در اینجا جمع شدیم تا به بررسی پیش از دو دهه راه پیموده شد « جبهه دمکراسی خواهی » وبه طور مشخص به بررسی شکست منشور مهسا بپردازیم
اصغر جیلو : چرايي شكست ابتکار"شورای همبستگی" در اصل چنين بود: اين شورا در مقابل اتحاد نانوشته بخش عمده اي از اپوزيسيون تبعيدي با نهادهاي تبليغاتي و سركوب حكومت جمهوري اسلامي فرصتي براي ايستادگي، كسب تجربه بيشتر و تكميل خود نيافت. این شورا از همان ابتدا به محض تشکیل اش، مورد حملات وسیع و گسترده بخش عمده ای از "اپوزیسیون"، از طرفداران افراطی و حتی میانه رو طرفدار سلطنت گرفته تا جمهوری خواهان و نیروهای چپ قرار گرفت. همه این نیروهای ناهمگون نه تنها در حمله به این شورا گوی سبقط را از یکدیگر ربودند و با یکدیگر همسو و متحد از آب در آمدند، بلکه بی هیچ پروایی از پیامدهای مخرب رفتار خود، آشکارا به کارت بازی رژیم، بر علیه سیاست وگفتمان "حد اکثر همگرایی ها بر اساس حد اقل خواسته های مشترک" تبدیل شدند
1- بنظر شما با توجه به روحیات اپوزسیون ایرانی و آمادگی اش برای برخورد منفی با هرگونه اتحاد، آیا برای پشتیبانی از مبارزات مردم ایران و رسیدن به مجلس موسسان نوشتن یک منشور مبارزاتی و به تبع آن سرازیر شدن سیل ایرادات اغلب ناوارد ضروری است؟ بدون نوشتن منشور نمیتوان از مبارزات اعتراضی مردم ایران حمایت و از جمهوری اسلامی گذر کرد؟
2 . بنظر شما آیا متحد شدن تمامی نیروهای جمهوریخواه و مشروطه خواه میتواند تضمینی بر سقوط جمهوری اسلامی باشد؟
3- آنچه مسلم است امروز «گذار از جمهوری اسلامی به نظامی مردمسالار و سکولار» به عنوان یک خواست ملی مطرح است. آیا همین یک عامل به تنهایی و بدون هر قید و شرط دیگری نمیتواند پایه همکاری نیروهای اپوزسیون در راه رسیدن به مجلس موسسان را فراهم آورد؟ بعبارت دیگر همه نیروهای اپوزیسیون تلاش شان را بر دو هدف « گذار از جمهوری اسلامی و برقراری مجلس موسسان و قانون اساسی جدید » متمرکز کنند؟
4- چگونه گفتمان دمکراسی. خواهی با دو گفتمان جمهوری خواهی و مشروطه خواهی تماس می گیرد؟ رابطه آش با دیگر گفتمان ها ؟ آیا این گفتمان می تواند آن چتر گفتمانی باشد که همه دیگر گفتمان های سیاسی « خرده گفتمان » های دیگر را در خود جای دهد؟
5- سیاست «همه باهم» که خمینی مطرح کرد را بسیاری یکی از عوامل شکست انقلاب 57 به حساب می آورند. آیا مشکل در خود امر «همه باهم و اتحاد نیرها» نهفته بود که در اینصورت در آینده هم نباید اتحادی شکل بگیرد. یا مشکل جای دیگری بود؟ بنظر شما یک همه باهم جدید چه مشخصه هایی باید داشته باشد؟
6 -اکنون بیش از پیش، سیاست تفرقه اندازانه جمهوری اسلامی در میان مخالفین حود، با سیاست بخش بزرگی از "اپوزیسیون تبعیدی" در یک سمت قرار گفته است: هر مخالفی که از اقبال نسبی در میان ایرانیان مقیم خارج و مردم درون کشور برخوردارباشد باید ترور شخصیت شود و چه بهتر که ابتکار اجرای این ترورها، به دست خود این "اپوزیسیون" سپرده شود
. شاید یکی از عوامل موفقیت رژیم استفاده از ضعف های روحیه ای و اخلاقی ایرانیان در اپوزسیون باشد. بدین ترتیب که رژیم میتواند با تشویق و یا تطمیع و یا بکار گیری سیاست هایی حتا بصورت غیر مستقیم با فشار بر کسانی را که پای یک منشور را امضا گذاشته اند آنها را وادار کند که امضای خود را پس بگیرند و حتا بر علیه متحد سابق خود در حد دشمنی موضع بگیرند و این یکی از معضلات نا امید کننده ای است که از قدیم سابقه داشته توان را از فعالین دیگر می گیرد.و از وضعیت شرکت کنندگان در منشور مهسا در شروع و پایان و زمین خوردن این گروه بعنوان آخرین نمونه میتوان یاد کرد. ما چه درسهایی میتوانیم بگیریم؟ راهکار پیشنهادی شما برای جلوگیری از چنین وضعیتی چیست؟
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید