و سیاق کاولوف تا سال 1986 بسیار مورد استفاده بود. در این سال، میخائیل گورباچف که هیچ علاقه­‌ای به شطرنج نداشت، دستور داد که دیگر از تفکر شطرنجی استفاده نشود. تفکری که KGB سالیان سال مدیون آن بود. البته تمرین سبک کاولوف فقط در انحصار افسران درجه یک و عالیرتبه­ KGB بود. همان­‌هایی که به نام prestigious X2 که نشان از اعتبار آنها داشت شناخته می­‌شدند، مجاز به یادگیری دوره­ زوسه­‌بیا بودند. ولادیمیر پوتین هم در واحد X2 آموزش دیده است. و نکته جالب­تر اینکه طبق مندرجات کتاب «حلقه» به قلم "یوری نودوف" (Yuri Nodov) –یکی از کارکنان ارشد اسبق کاخ کرملین- 6 نخبه­ فارغ­‌التحصیل باقی­مانده­ آن واحد، همه در حلقه مشاوران بسیار نزدیک پوتین هستند.

تصویر سمت راست: طرحی از تئوری قربانی / تصویر سمت چپ: دوربین مخفی سازمان سیا زیر میز کاولوف

اما طبق گفته­‌های نودوف در آن کتاب، دوره زوسه­‌بیا در واحد X2 شامل تمرین­‌های سخت تاکتیکی، آشنایی کامل با تئوری نظامی، یادگیری حرفه­‌ای شطرنج، و تناسب اندام ‌می‌­شود. یادگیری شطرنج در شرایط سخت صورت می­‌پذیرد. بطور نمونه، مامور تحت آموزش باید در اتاق­‌هایی با دمای زیر صفر و اتاق­‌هایی با شدت گرمای وحشتناک شطرنج را شروع کرده و به پایان برساند. پس جای تعجب ندارد که فقط زیر 15 درصد موفق به تکمیل دوره و فارغ­‌التحصیل شدن شوند. و البته اصلا عجیب نیست که پوتین به عنوان شاگرد ممتاز موفق به تکمیل دوره گردیده است. وی، به خوبی «تاکتیک قربانی» ژابونتسکی را می­‌داند اما هیچکدام از مامورین سازمان حق استفاده از آن را در بازی شطرنج ندارند و این علم و راز فقط در اختیار مامورین خاص KGB است.

پوتین نوجوان در مدرسه زوسه­‌بیا

استالین که علاقه و اعتقاد وافری به «تفکر شطرنجی» داشت، طی جنگ جهانی دوم و در قضیه­ حمله نازی­‌ها به لنینگراد، جلسه­‌ای فوق سری با بریا –رییس اطلاعات وقت- و کاولوف برگزار کرد. در آن جلسه تاکتیک به تله­‌اندازی آلمانی­‌ها طراحی شد و چندی بعد این شوروی استالین بود که پیروز نبرد گردید. یاروسلاو میسکه (Yaroslav Mitske) در کتاب «قمار» به ریز جزییات این طرح و عملیات پرداخته و در جای می­‌آورد که استالین که پارانویا داشت، پس از انجام عملیات 60 مامور زبده­ اطلاعاتی خود را که از «تاکتیک قربانی» ژابونتسکی خبر داشتند اعدام کرد تا هیچکس خارج از دیوارهای بلند "لوبیانکا" از این راز با خبر نشود.

امروز، صاحبنظران معتقدند که استاد علم «تفکر شطرنجی» –پوتین- با توسل بر «تاکتیک قربانی» با قربانی کردن موضوع سلاح­‌های سوریه، مانع از حمله­ آمریکا به این کشور شد.

نگاهی به برخی عوامل جاسوسی KGB

رودولف ایوانویچ آبل

رودولف ایوانوویچ ابل (Rudolf Ivanovich Abel) جاسوس ارشد KGB در سال 1957 میلادی بود که در آمریکا به اتهام انتقال اسرار نظامی به تحمل ۳۰ سال زندان محکوم شد.

اف. بی. آی دستگیری او را بزرگترین شاهکار خود می‌داند و بطور مفصل توصیف می‌کند که چطور طی 4 سال تلاش ورزید او را به تله بیاندازد.

او با پاسپورتی به نام "کایوتیس" وارد آمریکا شد و به نام "امیل گولدفوس" دستگیر شد. در موقع دستگیری خود را سرهنگ ابل معرفی کرد که نام دوست و همفکر خوبش، "رودولف آبل" از لتونی بود که چندی پیش درگذشته بود.

کمبریج ۵ به رهبری فیلبی

اگر اهل تاریخ باشید حتما نام «کمبریج ۵» را شنیده‌اید؛ چرا که داستان جاسوسی پنج دانشجوی دانشگاه کمبریج بریتانیا برای اتحاد جماهیر شوروی حکایتی معروف است.

این گروه دانشجویی به واسطه گرایش‌های کمونیستی جذب KGB شدند و در سال‌های جنگ دوم جهانی و در تمامی سال‌های دهه ۵۰ سده گذشته برای روس‌ها جاسوسی کردند.

کیم فیلبی، رهبر این حلقه بود که یکی از موفق‌ترین جاسوس‌های تاریخ لقب گرفته است. اعضای دیگر این گروه را دونالد مک‌لین، گای بورگس، آنتونی بلانت و جان کیرنکراس در برمی‌گرفت.

مک‌لین، بورگس و فیلبی در دهه ۱۹۶۰ و زمانی که احساس کردند حلقه محاصره دستگاه‌های اطلاعاتی به دور آنان تنگ‌تر شده و امکان دستگیر شدن‌شان وجود دارد از بریتانیا گریخته و به اتحاد جماهیر شوروی وقت پناه بردند.

بلانت و کیرنکراس در بازجویی‌ها به جاسوسی برای شوروی اقرار کردند، اما در دادگاه این اتهام را نپذیرفتند. کیرنکراس در روند محاکمه ادعا کرد تحت شکنجه اقرار کرده عضو پنجم گروه است.

به هرحال دادگاه رسیدگی‌کننده این دو را مجرم شناخت و با توجه به قوانین بریتانیا که حداکثر مجازات جاسوسی برای کشوری دوست ۱۴ سال زندان است به تحمل حبس محکوم شدند.

ملـیتـا نوروود

ملیتا در لتونی، از یک پدر و مادر کمونیست متولد شد. او دستیار به ظاهر بی ضرر مدیر یکی از مراکز تحقیقاتی اتمی بریتانیا بود که برای مدت 37 سال با خونسردی تمام، اسرار بمب های اتم این کشور را به روسیه گزارش می­داد. در نهایت در سال 1999، چهره واقعی او آشکار شد.

ژولیوس و اتل روزنبرگ

ژولیوس و اتل روزنبرگ از کمونیست‌های آمریکا بودند که به ارسال اطلاعات هسته‌ای محرمانه ایالات‌متحده برای شوروی متهم شدند.این دو اولین بار در سال ۱۹۳۶ در مجمع کمونیستی یانگ ملاقات کردند و ثمره ازدواج آنان با هم دو فرزند بود.

ژولیوس در ۱۹۴۲ به خدمت سازمان اطلاعاتی شوروی (KGB) درآمد و خیلی زود به جاسوس ارشد شوروی در آمریکا تبدیل شد.

او به اطلاعاتی فوق‌محرمانه در مورد ساختار هواپیماهای جاسوسی U2 دست یافت که به سرنگونی یکی از این هواپیماها بر فراز خاک شوروی در ۱۹۶۰ منجر شد.

در طول دوره‌ای که ژولیوس با روس‌ها همکاری داشت، خیلی‌ها را برای جاسوسی به نفع شوروی به خدمت گرفت. او هزاران سند از سازمان هوافضای آمریکا (ناسا) را در اختیار KGB گذاشت.