آنچه مریم رجوی برای دختر جوان رقم زد از زندان، شکنجه و رها کردن در مرز و تجاوز گروهی تا امین آباد

گفتگوی سیامک نادری با حمید چاهه حمید چاهه یکی از اعضای پیشین فرقه مجاهدین با ۱۲ سال سابقه در تشکیلات ( از سال ۱۳۸۰ تا سال ۱۳۹۲) پس از ۱۰ سال سکوت از سرنوشت هولناک خواهر جوان ۲۳ ساله اش بنام معصومه چاهه سخن گفته و به دادخواهی پرداخته است. معصومه در سال ۱۳۸۰ خواهان جدایی از تشکیلات بود و به همین دلیل توسط مسئولان تحت فرمان مسعود و مریم رجوی در قرارگاه اشرف واقع در عراق مورد اذیت و آزار و فحاشی در نشست های جمعی قرار گرفت و زندانی و شکنجه شد و سپس معصومه را به لب مرز ایران و عراق فرستادند. معصومه آنچنان که خود می گوید در مرز مورد تجاوز گروهی از مردان جوان سیاه چُرده قرار گرفته است:« تعدادی جوان که چهره هاشان سیاه بود درنبالم می دویدند و من فرار میکردم از دست آنها ... و بعد رسیدند و ... بعد افتادند رو من...»معصومه پس از تجاوز گروهی... با بدنی خونین ودست های زخمی شده ناشی از سیم خاردارهای مرز ایران و عراق و میادین مین... با لباسهایی پاره شده خود را به خانه یکی از فامیل های خود در «شهر ری» می رساند و در حالیکه شوکه شده بود و قدرت تکلم نداشت بصورت پراکنده حقایق زندان و شکنجه توسط مجاهدین در قرارگاه اشرف و سپس تجاوزگروهی واذیت و آزار قرار گرفتن خود سخن میگفت. معصومه دختر جوان ۲۳ ساله بر اثر این شرایط هولناک... و فجایعی که مریم رجوی و رهبری عقیدتی فرقه مخوف و تبهکار مجاهدین، تعادل روانی خود را از دست داده و مدت۲۱ سال است که تا کنون در بیمارستانهای روانی و ازجمله در « امین آباد» بستری است. عکسها و ویدئو ها معصومه در بیمارستانهای بخش روانی و همچنین سخنان خودش ضمیمه ویدئو است مریم رجوی به کرّات از« شیطان سازی» بر علیه مجاهدین می گوید اما جداشدگان بسیاری هستند که همراه با انقلاب زن- زندگی- آزادی بر علیه رژیم جمهوری اسلامی فعالیت میکنند و روز به روز بر تعداد این جداشدگان افزوده میشود. حمید چاه همچنین به حقایق دیگری از تشکیلات فرقه مجاهدین می پردازد؛ از سرکوب هولناک خود و دیگر اعضا در نشست های جمعی تحت عنوان « دیگ» سخن میگوید. دیگ اصطلاحی در تشکیلات فرقه مجاهدین است که فردی را در نشست های جمعی سوژه می کنند یعنی داخل دیگ می اندازند و آتش شعله های دیگ را زیاد می کنند ( منظور با فحاشی کردن، تهدید و توهین و تهمت زدن و تُف باران کردن و داد زدن های مستمر سایرن بر سر سوژه ای که برای ساعتهای متمادی در درون دیگ قرار داد ... تا سوژه از پای در بیاید و هر آنچه مسئولین فرقه مجاهدین می خواهند اعتراف کرده و سرسپار مطلق تشکیلات و مسئولین فرقه رجوی باشد و سوژه در این دیگ هیچ راه گریزی ندارد جز تن دادن به مسئول نشست که منویّات پلید رهبری عقیدتی برای ارعاب هرچه بیشتر اعضا را دنبال میکنند ) حمید چاه از خودکشی یکی از اعضا( احمد رازانی- زندانی سیاسی دهه ۶۰ در زندانهای خمینی ) که در سال۱۳۸۹ در مرکز ۱۲ خود را از پنکه سقفی آویزان کرده بود سخن میگوید واز قضا حمید چاهه خود نیز می خواسته خودکشی کند...؛ در ادامه وی از جشن و شادی و رقص و پایکوبی در نشست مسعود و مریم رجوی بهنگام عملیات تروریستی ۱۱ سپتامبر توسط بن لادن و القاعده سخن گفته و در ادامه بر جهان بسته درون مجاهدین تآکید میکند: « نه هیچ ارتباطی با جهان خارج از کمپ نداشتیم، تلفن نداشتیم حق تماس نداشتیم با خانواده ، حق دیدن برنامه آزاد تلویزیون نداشتیم رسانه ای نداشتیم و در همان ورود به پذیرش به ما گفته بودند که با کسی صحبت نکنید! محفل شعبه سپاه پاسدارن است! » آقای چاهه پس از جداشدن از تشکیلات بدلیل اینکه هزینه ماهیانه زندگی در آلبانی توسط فرقه مجاهدین پرداخت می شد از او می خواستند هوادار مجاهدین باقی بماند و برای مجاهدین با استفاده از چندین اکانت های جعلی درحمایت از مریم رجوی توئیت بزند...