رفتن به محتوای اصلی

ژانویه 2023

وزن‌کشی سیاسی با وکالت سلبریتی‌ها

این استدلال که ج.ا بدتر از رژیم سابق است، پس تنها راه‌حل عقب‌گردی چهاردهه‌‌ای است، بازی با زندگی نسل‌های آینده و خاک در چشم مردم پاشیدن است. مشکل مردم شیوه‌ی حکمرانی‌یست نه چهره‌ی حکمرانان. وزن‌کشی مقوله‌ای برای زورآزمایی و هماوردی‌ست نه همدلی و همکاری. مردم ایران برای آینده‌ای روشن و تجدید پیمان، بیشتر از حزب ایران نوین، به قرارداد اجتماعی نوین نیاز دارند. دموکراسی مفهومی‌ست که بایستی ابتدا آن را درک کنید سپس به خودتان اجازه دهید تا در مورد آن سخن بگویید!

انقلاب ما نباید تنها به یک رهبر وابسته باشد.

به نظر ما شاهزاده رضا پهلوی فردى منطقی و واجد شرايط است. او یک سرمایه ملی است، اما افراد دیگرى هم در بين چهره های سیاسی در اپوزیسیون هستند که از اهميت خاصى برخوردارند ، مانند مسيح علينژاد. همه ما به مسیح علینژاد یک سپاس بزرگ مدیونیم.

«با این داغ بر دل، جشن و‌ جشنواره‌‌ معنا ندارد»

تحریم حضور در جشنواره‌های فجر امسال ادامه دارد. کیومرث پوراحمد که اثرش به بخش مسابقه فجر ۴۱ راه پیدا کرده، گفت حضور فیلمش در جشنواره تصمیم تهیه‌کننده و مالک فیلم بوده نه او. هانیه توسلی، بازیگر نیز در واکنش به شرکت فیلمی با بازی او ‌در فجر گفت این حضور «انتخاب و تصمیم» او نیست.

واقعا شما حالتون خوب است؟ 

جنبش کنونی زن، زندگی، آزادی ، اکنون در پی باز پس گرفتن تمامی آن آزادیهای برباد رفته ایست که پیامد استقرار فاشیسم دینی بود. روی سخن در این جا با "قوم همیشه بر حقی"است که از مصدقی گرفته تا چپ مذهبی و سوسیالیست و کمونیست و قدیم و جدید درآن میگنجند:

دلار و دیگر هیچ!!

* برای دست یابی به ثبات اقتصادی بتبع ان اجتماعی - فرهنگی که سیاسی نام بگرفته - الزاما باید تغییرات بنیادین در مجموعه ناکارآمد اقتصاد دولتی و از ان مهمتربینش متصدیان نا بخرد این وادی صورت گیرد، اقتصاد از بند سیاست رها ،سیستمی منظم، منسجم و مبتنی بر اصول علمی با تعریفی مختصر یعنی :سپردن کار به کاردان ،

اطلاعیه جمعی از اعضا و هواداران سابق مجاهدین و سازمان های چپ (ایران چنج)

بیش از چهار ماه از آغاز جنبش فراگیر مردم ایران بر علیه حکومت جمهوری اسلامی در راستای احقاق حقوق تمامی آحاد مردم ایران بویژه زنان می گذرد. در این روزها مردم ایران زمین؛ بیشترین سختی ها از کشتار و زندان فرزندان شان تا از دست دادن چشم و سر و دست، در کف خیابانهای ایران در این مسیر بهای گزافی برای آزادی پرداخته اند.
این سرکوب ها در شرایطی است که بواسطه حکومت اشغالگر جمهوری اسلامی عمدا نه فقط با فشارهای اقتصادی گوناگون بلکه با آسیب زدن به زیرساخت های کشور؛ امکانات سوخت و هوای پاکیزه، حداقل های زیستی ر

ما ايراني ها ، كجا مي رويم ؟؟!! چرا آرام و قرار نداريم ؟

بخش عمده ما ايرانيان، تراماهاي وحشتناكي را پشت سر گذاشته ايم . دستگاه شناختي و احساسي و رفتاري ما همگي متاثر از اين ضربه هاي رواني و اجتماعي پي در پي بوده اند كه در روان پزشكي و روان شناسي باليني به اين تراما ها post traumatic stress disorders مي گويند كه باعث اختلال در كاركرد مغزو بروز احساسات نامتعادل و رنگارنگي رفتار ما با خودمان و ديگران مي شوند.