ضرورتی اجتناب نا پذیر :
با نوشته اندیشمندی وارسته باید اغاز کرد.....
« من فکر می کنم اندازه ما، ابعاد شخصیتی پیش کسوت های ما همین است. .....ما برای ساختن سازمانی با ابعاد گسترده تر نیار به شخصیت هایی با ابعاد گسترده تر داریم، که بتوانند از افزون طلبی های شخصی خود عبور کنند»
*ار ی چنین است ....مقاومت و نحوه تفکر دوستانیکه یا جرات ورود به صحنه «رفع دلایل دو گانه شدن را »انهم در این برهه ندارند و یا با تفکری مواجه و اموزش داده شده اند که نگران «از دست دادن موقعیت خود» باشند ، که با هر تعریف و استدلالی نمیخواند ...
*سازمان مورد نظر با همه کم و کیف ، طول و عرض ،عمق و ارتفاع ..عده و عده ، که تحت هر شرایط به احترام بنیان گذار ارجمند و بزرگوار ان نشاید نام معتبر ان را بقلم اورد .....
*طی 5 سال گذشته انچنان به خود زنی منطبق و برابر خواست حکومت پرداخته و نسبت به تضعیف جایگاه خود برامده از تنگ نظری و کوته بینی ،بیش از پیش همت ! گماره ،که نمیتواند «موقعیتی » انهم از هر بعد که در تصور اید ، فراهم سازد ...
*مگر انکه دیدگاه در همین حدود باشد و معیار ....که «وای از پس امروز بود فر دائی »
*بشهادت طرفین ماجرا - سخت کوشیده ایم و« نشستن در میانه این دو جریان را» با همه سهل و ممتنع بودن ،بگواه همگان بطول 5 سال با همه مشقات و تهدید و تحدید ها ...چنانکه افتد ودانی .....تحمل بل بجان خریده ایم .....که مرد کهن میطلبد ....
*تا ، با همه حواشی ، حرف و حدیثها - که اغلب از ظن خود یار شده اند - دست بکاری زنیم که غصه سر اید و غصه نابودی اعتبار ومنزلت این یادگار دیرین است که بسالگرد تاسیس ان نزدیک شده ایم و بیقین امانتی ارجمند در دست ما ...
**هنوزمی پنداریم : با نواختن تلنگر و ایجاد شک «ضمه »امید وار به گرد اوردن همه هوا داران این سنگر و انتخاب بهترین ها البته با توجه به اصل نسبیت ، بعنوان اعضاء اطاق فکری صاحب نظر- با بینشی «فراتر از من » و اینده و کلان نگر با داشتن شرایط احراز که بدفعات در ان مقوله نو شته ایم .....میتوان بود .....که چنین کنند بزرگان چو کرد باید کار ....
*اینکه با چه استدلال و منطقی تا کنون فرا خوان مورد نظر از« بعد حضور» بیقین نینجامیده ... و با اطمینان لازم همراه نیست ، پرداختن به علل اصلی ان را (که خصوصیات و خود محوری های بعضی عزیزان مدعی «اندیشه بهتر»ویا تحمیل نظرپیش کسوتان خود محور ) ....، ببعد باید موکول کرد ...
*ملاقات نمایند گان دو جریان تضعیف کننده منزلت این امانت در دست ، با این ترتیب خواهد بود که : اولین دیداردر نیمه اول ابان ماه در پیش با حضور 7 نفر از طرفین - باب همراهی ، اتفاق و وحد ت رویه « منطبق با الفبای وظایف تشکیلات سیاسی» با کنار بگذاردن هر گونه ذهنیت منفی و ازردگی در بیرون نشست ،اغا ز و تمرین میشود و متعاقب ان با کوشش اعضاء همین گروه منتخب ، تمامی همو ندان برای انتخاب «اعضائ اطاق فکر»در پایان ماه حضور فعال خواهند داشت .... .تا مصداق جمله اغازین مطلب و همین طور «گوش اگر گوش تو ... ناله اگر ناله ماست ... انچه البته بجائی نرسد ... فریاداست نباشیم ! با تاکید براین نکته که نگارنده در حد وسع خود البته فراتر از توان با توجه به سالمندی «هر چند خود را توانمند و استوار می بیند »طی دو دهه اخیر در قامت عضو نسبتا فعال جبهه ملی ایران ،انچه را که شاهد بوده ،مخصوصا نقش غیر قابل انکار تعداداندکی از عزیزان در جدائی و انشعاب بی حاصل و از همه حیث مخرب ،ضمنا بر باد دهنده بخشی از اعتبار و شهرت نیک این یادگار ارزنده شادروان دکتر محمد مصدق را - بعنوان (خاطرات و خطیرات ) برشته تحریر در می اورد ... باشد که اثری گویا و منصفانه بیادگار بماند
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید